"A Strange Beginning''

1.

Σήμερα κατάφερα να ξυπνήσω αν και αργά.

Πριν το πάρω είδηση το ρολόι είχε πάει ήδη στις 8 παρα!

Σηκώθηκα ,ντύθηκα ,πλύθηκα και προσπάθησα να γίνω εντυπωσιακή για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Φαίνεται πως δεν θα μπορούσα να γίνω τόσο όσο ήθελα...

Φόρεσα ένα μαύρο τζιν με σκισίματα μια γκρι κοντή μπλούζα και το δερμάτινο τζάκετ μου .Βάφτηκα ελαφριά και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη πριν φύγω για ατέλειες.

Αυτο το πρόσωπο ήταν συνηθισμένο στις γρατζουνιές, μελανιές και τα αίματα... Συχνά στο παλιό μου σχολείο μου πετούσαν πέτρες, ο λόγος; άγνωστος ακόμα.

Οποιο λάθος γινόταν στην τάξη ευθυνομουν εγώ.

Είχα μάθει ποια ήταν η θέση μου, να υπηρετώ τους υπόλοιπους...

Καθώς περπατούσα στον δρόμο ,σκεφτόμουν πώς μπορεί να ήταν η μέρα μου σήμερα .Θα με συμπαθούσαν; Δεν είχα και τις καλύτερες εμπειρίες από το προηγούμενο σχολείο μου.

Σίγουρα θα μου πέταγαν τσαλακωμένα χαρτιά όπως τότε.

Την πρώτη μέρα θυμάμαι είχαν βάλει έναν κουβά νερό πάνω από την πόρτα, όμως αντί να πέσει πάνω μου όπως ήταν αναμενόμενο, έπεσε στην καθηγήτρια και το φταίξιμο για άλλη μια φορά ήταν δικό μου.

Τι φρίκη να πηγαίνεις πρώτη μέρα σχολείο .Πολύ άγχος! Ξαφνικά πέφτω πάνω σε έναν κρύο τοίχο που με ρίχνει κάτω. Γράψτε λάθος, δεν ήταν τοίχος. Κοίταξα μπροστά μου και τι να δω ? Ένα γυμνασμένο αγόρι με καστανόξανθα μαλλιά .Τα μάτια του δεν μπορούσα να τα δω γιατί φορούσε γυαλιά. Μου έδωσε το χέρι του για βοήθεια. Χωρίς να το πολυσκεφτώ το δέχτηκα.

Κριστι.   Ευχαριστώ.

Τα μάτια του με κοιτούσαν έντονα και μπορούσα να καταλάβω την περιέργιά του.

Τζάστιν.  Παρακαλώ ,όμως πρόσεχε που πας

Κ. οκ

Τ. Είσαι καινούργια εδώ?

Κ.  Ναι,αλλά χάθηκα λίγο

Τ. Λύκειο δεν πας?Ελα πάμε μαζί

Κ. Όχι δεν χρειάζεται

Τ. Μην ντρέπεσαι σε μένα .

Κ. Καλά

Για κανα δεκάλεπτο προχωρούσαμε με μία απόσταση και δεν μιλούσε κανείς. Η κατάσταση ήταν πολύ αμηχανη. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα εκτός από τα μάτια του. Ήμουν τόσο περίεργη να τα δω...