New family?

90

Sia.

Οπως σας ειπα περασαν δυο χρονια..

Δυο χρονια μακρια απο γονείς μονοι μας σε μια ξενη χωρα..

Αλλα δεν κρατησε για πολυ..

Ηταν σαν όνειρο και όνειρο παραμένει ακομα..

"Μωρό μου τι σκεφτεσαι;"αναφωνεί αυτήν η φωνή που τωρα πια εχει γίνει η καθημερινοτητα μου να την ακουω..

"Ότι έχουμε περάσει αυτα τα χρόνια"απανταω στην ερωτηση του ενώ έρχεται κοντά μου και με φιλάει..

"Αυτα τα χρόνια ήταν τα καλητερα"ηταν Αλεξ ηταν αλλα ειναι κιολας.

"Ναι εχεις δίκιο εισαι έτοιμος;;"αναφωνω και γνέφει ενω μου δείχνει την βαλιτσα του..

"Ολα έτοιμα για την επιστροφή μας στην Ελλάδα"λεει ενω χαμογελαω πικρα και με κοιτάει με ενα απολογητικό βλεμμα..

"Θα το παρουν μια χαρα μην στεναχωριέσαι και να θυμασαι ειμαι εγω εδω"πλεκει τα χερια μας μεταξυ του και με φιλαει γλυκα στο μετωπο.

Εχουν γίνει πολλα και εχουν αλλάξει πολλα.

Αυτην την στιγμή επιστρεφουμε στην Ελλάδα στους γονεις μας.

Αλλα φοβάμαι πως θα ειναι αρκετα θυμωμένοι..

Ας πάρουμε τα πραγματα απο την αρχη..

Flashback 2 χρονια πριν..

"Σου αρεσει;;"αναφωνεί μολις παρατηρώ το σπιτι που θα μείνουμε μέχρι να βρουμε ενα δικο μας..

Έχουμε φτιασει στο Λος Άντζελες εδω και κάτι ωρες αλλα πριν λίγο ήρθαμε στο σπίτι για να βολευτούμε..

Ο Αλεξ τα εχει κανονίσει ολα με τον Κωστα και το Μιχάλη φυσικα και αυτοι ξέρουν πως φυγαμε..

Αργα η γρήγορα θα το μάθουν και τα κορίτσια..

"Ειναι ωραιο για την ώρα"αναφωνω και χαμογελάει..

"Ελα παμε να κοιμηθούμε"μπαινουμε μεσα στο δωμάτιο οπου θα κοιμόμαστε μαζι και ξαπλωνουμε ενω με βαζει στην ζεστη του αγκαλια..

"Ακομα κανενα νεο"λεει ενω γνεφω..

"Ναι λογικά θα το καταλαβουν αργα η γρηγορα"αναφωνω και τοτε ακουγεται ο ηχος κλησης του κινητου μου..

"Το σηκωνω ειναι η Κορινα"λεω ενω βλεπω το ονομα της πανω γνέφει και απανταω στην κληση..

"Που εισαστε;;...Επρεπε να μας πειτε ενα αντιο..Και μην μου πεις πως δεν εισαστε μαζι βαλε ανοικτή τωρα"τσιριζει μεσα απο το ακουστικο ενω ο Αλεξ γελαει και βαζω ανοικτη..