ဝတၳဳတို စုစည္​းမႈ

အတြင္းစိတ္

"အတြင္းစိတ္"
_____________________________________
လင္းေဝ(ဒႆနိက)
_____________________________________


။တစ္။

ဒုတိယအႀကိမ္သည္ ကြ်န္ေတာ္အတြက္ ပထမဆုံးအေတြ႕အႀကံဳသစ္ကုိ ခံစားရေစသည္။ 
မႏၲေလးျမိဳ႕သည္  ယခင္လုိ  မေျပာင္းမလဲ  တည္ရွိေနသည္။ ဆုိင္ကယ္သံ တဝီဝီနွင့္ ဆူညံစြာ လႈပ္ရွားလ်က္ရွိသည္။  ကားေပၚက ဆင္းဆင္းခ်င္း  ခႏၶာကုိယ္သည္ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္သြား၏။ ႀကိဳသူမရွိေသာ္လည္း ခ်မ္းစိမ့္စြာ ေအးေသာ မႏၲေလးေဆာင္းသည္ ကြ်န္ေတာ္ကုိ နႈတ္ဆက္ေဖာ္ရပါသည္။
ထုိ႔ေနာက္ ေဘးဘီဝဲယာကုိ ကြ်န္ေတာ္ႀကည့္လုိက္၏။
ဆုိင္ကယ္ တကၠစီ တစ္စီးကုိေတြ႔၍ ဘာမွ်စဥ္းစားမေနဘဲ တကၠစီသမားေျပာသည့္ ေစ်းအတိုင္း ငွားလုိက္သည္။
ေတာင္သမန္အင္းႀကီးသည္  နွင္းျမဴတုိ႔ အုပ္ဆုိင္းလွ်က္ လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းလွသည္။
ခပ္လွမ္းလွမ္းက ဦးပိန္တံတားႀကီးသည္လည္း နွင္းျမဴတုိ႔ ေဝ႔ကာသီကာ ဖုံးလြႊမ္းထားသည္။
ထုိ႔ေနာက္  ပတ္ဝန္းက်င္ကုိေငးရင္းနွင့္ပင္  ရတနာပုံတကၠသုိလ္ကုိ ေရာက္ရွိလာခဲ႔သည္။
ဒုတိယအႀကိမ္ ေရာက္ရွိလာသည့္ ကြ်န္ေတာ္ကုိ တကၠသုိလ္ႀကီးမွ ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆုိေနသည္ဟု ထင္ရသည္။
တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပင္ အားေလ်ာ့စိတ္ပ်က္မႈနွင့္ အထီးက်န္ဝမ္းနည္းမႈကုိပါ ခံစားလုိက္ရသည္။
ဒုတိယအႀကိမ္မွာ ပထမဆုံး အေနျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္း  ျဖတ္သန္းရေတာ့မည္။
သူမရွိေတာ့သည္႔ ဒီေက်ာင္းႀကီးမွာ တစ္ေယာက္တည္း  ျပန္ေရာက္ေစျခင္းသည္  အနည္္းနွင့္အမ်ား   ကြ်န္ေတာ္ကုိ နာက်င္ေစပါသည္။



။နွစ္။

"ေမ့သြားမွာပါ။ ေနနိင္သြားမွာပါ"
ဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိေပးထိန္းခ်ဴပ္ခဲ႔ရသည့္စိတ္သည္ သူနွင့္ အတူရွိခဲ႔ဖူးသည့္ေနရာေဟာင္းတစ္ခုကုိ ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ေျဗာင္းဆန္လာသလုိပင္။  
စာသင္ခ်ိန္မရွိေသးေသာေႀကာင့္ ေမဂ်ာဌာနဝန္းက်င္ကုိ ပတ္ျပီးႀကည့္ေနမိသည္။
ကြ်န္ေတာ္သည္သာ ေျပာင္းလဲသြားခဲ႔သည္။ 
စာသင္ခန္းေလးေတြသည္  ေဆးေရာင္မွိန္သြားသည္မွအပ ဘာမွ်ထူးထူးျခားျခားေျပာင္းလဲျခင္းမရွိပါ။
အခန္းတစ္ခုေရွ႕ကုိ ေျခခ်မိသည္နွင့္ အတိတ္က ပုံရိပ္ေတြသည္ လွ်ပ္စီးလက္သကဲ႔သုိ႔ ရိပ္ကနဲ ရိပ္ကနဲ ေပၚလာ၏။
မွတ္မွတ္ရရ ဒီအခန္းေလးသည္ ပထမနွစ္မွာတစ္ခါ မဟာတန္းေနာက္ဆုံးနွစ္မွာတစ္ခါ  နွစ္ႀကိမ္တုိင္စာသင္ခဲ႔ရသည့္ အခန္းျဖစ္သည္။
ပထမနွစ္မွ သူနွင့္ စတင္ဆုံခဲ႔ရေသာ္လည္း ငယ္ေပါင္းရင္းခ်ာမ်ားကဲ႔သုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔သည္ အရင္းနွီးဆုံး သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ခဲ႔ႀက၏။
က်န္သည့္  အရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သေဘာထားျခင္းမတုိက္ဆုိင္ခဲ႔ေသာ္လည္း စာအုပ္စာေပခ်စ္သည့္ ဝါသနာျခင္းတူ၍လည္း အတြဲအညီဆုံးျဖစ္ခဲ႔ရ၏။ ထုိအခ်ိန္မွစျပီး သူ႔အေပၚတိမ္းညြတ္ခဲ႔သည္ဆုိရင္လည္း မမွားပါေခ်။
သုိ႔ေသာ္ ခ်စ္တယ္ဆုိသည့္ စကားကုိ ကြ်န္ေတာ္မေျပာျဖစ္ခဲ႔ပါ။
ထုိေႀကာင့္လည္း မဟာတန္းအထိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အဆင္ေျပေျပတြဲသြားနိင္သည္ ထင္ပါ၏။