İMİTASYON KORELİ

Bölüm 1

Ankara Üniversitesi Kore dili ve Edebiyatı Bölümü ayrıyeten de müzik öğretmenliği mezunuyum ve Türkiye gibi bir yerde işsizlikten babamın cebine bakmak zorundayım. Trabzonlu biriyim ve dominant bir babaannem var. Malum anladınız siz işi söz daima onda biter ve zengin koca. Bana ne abi ben o kadar iki üniversite bitirdim. Elbette bir yerde çalışacağım gerekirse Kore'ye bile gideceğim. Gerçekten mi Beyza? (Burada istifham yaptım)

..........

"Beyza kızım kalkmayı planlamıyorsun herhalde bugün çok işimiz var hadi uyan. Görücülerin gelecek."

"Anne biraz da, Ne!" rüya değil miydi bunlar bir kâbustu bitti gitti olmadı mı ya... Şu anda babaannemin zoruyla görücü usulü evlenmek üzereyim ve bana yardım elini uzatacak bir kahramanım yok. Peh Beyza salaksın sen galiba valla salak 21,5 yaşına gelmişsin ama akıl yok maalesef.

Son çare Başvurduğum okullardan gelecek mesajlar epostalarımı kontrol ederken işte bu kabul edilmişim Korede özel bir lisede müzik öğretmeni olarak işte bu işte bu Olcan attı gol oldu. Hemen horon açıp oynamaya başladım.

[RUMUZ: 21,5 yaşında 168 boyunda 56 kilo yuvarlak ablak suratlı ; 2 üniversite bitirmiş 1,5 yıldır işsiz Trabzonlu ]

Bilgisayarı kapatıp duşa girdim üzerimi değiştirip aşağıya indim. Kimsecikler yoktu. Bahçeye çıktım ohannass! Gelmişler. İnanamıyorum. Derhal kendime çekidüzen verip misafirleri karşıladım. Sanırım şu anda evleneceğim adamın elini sıkıyorum. Oha bu nasıl bir taş ben Trabzon'da ve Türkiye'de böylesini görmedim. Ama her ne kadar da yakışıklı olsa da ben onunla evlenemem her ne kadar da özel okulları olsa da beni orada çalıştırma imkânları olsa da olmaz ben kendi ayaklarımın üzerinde duracağım ve bunu tek başıma yapacağım. Bana ne oğlum( Laz damarım tuttu galiba)

Akşam oldu. Ben annemlere Kore'deki işi anlattım. Ve inanamayacaksınız sıcak baktılar. Babaannem dışında.İşte kimse bir şey diyemedi anlayacağınız babanne öyle deyince. İsteme merasimi oldu. Babam kızıma bir de sorayım dedi bende:

"Bu yaşta evlenmek istemiyorum boşuna iki üniversite bitirmedim o kadar dirsek çürütmedim sıralarda. Sırf evde oturup çocuk bakmak için yapmadım ben bunları. Kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum ve bunu tek başıma yapacağım. Daha karşımdaki kişiyi tanımadan bile olmaz. Babasını annesini tanıyorsunuz diye iyi insanlar diye evlenemem ben. Lütfen kusura bakmayın. "

Babam son noktayı koyacakken kafama daha doğrusu yanağıma inen kaynar sularla neye uğradığımı şaşırdım. Bu neydi şimdi sen sen o o bana tokat attı. Bana sen bana nasıl tokat atarsın pezevenk. Orda hiçbir şey yapamadım sadece dizlerimin üstüne çöküp ağlamaya başladım. Ama öyle böyle değil haykırarak resmen sinir krizi geçirdim. Bana yapılanları asla affetmeyeceğim. Hızlı adımlarla odama çıkıp yatağımda ağlamama devam ettim yanında da eşyalarımı toplamaya başladım.

Trabzon Pelitli havaalanından sesleniyorum. Kore yolcusu kalmasın. Uçağa bindim saatler sonra uçaktan indim. Beni okulun müdürü bayan karşıladı. Çok tatlı birine benziyor. Beni biraz gezdirdi tabi koskoca Seul öyle bir günde biter mi hayır. Okulu falan gösterdi kalacağım aparta yerleştirip gitti.