New family?

1

Πείτε μου ένα πράγμα έχετε σκεφτεί ποτέ να φύγετε στα κρυφά από ένα μέρος που τόσα χρόνια ήταν το σπίτι σας;

Εγώ ναι και μάλιστα αυτήν την στιγμή είμαι έτοιμη να πηδηξω από το παράθυρο του ορφανοτροφιου.

Αλλα παντα κάτι πρέπει να σας χαλάει τα σχέδια όπως τώρα "Σία θα έρθεις για πρωινο κορίτσι μου;" όχι πάλι γαμω ποτέ κανείς δεν μπορεί να φύγει με την ησυχία του; "Σία φώναξε και την Τανια"λεει πάλι αυτήν η φωνή και αυτήν δεν είναι άλλη από την κυρία Μαρία την υπεύθυνη του ορφανοτροφιου τόσα χρόνια μου στάθηκε σαν μητέρα αλλά έχω βαρεθεί αυτήν την ζωή.

Α σωστά δεν σας συστήθηκα πωωω τι ξεχασιάρα που είμαι. Με λένε Αναστασία η για εσάς Σία, πάω Δευτέρα λυκείου και είμαι ορφανή ωω ναι δυστυχώς για μένα αναγκάζομαι να μένω σε αυτό το βασανιστήριο δεν λέω έχω κάπου να μένω από το τίποτα αλλά δεν φαντάζεστε πόσο μου την σπάει να μου λείπουνται και φυσικά καλά ακούσατε έχω συγκάτοικο την Τανια είναι ίσια με μένα και αυτήν επίσης είναι ορφανή σαν εμένα αλλά είναι πολύ ψώνιο πίστεψε με και ορφανή να είναι λέει σε όλους πως μένει σε βίλα και ότι η οικογένεια της είναι πλούσια ενώ είναι ένα κορίτσι ορφανό σαν εμένα πίστεψτε με δεν θέλετε να την γνωρίσετε.

"Τανιαααα βγες από το μπάνιο και έλα για πρωινό κάτω είπε η κυρία Μαρία" πόσο μου την σπάει να είναι δύο ώρες στο μπάνιο και να βάφεται δέκα ώρες για να φαίνεται πλούσια και ωραία.

"τώρα ρε Σία σιγά καλέ πηγενε εσύ έρχομαι εγώ κάνω μια μάσκα ομορφιάς και έρχομαι"ωω θεέ μμ τι λέει αυτό το κορίτσι μάσκα ομορφιάς και μαλακιες τι είναι η μάσκα ομορφιάς; τι; δεν είμαι σαν αυτήν εγώ δεν έχω ιδέα τι είναι αυτά τα πράγματα που βάζουν τα κορίτσια στο πρόσωπο τους.

Είμαι ένα κορίτσι που μπορεί να μην είναι πλούσια να είναι ορφανή αλλά είμαι πολύ δυνατή και όποιος και αν μου την πει τον κάνω ένα με τον τοίχο χάχα με πιστέψατε;

Φυσικά και δεν είμαι δυνατή μόνο στα λόγια είμαι καλή γιατί στις πράξεις άσε να μην το συζητώ τέλος πάντων όπως σας είπα δεν είμαι αδύναμη σαν τα άλλα κοριτσάκια που είναι ορφανά και θέλουν πως και πως μια οικογένεια εγώ προτιμώ να είμαι μόνη μου όπως τώρα αλλά να μην έχω κανέναν πάνω από το κεφάλι μου και να κάνω ότι μου καπνίσει.

Αφου πήρα την τσάντα μου πήγα κάτω στην ταπετσαρία που είναι όλα τα μικρά μαζεμένα και τρώνε το πρωινό τους. "επιτέλους ελάτε να φάτε θα χάσετε την πρώτη ωρα" λέει η κυρία Μαρία μόλις με βλέπει να πλησιάζω και να περνώ ένα μπισκότο στο χέρι. "τι θα φύγεις δεν θα περιμένεις την φίλη σου;" τι αλήθεια τώρα η τανια δεν είναι φίλη μου το πολύ πολύ να την ανέχομαι γιατί μένουμε μαζί αλλά μέχρι εκεί.