"A Strange Beginning''

8.

Βγήκαμε από το δρόμο και βρεθήκαμε μπροστά από μια κολόνα. Η κολόνα έπεσε πάνω στο αμάξι και τα τζάμια έσπασαν. Δεν μπορούσα να αισθανθώ τα πόδια μου...προσπάθησα να ακουμπήσω το κεφάλι μου με τα χέρια μου. Το ακούμπησα, τα χέρια μου έγιναν κόκκινα από το αίμα. Ταράχτηκα δεν ήξερα τι να κάνω. Γύρισα αριστερά για να δω πως είναι ο Τζάστιν. Σε χάλια κατάσταση είναι και αυτός. Είναι λυπόθημος πάνω στο τιμόνι και το κεφάλι του αιμορραγεί σαν το δικό μου. Έβγαλα τη ζακέτα μου (με κόπο φυσικά) και την τύλιξα γύρω από το κεφάλι του μπας και σταματήσει η αιμορραγία.

Από εκεί και μετά δεν θυμάμαι τίποτα.

Μεριά Τζάστιν

Ξύπνησα και βρησκόμουν πάνω στο τιμόνι. Σήκωσα το κεφάλι μου και πονούσε πάρα πολύ. Γύρισα δίπλα και είδα την Κρίστι σε άθλια κατάσταση. Το κεφάλι της είχε πέσει πάνω στον σκιαστήρα του αμαξιού και δίπλα της ήταν μια λίμνη από αίματα! Τρόμαξα. Έψαξα το κινητό μου αναστατωμένος για ν πάρω το ασθενοφόρο. Το βρήκα και πήρα τηλέφωνο. *Μακάρι να μην έχει πάθει τίποτα* (το ασθενοφόρο ήρθε). Βγάλανε τα κρεβάτια για τους τραυματίες. Εμένα με βάλανε στο ένα γιατί ακόμα δεν μπορούσα να κουνήσω τα πόδια μου και την Κρίστι στο άλλο. Μια φωνή μέσα μου έλεγε ότι όλα θα πάνε καλά αλλά εγώ δεν την πίστευα. Τα μάτια μου ήταν κόκκινα από το κλάμα(παρόλο που είμαι ΄΄άντρας΄΄).

Μεριά κρίστις

Η καρδιά μου ξύπνησε από το σοκ. Ωστόσο το σώμα μου ακόμα πάλευε για να βρει τις αισθήσεις του. Προσπάθησα να ανοίξω τα μάτια μου αλλά δεν τα κατάφερα. Ούτε και να κουνήσω τα χέρια μου. Όμως άκουγα τι γινόταν γύρω μου. Μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε. Άκουγα κλάματα, λιγμούς, ξεφυσήγματα και φωνές. Ήμουν σε χάλια κατάσταση και όλοι ανησυχούσαν. *Μακάρι να μπορούσα να τους πω ότι είναι όλα καλά* Όλα άσπρισαν στο κεφάλι μου και δύο φιγούρες σχηματίστηκαν στο όραμά μου. Μου έδωσαν το χέρι τους ,αλλά εγώ δεν το δέχτηκα.

Ε. Ποιοι είστε?

Μα δεν πήρα απάντηση και οι φιγούρες εξαφανίστηκαν .Προσγειώθηκα στην πραγματικότητα και κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου, αλλά δεν μπορούσα να μιλήσω .Κοίταξα γύρω μου και όλοι με είδαν που ξύπνησα.

Μαμά.    Μην κουράζεσαι αγάπη μου δεν κάνει.

Προσπάθησα να μιλήσω αλλά η φωνή μου δεν έβγαινε. Κατάφερα να κουνήσω λίγο το δάχτυλό μου και ο μπαμπάς μου ,μου έπιασε το χέρι.