Uzun yıllardan sonra krallığa yeni bir kahinin görevine başlaması heyecan ve neşe ile karşılanıyordu. Sarayın geniş koridorlarında hararetli bir koşuşturma vardı.
Birleşmiş krallıkların en gözde bekarı olmasına rağmen bu zamana kadar hiçbir teklif a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ehwaz Horse
Trust, Loyalty
Do not take friendship for granted,
Consider yoru loyalty towards,
Others who may need your support
Ryanna kendine geldiğinde ilk hissettiği şey sırtına değen tahtın soğuk mermeri oldu. Etrafını sarmış olan farklı yaşta olmalarına rağmen aynı bakışa sahip olan endişeli üç kadın oldu. Annesinin şefkatli sesini duyduğunda etrafı netleşmeye başladı. Salon resmen savaş alanına dönmüştü, kargaşa her yanı sarmışken etrafa koşuşturan halkın bağırışları duvarlarda yankılanıyordu.
"Yavaşça hareket et kızım, hala güçsüzsün."
Babası ileride halkı sakinleştirmek için bağırıyordu ancak gür sesi bu kargaşanın içinde duyulmuyordu, yanında arkasından bile çok iyi tanıyabildiği iki iri demir asili onu koruyor önünde ise zümrüt kralı ve adamları tetikte bekliyorlardı. Darren sanki onun uyandığını anlamış gibi arkasını döndüğünde göz göze geldiler, gözlerinde ciddiyetten öte endişe vardı. Kısa bir bakıştan sonra dikkatini tekrardan önündeki endişeli kalabalığa verdi.
Ryanna yavaşça yerinden doğrulduğunda başının döndüğünü hissetti. Melissa'nın endişeli bir gülümsemeyle ona doğru uzattığı büyük bardaktaki suyu bir dikişte içtiğinde büyükannesi tekrardan konuşmaya başladı:
"Kendini nasıl hissediyorsun kızım?"
"Biraz yorgun hissediyorum."
Büyükannesi onaylar gözlerle ona baktığında doğrulmasına yardımcı oldu. Ryanna nedenini bilmemesine rağmen kendisini çok rahatsız hissediyordu, başında oluşan şiddetli ağrı dışında sanki göğsüne oturan bir ağırlık onun hareket etmesini zorlaştırıyordu.
Yerinden doğruluğunda tüm varislerin etrafında olduğunu gördü, herkesin gözü onun üzerindeydi ve az önce sanki hayalet görmüş gibi tüm yüzler bembeyazdı.
Zihni yavaş yavaş kendine geldiğinde ağrı yerini hafif bir sızıya bıraktı ve anıları zihninde bir film şeridi gibi belirmeye başladı. Anıları netleştikçe kalbi korkuyla dolarken kehaneti zihninde tekrar tekrar yankılandı ve kendisini giderek daha hasta hissetmeye başladı.
Yüzyıllardan sonra bu salonda ilk kötü kehanet yankılanmıştı, en yaşlı kişilerin bile hatırlamayacağı kadar uzun onca yıldan sonra kehanetin halkın üstündeki yarattığı endişeyi hissedebiliyordu. Peki şimdi ne olacaktı?
Halkın bağırışları kulaklarını doldurdu:
"Lanetli!"
Seraphina'nın yavaşça koluna dokunmasıyla ona döndü, her ne kadar ona doğru gülümsemeye çalışsada arkadaşının birkaç dakika önce canlılıkla parlayan yüzü solmuştu. İçinde yeşeren korku tohumlarını hissedebiliyor, gözlerinde görebiliyordu.
