Ε. Πφφ...καλά. (σήκωσα λίγο την μπλούζα την έκανα κόμπο και άρχησα να χορεύω) Ο Αλεξ με είχε φάει με τα μάτια του. Τελείωσε ο χορός και συνεχίσαμε να παίζουμε θάρρος ή αλήθεια μέχρι της 8. Αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε. Εγώ φόρεσα ένα μπορντό κοντό και κολητό φόρεμα(και η Μελίνα ένα απλό μαύρο φόρεμα, αρκετά κοντό(με τιράντες και εξόπλατο. Από παπούτσια φορέσαμε μαύρες γόβες και η δύο. Εγώ βάφτηκα έντονα, ενώ η Μελίνα ελαφριά. Ετοιμάσαμε τις τσάντες μας και φύγαμε. Ήρθε να μας πάρει ο Μέησον. Αχ αυτό το αμάξι του πάντα το λάτρευα. Είναι τέλειο. Ακόμα πιο ωραίο από του Τζάστιν. Τι τον θυμήθηκα πάλι αυτόν. Πρέπει να τον ξεχάσω. Λογικά ήταν ένας ενθουσιασμός της πρώτης μέρας. Εξάλλου τάθελα και τάπαθα. Ήθελα σχέση από την πρώτη μέρα? Καλά να πάθω. Είχα μείνει για λίγα λεπτά μπροστά από την πόρτα όταν με διέκοψε από τις σκέψεις μου ο Μέησον.
Μεησ. Άντε θα μπεις μέσα?
Ε. Εε...ναι.
Μπήκα μέσα και ξεκινήσαμε για το μπαρ. Σε όλη τη διαδρομή ήμουν απορροφημένη και δεν έδινα βάση σε τι έλεγαν, ώσπου φτάσαμε στο μπαρ. Δεν μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα από την εμφάνισή του αλλά οκ. Μπήκαμε μέσα και καθίσαμε σε ένα τραπέζι. Παραγγείλαμε τα ποτά μας(για να μην τα πολυλογώ).
Μέησ. Μελίνα πάμε να χορέψουμε?
Μελ. Κρίστι σε πιράζει?
Ε. Όχι κάντε τη δουλειά σας, εγώ θα βολευτώ.
Μελ. Οκ είπε και την πείρε για να χορέψουν.
Για λίγα λεπτά καθόμουν και τους χάζευα πίνοντας το ποτό μου, όμως κάτι μου το χάλασε. Είδα ακριβώς από δίπλα τους τον Τζάστιν να χορεύει με κάποια. Ήθελα να του σπάσω τα μούτρα αλλά αφού με είδε να κοιμάμαι με άλλον δεν έχω το δικαίωμα γαμωτο. Κάποιος ήρθε μπροστά μου.
Ν. Τι κάνεις εδώ μόνη σου?
Ε. Και εσύ τι κάνεις εδώ? Συνενοημένοι είμαστε όλοι και ήρθαμε εδώ?
Ν. Όχι, απλή σύμπτωση.
Ε. Δεν πιστεύω στις συμπτώσεις τώρα πια.
Ν. Κοίτα, αφού σε νοιάζει τόσο γιατί δεν τον κάνεις να ζηλέψει?
Ε. Μα πώς να το κάνω αυτό?και πως κατάλαβες ότι με νοιάζει που χορεύει με άλλη?
Ν. Φαίνεται στα μάτια σου. Θες να χορέψουμε?
Ε. Εμμ...καλή ιδέα. * έτσι μπορεί να τον κάνω να ζηλέψει*
YOU ARE READING
"A Strange Beginning''
AdventureΤα φώτα έκλεισαν απότομα και μαύρο σκοτάδι απλώθηκε παντού. Ο δυνατός ήχος όλων των πορτών που κλείνουν ήχησε ξαφνικά.* Τώρα πια δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής. Είμαστε χαμένοι.* Τ. Αργήσαμε. Ε. Τι εννοείς? Δεν καταλαβαίνω. Τ. Θα σε πάρουν μακριά μου...