Ang hirap talaga pag di nakikinig ang bestfriend mo sayo. Sarap tanggalan ng tenga kasi di naman makikinig kahit na ilang beses mo na pagsabihan. Kakaloka din tong babaeng to minsan eh.
KRRRRRRRNNNNG!!!
"Julie Anne, bakit?" bungad ko sa kanya. Kilala ko na sino caller ko pag gabi. Siya lang naman willing puyatin ako eh. Ganyan magmahal ang bestfriend ko. Namumuyat.
"Maqui…"
"Wait! Huhulaan ko kung ano sasabihin mo." pigil ko sa kanya.
"Okay go."
"Nagpahiwatig nanaman siya sayo no?" tanong ko. Hindi naman siya sumagot. Sa halip ay umiyak na lang siya.
Lagi naman kaming ganito ni Julie. Tatawag siya saken, huhulaan ko kung bakit siya tumawag, pero madali lang yun kasi isang reason lang naman palagi yan eh. Tapos iiyak siya. Iiyak lang siya nang iiyak. Nakakaiyak ba kapag gabi? Hay.
"What did he do this time?" tanong ko. Umayos ako ng higa saka hinintay ang sagot niya.
"Kasi naman eh. Napaka niya. I’m trying to move on, alam mo yan…"
"Nagmmove on ka na?! Oh my god I wasn’t informed!" sabi ko.
"Maqui naman kasi eh…" angal niya.
"Julie, tell that to me if you’re really moving on. Yung hindi ka umiiyak."
"Di naman ako umiiyak ah."
"Ako pa niloko mo, Bes? Ako pa? Eh paano ka ba umiyak? Tahimik, parang di makahinga, singhot nang singhot. Oh ano?"
Matagal bago siya nakasagot.
"Siya kasi eh…"
"Lagi namang siya eh. Di ba pwedeng iba naman?" tanong ko.
"Wala namang iba eh."
"Alam ko. Kasi di mo naman sasabihin na ‘siya kasi eh’ kung may iba na diyan sa puso mo." sabi ko. "Oh game. Ano na uli yung ginawa niya?"
"Kasi nga. Diba nung Sunday ako umuwi from Kuwait?"
"Oh. Anyare?"
"That night nagdrunk call siya sa akin. Tapos, sabi niya he misses me and he still loves me. I don’t know what to do anymore Maqui. Ang hirap niyang ispellingin!" she said.
"Drunk call huh? Tas ansabe mo?"
"Sabi ko, lasing lang siya and he should just go home and sleep. And I told him that I have a jetlag and I want to rest as well kasi nga may pasok na kinabukasan." sagot niya.
"Hm. Tapos?"
"Tapos sabi niya uuwi daw siya sa akin. Mag-uusap daw kami. Alam mo yung feeling na ayaw mo na siyang makita pero pinipilit ka pa rin niya?"
"Di ko alam yun, bes eh. Ikaw lang nakakaalam niyan."
"Hay. Basta yun. And then, sabi ko sa kanya wag na. Tapos naman na kami and he should just go to Janine kung ayaw niya talaga umuwi sa condo niya. Pero he insisted. He told me that he wanted to see me badly."
"Let me guess, nagpunta pa rin siya?" tanong ko.
"Y-yeah." narinig ko ang pagbuntong-hininga niya at pagkatapos nun ay mahabang katahimikan.
"Hey. You still there?"
Singhot lang ang narinig ko sa kanya. Hay. Kailan ba mauubusan ng luha tong bestfriend ko? May dam ata sa mata to eh.
"Maqui, bakit ganun? Bakit kahit anong gawin ko di ko pa din siya makalimutan? Bakit kahit sinasampal na sa mukha ko yung katotohanan na wala na kami, na wala ng kami, di ko pa rin magawang di umiyak everytime I see him. Why does it have to be him? Why does it have to be always Elmo?" hinaing niya sa akin.
