Bilinmeyen Numara: eee hala kitabın sonuna karar veremedin mi?
Levy günlerdir kafa yorduğu kitaptan kafasını kaldırdı ve telefonunu eline aldı.
Gelen mesajın günlerdir kendisine görüldü atan isimsiz kişiden olduğunu görünce kendince bir iç çekti. Onun kim olduğunu aşırı derece de merak ediyordu. Bir liste bile hazırlamıştı lakin, hiçkimse onun bildiği bilgilerle örtüşmüyordu.
Bütün hayatını, nerdeyse bütün hayatını bilen kim olabilirdi ki?
Levy: aslında küçük bir tahminim var ama beni doğrulaman gerekiyor.
Mesajı gönderdikten hemen sonra cevap hiç gecikmemişti.
Bilinmeyen Numara: bekliyorum bücür söyle bakalım
Bücür lafına göz devirdikten sonra mesaj yazdı Levy.
Levy: kitabı sen mi kapıya bıraktın?
Bilinmeyen Numara: beklediğim gibi çok zekisin bücür. Evt bendim ama sonu sana kalmış
Levy: neden bunu yapıyorsun? Acı çekmemi görmek hoşuna mı gidiyor?
Kız bunları yazarken parmakları titriyordu. Bu kişi her kimse onun geçmişini biliyor ve daha çok yüzüne vuruyordu. Her ne kadar Levy unutmaya çalışsada, bu kişi her gün daha da çok hatırlamasına neden oluyordu. Kimdi o? Neden onca yıldan sonra şimdi yazıyordu?
Bilinmeyen Numara: HAYIR SAÇMALAMA!!
Bilinmeyen Numara: senin acı çektiğin her gün ben ölüyorum anlasana
Bilinmeyen Numara: senin tek bir gözyaşın aktığında benim canımdan can gidiyor
Bilinmeyen Numara: kitaba gelirsek, sen beni affettiğin gün de fınal tamamlanmış olucak. Ama kıytırık saçma bir son değil, senin her gün anlattığın hikayelerden bir son...
Levy son mesajla gözleri kocaman olmuş bir şekilde ekrana baka kaldı. Bu o olamazdı değil mi? Yoksa... Telefon ellerinin arasında yere tok bir ses çıkararak düştü. Ardından da ardı ardına gelen göz yaşları... Ağzından çıkan küçük çaplı bir hıçkıktan sonra yere çömeldi genç kız. Bunca yıl sonra, bir kere konuşmamışken neden şimdi? Neden bu hafta? Bir anlam arıyordu ama bulmıyordu. Tek çare mesaj atmakı. İstemeye istemeye telefonu eline aldı ve klavyedeki harfleri tuşladı,
Levy: düşündüğüm kişi olamazsın değil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öfkenin Sevgisi ~Gale Texting
Fanfic"Beni bırakıp gitmenden nefret ediyorum. " "Bana acımandan nefret ediyorum. " "Ben...Senden nefret etmekten bile nefret ederken seni seviyor olmaktan... Nefret ediyorum! "
