Chapter 6

72 4 0
                                    

Chapter 6

-----------------------------

"You're really such a fine lady" mula sa pagkakaupo ko sa high stool sa kitchen counter ng opisina ay halos mapatalon ako sa gulat dahil sa biglaang pagsulpot ni Eugene sa pintuan.

Napahawak ako sa aking dibdib at nilingon siya. "You almost gave me a heart attack, Eugene! You should've knock the door first before you went inside" paalala ko sa kanya.

Sumandal ito sa tabi ng pintuan at sandaling nanahimik. He again gave me a wide beam while he's silently staring at me. Napaiwas ako ng tingin dahil sa ginagawad niyang mga titig sa akin. Umubo ako at bumaba sa upuan upang ibalik ang tasa ng kape ng ginamit ko kani kanina lang.

"I really can't believe that I'm here working with you. Don't you know na matagal na kitang nagugustuhan? Since freshman I think?" He laughed. Lumapit ito sa kitchen counter at naupo rin sa stool na inupuan ko kanina.

"Huh? Paano ko naman malalaman? This is the first time we met each other and I've never seen you before." I said with creasing eyebrows. Nilingon ko siya habang hinuhugasan ko ngayon ang pinag inuman kong tasa.

Then I realized what he told a while back. Hindi ko lang talaga ang maatim ang pagiging diretso nito at ang kapal ng tabas ng mukha niya. Analyzing what he told me, it gave me chills instantly. Is he a stalker of mine?

"Wait, you mean you knew me since freshman already? Do you happen to attend the same university as mine?" I added.

Nakangiti itong kumuha muna ng isang piraso ng saging sa nakalapag na fruit basket roon at binalatan ito. Tumango ito at para bang hindi manlang ito nabibigla sa mga sinasabi nito sa akin.

"We study in the same university. I've known you since the first time I've seen you at school. Hindi narin ako magtataka pa kung hindi mo ako nakikita at kilala. You never even cared about the men who wants to be friends with you" he said like it was a mere fact. "I was one of the crazy men who has a crush on you. Ang swerte ko lang kasi nataon pa na dito mo rin napiling kunin ang internship mo. Guess I'm one hell of a lucky guy" kumindat ito at kumagat sa saging na hawak nito.

Nagkibit balikat ako at nagpunas ng aking kamay ng matapos akong gumamit ng gripo. "I'll be honest but I want to tell you frankly that I found you creepy" napangiwi ako pero hindi ko nalang iyon pinahalata sa kanya. I don't want to be rude at muka namang walang masamang intensyon itong tao, so being a bitch won't help.

I heard how he gracefully laughed at what I said. Umabot ang ngiti nito sa kanyang mga mata and he looks cute. Halatang halata mula sa paniningkit ng mga mata nito na may lahi ito and I guess he's maybe a half chinese.

Umupo rin ako sa tapat na stool nito at hinarap siya. His eyes quickly found mine at mas lalong lumawak ang ngiti nito.

"I'm sorry if I'm being too straightforward. It's just that I can't filter my mouth anymore. I was wishing all the time to even have a chance to talk with you and now that you're here, I won't miss it"

"Thank you for all the compliments that you're telling me. I feel flattered. Anyway, do you know any other guys that work here too? I believe I heard your name being mentioned the first time I went. I'm not just sure kung ikaw nga ang pinag uusapan ng mga lalaki noon" I remembered the time when I bumped into two guys while I was on my way to Kasper's office and it was so clear enough for me to hear his name being mentioned.

Napaisip ito at napapitik ito sa kanyang daliri "Oh! Alam ko na kung sino ang tinutukoy mo, those bastards are absolutely Ahren and Railey. They are my classmates and they're taking their internship here too. Bakit? Anong sinabi nila tungkol sa akin? And how did you meet those guys?" His voice was slightly irritated and too eager to know my answers. Pinaglalaruan nito ang kanyang labi habang magkasalubong ang mga kilay nito na nakatingin sa akin.

His Runaway BrideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon