nightmare disorder | calum hood | türkçe çeviri

five; petite figure

+

Calum uykunun yirmi dakikasını aldı ve öğle vakti civarlarında uyandı.

Bugün, bilinmedik bir nedenden dolayı birazcık daha enerjik hissediyordu. Dünya sadece bugün daha aydınlık görünüyordu.

Calum, Michael'ın dairede olmadığını fark etti, onun bulunduğu yerle ilgili hiçbir fikri yoktu.

Bugün komşusuyla konuşmak için plan yaptı. Sonuç olarak kendisinin yeni arkadaşlara ihtiyacı vardı. Hemen hemen hiç arkadaşı yoktu.

Birkaç dakika sonra, anahtarlarını aldı ve dairesinden çıktı.

Gerçekten kızın dairesine gitmesi garipti. Genellikle böyle şeyleri asla yapmazdı bu yüzden ne söyleyeceğini veya ne yapacağını pek bilmiyordu. Sadece bunun keşke gelmeseydim diyeceği sıkıntılı bir duruma dönüşmesini istemiyordu.

Kapıyı iki defa çaldı ve kapıdan uzaklaştı. Bir kaç dakika sonra kapı açıldı.

Kız iyi bir şekilde farklı gözüküyordu. Uyanık gözüküyordu ve titremiyordu. Tamamen iyi gözüküyordu.

''Yardımcı olabilir miyim?'' dedi ve gülümsedi. Calum kızın gülümsemesinin tatlı olduğunu düşündü.

''Sadece merhaba demek istemiştim. Demek istediğim beş yıldan beri yandaki dairede yaşıyorsun ve biz hiç tanışmadık. Böylelikle, hey ben Calum.'' elinden geldiğince sıradan gözükmeye çalışıyordu ama aslında gergindi.  Bunun nedeni muhtemelen, kendini bir kaç aydır kendi dairesine kapatması, berbat kahveler içmekten ve her gün on dakika uyumaktan başka hiç bir şey yapmadıktan sonra gerçekten birisiyle konuşuyor olmasıydı. (burda bi cümle bozukluğu var sanırım. pardon :d)  

''Seninle tanıştığıma memnun oldum Calum. Ben Valerie. Ve aslında dört yıl oldu beş değil.''

Kıkırdadı. ''Benim hatam.''

İkisi de el sıkıştılar ve sonra Calum'a endişe veren garip bir sessizlik oldu.

Kızın minyon figürünü inceledi. İyi bile gözükmesine rağmen aslında değil gibi gözüküyordu. Kız tırnaklarını yemeye başladı.

Normal konulardan konuşmaya başladılar. Nasıl oldukları ve kendilerinin favori şeyleri ne, gibi konulardan.

Sohbet ederlerken, kızın dairesinin ne kadar berbat gözüktüğünü fark etti. Kız oldukça kısaydı ve kapı da genişçe açıktı, böylelikle yerin güzel bir görüntüsünü alabiliyordu.

Kırılmış aynayı ve parçalanmış soda şişesinin camlarını fark etti. Duvarlardaki çizimleri farketti ama ne olduklarını söyleyemezdi. Çocuksu gözüküyorlardı.

Kafasını gerçekten karıştıran, duvarlara yazılmış büyük sözler vardı. 'Çık dışarı' ve 'Otobüs durağı' gibi.

Bu kızda ne olduğunu ve dairesinin içinde gerçekten neler  yaşandığını bilmiyordu ama bu onu endişelendiriyordu.

Dün alnında olan kandan, her gün çığlık atmasına, dairesinin ne kadar korkunç görünmesine ve kokmasına kadar, kesinlikle bu yanlış giden bir şeyin olduğunu gösteriyordu.

+

sonunda adını öğrendiniz djncjbd her neyse umarım beğenmişsinizdir. sizi seviorum -Cx