SADİST

ALIŞIRIM GÖZLERİMİ KAPAMAYA

Abimle kavga etmeye hazır olmalıydım. Çünkü sırrımızı açıkladığım için fazlaca kızacağa benziyordu. Her neyse beni biliyordu, bir şeyi istiyorsam olurdu. Kararımı değiştiremez ve kararım için beni yargılayamazdı. Birazdan Pelin de burada olurdu. Arabanın anahtarını çalışma masasına kendimi yatağıma attım. Ama sonra serin bir duşun iyi hissettireceğini düşünerek duşa girdim. Soğuk suda duş almak gibisi yoktu. Sadece soğuk suya odaklanıldığında düşünceler buhar olup uçuyordu. Gökyüzünde kara bulutlara dönüşüyordu. Duştan çıktığım zaman ise yağmur olup yağıyordu.

Tahminlerimi boşa çıkarmayan arkadaşıma yok mu bir alkış? Hemen yapıştı. "Ya kızım sen ne yaptın? Görkem'e karşı geldin lan Görkem'e."

Haklılık payı vardı ama "Bana sürtük dediğinin farkındasın değil mi?" bu lafı yiyip oturmalı mıydım? "Olsun senle o, bir misiniz? O bu konularda senden daha iyi" Bu soruyla birlikte aklımda şimşekler çaktı. Neden hep güçsüz görüldüm? Neden bir şeyler başarabileceğime inanmadılar? Zaten sinirliydim ve bu son damla oldu. Ona zarar vermemek için yine kendime verecektim. Sanki bilmiyordu bu konularda ne kadar hassas olduğumu. Ağlamak üzereydim. Hemen gözlerimi kapattım. Birkaç saniye bekledim. Artık alışmıştım hıncımı kendimden çıkarmaya, göz yaşlarımı içimden akıtmaya.

Kendimi kaybetmiş bir şekilde odanın içinde dolaştım. En son tavanda asılı olan kum torbasına sert bir yumruk geçirdim. Geri dönüp benim ona vurduğum hızla bana çarpması müthiş şansımın bir göstergesi olmalıydı. Ağzımın içinde birkaç küfür mırıldanıp Pelin'e döndüm. O da bana mahcup gözlerle bakıyordu. Ama çok geçti. Hemen üstümü giyinmeye çalıştım biraz daha yanında kalırsam onu parçalardım. O da bunu bildiği için tek kelime etmiyordu.

Sahil kenarında yürümek iyi hissettiriyor falan ya yalan ya da bana öyle geliyor. Belki de maviyi sevenler için iyidir ama ben siyahtım. Maviyi sevmezdim. Ama Pelin de içimde ki maviydi. Ne kadar yok etmeye çalışsam da o benim bir parçamdı.

Ara sokaklardan geçerken bir mağazanın aynasında kendimi gördüm. Sinirden ne giydiğime bile doğru düzgün bakmamıştım. En azından çoğu siyahtı. Siyah şort, siyah askılı, gri hırka, siyah kulaklık ve kırmızı bir convers. Bundan sonra kıyafetlerimi hep sinirliyken seçsem iyi olurdu ilk defa kendimi güzel buluyordum.

"Pişt güzelim yalnız mısın?" Sarhoştu, kelimeleri yayarak konuşuyordu. İşte bu günki kurbanımı bulmuştum. Ama herkes ikinci şansı hak eder. Tam ağzımı açıp toz olmasını söyleyecektim ki biri benden önce davrandı. "Ben senin yerinde olsam bu kızdan uzak dururdum." Arkamı dönmemle hiç beklemediğim şekilde bugün onu ikinci kez görmem bir oldu...