Bilinmeyen Numara: hiç düşündün mü?
Levy: neyi?
Levy: ayrıca saat gecenin 3'ü
Levy: git yat uyu
Bilinmeyen Numara: uyumayı sevmem, karanlık hoşuma gider. Ayrıca düşünmek için de güzel bir ortam hazırlar.
Levy: peki...
Levy: gece gece ne düşündün?
Bilinmeyen Numara: belkide biz bir kitap karakteriyizdir. Hayatımızda bir kurgudan ibaret... Sonu ne olursa olsun mutlu biten bir hikaye...
Levy: sana gerçekleri söylememi ister misin?
Levy: işte son söylediğin şey yüzünden biz kitap karakteri olamayız...
Bilinmeyen Numara: ne demek istedin? Neden olmasın?
Levy: kendin söyledin. Ne olursa olsun mutlu son...
Levy: mutlu son diye bir şey asla yoktur ve olmamaya da devam edecek. Sadece yüzümüzü güldüren anılar vardır.
Bilinmeyen Numara: ne zamandan beri bu kadar karamsar olmaya başladın?
Levy: bana getirdiğin kitabı okuduğum ve son sayfasını düşündüğümden beri.
Levy: "ve sonsuza kadar mutlu yaşadılar... " Bu sözü duymuşsundur. Tamamen yalandan ibaret.
Bilinmeyen Numara: peki ya gerçek olursa? O zaman naparsın?
Levy: kitaplarda sadece ana karakterin üzüntüsü ve sevinci anlatılır.
Levy: ben daha kendi hikayemin yardımcı karakteri bile değilim. Bunu istemek bencillik olurdu...
Bilinmeyen Numara: senin hikayeni bilmem ama benimkinde sen her zaman ana karakter oldun.
Bilinmeyen Numara: ve ben ne olursa olsun bu ana karakterin hikayesini mutlu sonla bitireceğim.
Levy: sana bol şans o zaman. Fazla hayal kurma, sonrası seni üzebilir. Kendimden biliyorum...
Bilinmeyen Numara: hey, hikaye henüz sona ermedi. Sadece otur ve olacakları izle. Ne olursa olsun seni mutlu edeceğim.
Levy: şey... Teşekkür ederim.
Levy: bana bunu söyleyen ikinci kişisin. Bu özel hissettirdi.
Bilinmeyen Numara: peki ya birincisi kimdi?
Levy: olmanı umduğum kişi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öfkenin Sevgisi ~Gale Texting
Fiksi Penggemar"Beni bırakıp gitmenden nefret ediyorum. " "Bana acımandan nefret ediyorum. " "Ben...Senden nefret etmekten bile nefret ederken seni seviyor olmaktan... Nefret ediyorum! "
