Heto na naman ako, sasali ng panibagong paligsahan ng pagalingan sa pagkanta. Ilang beses na akong nakasali, pero bakit hindi ako nananalo? Hindi ba talaga ako magaling? Kulang ba ako sa practice? Hay, nakakapagod man. Pero di ako susuko.
Kaya ko to! Aja! Kahit kinakabahan ako ng sobra, kakayanin ko talaga. Hindi ako susuko at lalaban ako patungong huli. Kahit wala man akong magulang na susuporta sakin, okay lang. Alam ko, kahit nag iisa nalang ako sa buhay hindi ako pinapabayaan ng Panginoon. Kahit mayroon akong Stepmother na sobrang lupit at strikta na kahit isang beses man lang ay walang suporta sakin. Okay lang. Alam ko, yung mga magulang ko nasa tabi ko lang palagi at proud na proud sila sakin.
"Hoy Rocky! Tulala ka na naman dyan. Ano ba?! Maglinis ka na ng bahay, pesteng bata 'to. Bat kasi sa akin pa to pinatira eh wala naman tong silbi. Bwisit."
Ayan. Konting pagkakamali ko lang, galit na galit na agad si Mama Cathy.
"Sorry po Mama Cathy. Maglilinis na ho ako." Kahit linis na linis na ang buong bahay dahil araw araw naman akong naglilinis dito, ano pa ba ang lilinisin ko?
"Anong Mama Cathy?! Bobo ka ba?! Ilang ulit ko bang sasabihin sayo na tawagin mo akong Madam! Bwisit ka talaga. Pag ako malasin at matalo sa mahjong ko mamaya, wala ka talagang kain."
Wag kang mag alala mama Cathy, sanay na po akong kulang sa kain dahil sa galit mo sakin kaya hindi na ako magtataka kung 'yan ang panakot mo. Pero gusto ko lang pong sabihin sayo na kahit ganyan ka ay mahal na mahal pa rin kita. Smile.
"Uhh, oo nga pala madam. May sasalihan po akong contest mamaya. Gusto 'nyo pong manood? Kahit ngayon lang po." Sana pumayag ka mama cathy, kahit ngayon lang. Gusto ko pong galingan ngayon para humanga kayo sakin, at ipagmalaki mo na ako. Bilang totoong anak mo.
"Oh? Aanhin ko 'yang bwisit na contest mo? Wala akong mapapala dyan. Atsaka bat ka ba sali ng sali eh palagi ka namang talo? Itigil mo na nga yang kahibangan mo Raquelita. Wala kang maabot sa buhay mo, kundi taga linis lang ng bahay na'to."
Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Nakaramdam rin ako ng sobrang kirot. Haha, ano pa bang inasahan ko? Bakit di pa ako nasanay sa mga salita niya? Pero sobrang sakit talaga eh. Tagos na tagos. Pinahid ko ang tumakas na likido sa mata ko. Someday mama, magiging proud ka rin sakin.
"Punyeta 'wag kang iiyak iyak diyan! Tapusin mo na ang trabaho mo, dahil kung wala kang natapos di ka makakapunta sa stupidong paligsahan na'yan."
"Maganda ba to?"
"Ito ? mas maganda to e!"
"Hindi! mas maganda to! promise!"
"Aish. bahala ka sa buhay mo -_-"
nagtataka kayo ano pinagtalunan namin no?
.
.
.
ito! damit para isusuot ko mamaya ^_^
"aish! sge na nga! ayan na nga! psssh -_-" ako tlga mauuwing talo dito -.- kakainis :3 pero okay lang! bestfriend e! pagbigyan :p
"Hahahaha! okay bff!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! XD" tss -.-
"brrrrrrrrr! ihetyu! " *walkout*
"hahahaha! eto na ! eto na! ^_^" pacute ako ngayon. dahil panget ako :3
"ayan na lang nga :) " Bipolar much? haha! xD
So yeah, nagpatuloy na kami sa pag malling.
*lakad* *stop* *kuha ng dress* *binayaran* *kumain* *umalis*
