(Zawgyi)
ဝရံတာလိုက္ကာစကေနထိုးေဖာက္၍
ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာေပၚသို႔စူး႐ွစြာက်ေရာက္လာတဲ့
ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္မ်က္လံုးတစ္စံုကို
ဖြင့္လိုက္မိသည္ ။ႏိုးႏိုးျခင္းျမင္လိုက္ရတဲ့Hyung...
ကြၽန္ေတာ္ လက္တစ္ဖက္ကိုဆုတ္ကိုင္ၿပီး
သူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ထည့္ကာေထြးဖက္ထားတဲ့Hyung...အိပ္ေမာက်ေနတာမလို႔မႏိုးရက္...
ရင္ခြင္ထဲကအသာတိုးထြက္ျပီးကုတင္ေပၚက
ဆင္းကာေရခ်ိဳးခန္း သို႔သာထြက္လာခဲ့သည္ ။မ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္၊ကိုယ့္လက္သန္႔စင္ၿပီးလို႔
Hyungရဲ႕စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့
ကြၽန္ေတာ္လြယ္အိတ္ကိုယူကာေအာက္ထပ္သို႔သာ
ဆင္းလာခဲ့သည္ ။" သားBaekhyuneeေလးေက်ာင္းသြားေတာ့မလို႔လား "
မနက္စားစားခန္းထဲကေနလွမ္းေမးလိုက္တဲ့
ေမေမစကားေၾကာင့္အိမ္အျပင္သို႔တိတ္တိတ္ေလး
ထြက္ဖို႔လုပ္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ္ေျခလွမ္းေတြရပ္တန္႔သြားခဲ့သည္။မ်က္ႏွာ၌အျပံဳးတစ္ပြင့္ဖန္တီးၿပီးေမးေနတဲ့ေမေမဘက္သို႔
မ်က္ႏွာမူကာ..." ဟုတ္ကဲ့ေမေမ...ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းသြားေတာ့မလို႔ "
" Awwမနက္စာစားသြားေလသား "
" ရပါတယ္ ေမေမသားေက်ာင္းမွာပဲစားလိုက္ပါ့မယ္
ေနာက္က်ေနလို႔ "" သားႀကီးေရာ သား "
" Hyungအိပ္ေမာက်ေနလို႔မႏိုးခ်င္တာေၾကာင့္ရယ္ "
" Aww ဟုတ္ပါၿပီ...သားေနာက္က်တယ္ဆိုေတာ့
သားငယ္...သားBaekhyuneeေလးကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႔ေပးပါလား
သားကုမၸဏီသြားရမယ့္တစ္လမ္းတည္းမဟုတ္လား "ေမေမ့စကားအဆံုးသူကြၽန္ေတာ္ဘက္သို႔တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ကာ

BẠN ĐANG ĐỌC
|| DON'T LEAVE ME ALONE || 《COMPLETED》
Lãng mạnCHANBAEK FAN FICTION [ UNICODE + ZAWGYI ]