|| DON'T LEAVE ME ALONE || 《COMPLETED》

❤ ғɪғᴛᴇᴇɴ

(Zawgyi)

စာသင္​ခန္​းထဲတြင္​ထိုင္​​ေန​ေသာ္​လည္​း
အ​ေ႐ွ႕ကဆရာသင္​​ေနတဲ့ဆီသို႔စိတ္​မ​ေရာက္​...

လြင္​့ခ်င္​တ့့ဲ​ေနရာသို႔...​ေတြးခ်င္​တဲ့အရာသို႔သာ
​ေတြး​ေနတဲ့စိတ္​ ဖမ္​းယူထိန္​းခ်ဳပ္​လို႔မရသလို
မ​ေတြးမိ​ေအာင္​​ေနလို႔လဲမရပင္​...။

ဝင္​လာတယ္​အ​ေတြးထဲသူ
ျမင္​​ေယာင္​လာတယ္​သူ႔ရဲ႕​ေအးခ်မ္းတဲ့​အျပံဳးေလး​ေတြ
ၾကား​ေယာင္​လာတယ္​သူ႔ရဲ႕ၾသ႐ွ႐ွအသံခ်ိဳခ်ိဳ​ေလး​ေတြ

​ေခါင္​းကိုအဆက္​မျပတ္​ခါကာအ​ေတြးထဲဝင္​လာတဲ့သူအား
​ေမာင္​းထုတ္​​ေနမိတဲ့ကြၽန္​​ေတာ္​တကယ္​ပဲခံႏိုင္​ရည္​အား​ေတြကုန္​ခမ္​း​ေနၿပီ...။

ဘာလို႔ဒီ​ေလာက္​​ေတာင္​ပဲကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​​ေတြ...

အ​ေတြး​ေတြကို လႊမ္​းမိုးခ်ဳပ္​​ေႏွာင္​ထား​ေနရတာလဲ...!

ဒီအတိုင္​း သူ႔ကို​ေမ့လိုက္​ဖို႔ဘာလို႔မလြယ္​ကူရတာလဲ...!

ဘာလို႔အခုခ်ိန္​ထိသူ႔ကိုမုန္​းဖို႔အဆင္​သင္​့မျဖစ္​​ေသးရတာလဲ...!

​ေမး​ေနတယ္​...​ေမးခြန္​းမ်ားစြာျဖင္​့ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို
အ​ေျဖရရန္​မ​ေရရာတဲ့အ​ေမးကိုအစကတည္​းမခ်စ္​ခဲ့သင္​့ဖူးဆိုတဲ့
အ​ေျဖတစ္​ခုသာျပန္​​ေျဖလ်က္​....။

" Baekhyun "

" .... "

" Baekhyun "

အဆက္​မျပတ္​​ေခၚ​ေနတဲ့KyungSoo
ၾကားႏိုင္​ျခင္​းမရိွ​ေသာBaekhyun...

ကိုယ္​့အ​ေတြးနဲ႔ကိုယ္​​ေတြးရင္း​စိတ္​နဲ႔လူနဲ႕မကပ္ပဲ​
လြင္​့​ေနတာ​ေၾကာင္​့​ေဘးနားကKyungSooရဲ႕
​ေအာ္​​ေခၚသံ ၊စကား​ေျပာသံမ်ားတို႔နားထဲသို႔​ေယာင္​မွား၍
တစ္​​ခ်က္​​ေတာင္​ၾကား​ေယာင္​ျခင္​းမရိွပင္​ ။

" Baekhyun!!! "

KyungSoo Baekhyunလက္​​ေမာင္​းတစ္​ဖက္​အား
ဆုတ္​ကိုင္​နဲ႔လိုက္​ၿပီး​ေအာ္​​ေခၚလိုက္​​မွBaekhyun
အ​ေတြးဆီသို႔လြင္​့​ေနတဲ့စိတ္​မ်ားကိုယ္​နဲ႔ျပန္​ကပ္​လာခဲ့ၿပီ...