Chapter-12

1.5K 221 20
                                    

ဒီအခ်ိန္​ ထသင္​့​ေနၿပီဆိုတာ ​ေမရီ႕ရဲ႕ က​ေလး​ေတြကို ​ေအာ္​​​ေျပာ​ေနတဲ့အသံရယ္​ တ​ေတာက္​​ေတာက္​နဲ႔ ခုတ္​ထစ္​​ေနသံ​ေတြ​ေၾကာင္​့ အတပ္​သိ​ေနသည္​

ဒီ​ေန႔က ​ေက်းဇူး​ေတာ္​​ေန႔မို႔ ​ေစာ​ေစာထၿပီး ျပင္​ဆင္​​ေနတာျဖစ္​မွာ

အိပ္​ရာ​ေဘးက လစ္​ဟာ​ေနသည္​့ ကြက္​လပ္​က​ေလး သည္​ ၾကာျမင္​့​ေနၿပီထင္​ပါရဲ႕ ....

ရ​ေနက် အ​ေႏြးဓာတ္​မ႐ွိ ​ေအးစက္​စက္​ အထိအ​ေတြ႔​နဲ႔ ငွက္​​ေမႊးတစ္​ခုသာ လက္​ထဲမွာပါလာသည္​

​ေခါင္​းအံုးထဲက ထြက္​လာတာျဖစ္​မယ္​

ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ black & white​ေလး...

ဒါဆိုရင္​ ဒီအဓိပၸါယ္​က မၾကာခင္​မွာ အ​ေျပာင္​းအလဲ​ေတြျဖစ္​လာ​ေတာ့မွာ​....

ငွက္​​ေမႊး​ေလး​ေတြ​ေတြ႔ရင္​ နိမိတ္​ဖတ္​တတ္​တာက ​ေနာ့ဖရက္​ အက်င္​့ပင္​.....

ငွက္​​ေမႊး​ေလးကို လက္​ထဲမွာကိုင္​ရင္​း ​ေတြ​ေဝေနမိသည္​

ခုတစ္​​ေလာ ဒရာဗန္​ တစ္​​ေယာက္​ ပံုမွန္​ျဖစ္​​ေအာင္​ ႀကိဳးစားၿပီး​ေန​ေနသလိုပဲ...

ပံုမွန္​ျဖစ္​​ေအာင္​​ေနတယ္​ဆိုတာထက္​ ​ေနာ့ဖရက္​
မသိတဲ့ တစ္​ခုခုကို ဖံုးကြယ္​​ေနတယ္​ဆိုတာက
ပိုမွန္​လိမ္​့မည္​

ဒရာဗန္​ရဲ႕ အရိပ္​အကဲကို ကိုယ္​ကိုယ္​တိုင္​ထက္​ ပိုဂ႐ုစိုက္​တတ္​တာ မသိ​ေလ​ေရာ့သလား....

ထပ္​​ေကြးၿပီး အိပ္​ခ်င္​​ေန​ေပမယ္​့ စိတ္​ထဲမွာ စိုးထိတ္​လာမႈ​ေၾကာင္​့ အိပ္​ရာ​ေပၚက လူးလဲ ထလိုက္​သည္​

"ဒရာဗန္​..... ဒရာဗန္​ ​.....အဖိုး..."

က​ေလး​ေတြကလြဲလို႔ ဘယ္​သူ႔ကိုမွ မ​ေတြ႔ရသျဖင္​့ ​ေနာ့ဖရက္​ ပိုလို႔စိတ္​ပူသြားသည္​

"ဖရက္​.... ႏိုးၿပီလား... "

​ေမရီက ​​ေက်းဇူး​ေတာ္​​ေန႔အတြက္​ ျခံထဲက အသီး
တစ္​ခ်ိဳ႕နဲ႔ ျပင္​ဆင္​​ေနဟန္​႐ွိသည္​

ထိတ္​ထိတ္​ျပာျပာျဖစ္​​ေနသည္​့ သူ႔ကို ​ အံ့ျသ​ေနသည္​ထင္​သည္​

The Fate Of GodWhere stories live. Discover now