New family?

3

Σήμερα είχε πει η κυρια Μάρθα ότι θα έρθουν να ετοιμάσουν τα χαρτιά για την υιοθεσία μου.

Η αλήθεια είναι πως είμαι κάπως αρνητική σε αυτό το θέμα θα προτιμούσα να είχα ακολουθήσει το σχέδιο μου να το έσκαγα μόνη μου αλλά δυστυχώς με πρόλαβαν.

"Σία δεν θα έρθεις σχολείο;" λέει η Τανια που είχε σηκωθεί εδώ και ώρα για να δει τι θα βάλει "θα τα πω στην κυρία Μαρία που δεν έρχεσαι"

"Τανια θα αργήσεις στο σχολείο και μετά που θα έρθεις ετοιμάσου να καθαρίσεις 200 δωμάτια" λέει η κυρία Μαρία όταν μπαίνει στο δωμάτιο μας με ένα χαμογελο έως τα αυτιά.

"μα δεν είναι δίκαιο η Σία να μην έρχεται" λέει η Τανια κλαψουριζοντας.

" η Σία έχει δουλειά οπότε δεν γίνετε να έρθει θα μείνει εδώ με μένα πηγενε γιατί ήδη σου έχω νεύρα για εχθές" λέει υψωνοντας την φωνή της.

Πετάει ένα ξερό "καλά" η τανια και φεύγει.

Η κυρία Μαρία με κοιτάει για κάμποση ώρα και μετά ξυπνάει από το λήθαργο της." η οικογένεια Παπαγεωργίου θα έρθει σε λίγο για να υπογράψει τα έγραφα και σύμφωνα με τον νόμο θα λέγεσαι μια Παπαγεωργίου και το βράδυ θα μπορείς να πας στο σπίτι τους"

"ωραία" λέω αλλά βλέπω η κυρία Μαρία να έχει συγκινηθεί."τι πάθατε κυρία Μαρία;"

Την βλέπω να σκουπίζει τα δάκρυα της και να με περνάει μια αγκαλιά" χαίρομαι για σένα μικρή μου"

" εάν δεν μου αρέσει εκεί γίνεται να γυρίσω πίσω; "ρωτάω αλλά απαντήση μηδέν.

" δεν θα θέλεις να γυρίσεις πίσω θα σου αρέσει εκεί και θα θέλεις να μείνεις,μόνο μην μας ξεχάσεις" μου λέει και σηκώνεται από δίπλα μου.

"δεν θα σας ξεχάσω κυρία Μαρία μην ανησυχείτε"της λέω για να την παρηγόρησω.

" δεν ανυσηχω αντε τώρα ετοιμάσου για να έρθουν μετά οι άνθρωποι"λέει και βγενει από το δωμάτιο.

Μμμ να ετοιμαστώ αλλά τι να ετοιμάσω δύο ρούχα έχω όλα και όλα και μερικά ζευγάρια παπούτσια τίποτα άλλο.

Αφού βάλω σε τσάντα αυτά τα λίγα ρούχα που έχω κατεβαίνω κάτω στην κυρία Μαρία.

Αφού κατέβενω κάτω βλέπω την Μάρθα με τον Ορέστη να βγαίνουν από το γραφείο της διευθύντριας.

"Σία μου τι κάνεις μόλις τώρα θα σε φωνάζαμε να κατέβεις" μου λέει η Μάρθα.

"νεαρή μου από δω και πέρα είμαστε γονείς σου αντε τώρα φέρε τα πράγματα σου και έλα να πάμε σπίτι."μου λέει ο Ορέστης.