nightmare disorder | calum hood | türkçe çeviri

epilogue.

+

Valerie, Cal'ın dairesinde şimdi çok daha fazla oyalanıyor, ve burayı seviyordu. Burda bir kaç kez gecelemişti, ve burası, kendisini daha güvende hissettiriyordu. Kendi dairesini sevmiyordu. Orası berbattı.

Calum'un dairesinde vakit geçirmek demek aynı zamanda oda arkadaşını da görmek demekti, Michael'ı. Son zamanlarda Michael karamsar davranıyordu. Val, onun uzun bir süre veya hayatı boyunca böyle öyle davranmakta olup olmadığını bilmiyordu ve sorması gerekliymiş gibi de hissetmiyordu. Bütün bildiği sarhoş olduğu zaman oldukça duygusal davrandığıydı ve bu sıkça oluyordu.

Val bazen Cal ile büyük ihtimalle sohbet ederek veya film izleyerek ayakta kalırdı, ve Michael düzenli olarak eve saat üçte gelirdi. Calum iç çekerdi ve sonra Michael ile tartışırdı, ama Michael'ın gerçekten ne demeye çalıştığını anlayamazdınız. Neredeyse saçmalıklardan ibaretti.

Şu anda sabahın ikisiydi ve Val'ın, Cal'ın dairesinde gecelediği zamanlardan biriydi. Uyumakta güçlük çekiyordu; onun için alışıldık bir şeydi bu. Ama uyuyamamasının nedeni kabuslardan veya aşırı düşünmekten dolayı değildi, sadece uyuyamıyordu.

Val ve Calum, Calum'un yatağındaydılar, aynı tavanın altında, aynı gökyüzünün, aynı çarşaf ve yorganın altında hepsi sarılmıştı. Sıkı kollarından kurtulmak için bir kaç dakika denedikten sonra kalktı. Fark etmişe benzemiyordu.

Saçlarının, yüzünün her tarafında olmasından rahatsız oldu bu yüzden saç tokasını bileğinden çıkardı ve saçını at kuyruğu yaparak bağladı. Saçı karışıktı ve yüzü yorgun gözüküyordu. Gerçi bir kaç ay önceki gibi sağlıksız görünmüyordu.

Calum'un odasından çıkarken, kapıyı sessizce kapattığından emin olarak salona doğru ilerledi. Herhangi biriyle herhangi bir konuda konuşmak istedi. Kelimelerin dilinin ucunda asılı kaldığını hissetti ama dışarı çıkamadılar. Konuşacak kimse yok, diye düşündü. Ama yanılmıştı.

Ön kapının açıldığını duydu, ve Michael içeri girdi. Normal gözüküyordu ve sarhoş halinde değildi.

Val'in kendisine baktığını fark edince, konuştu. ''Beni korkuttun.''

''Özür dilerim.'' mırıldandı, açık olmayan televizyonla yüzyüze gelirken. Sessizlik Val'in olması gerektiğini düşündüğünden huzurlu değildi. Michael yapacak daha iyi bir şeyi olmadığını fark ederek, Val'in yanına oturdu.

''Neden ayaktasın?'' Michael sordu, ikisi birlikte tamamen sessiz kaldıktan sonra. Val cevap vermeden önce Michael'a baktı. ''Uyuyamadım.''

''Uyku hapları istermisin? Bende biraz var.'' dedi açıkça. Sesi yorgun geliyor, ama uyanık gözüküyordu. Aynı zamanda, her an gözyaşlarına boğulacakmış gibi de görünüyordu.

''Doğruyu söylemek gerekirse, onların güvenli olduğunu düşünmüyorum.'' cevap verdi. Doğruydu. Depresif hissetmesine neden olduğunu fark ettikten sonra onları kullanmayı bırakmıştı.

''Nasılsın?'' Michael rasgele sordu. ''İyi. Biliyor musun konuları gerçekten hızlı değiştiriyorsun.''

''Ben o kadar iyi değilim.'' dedi, kızın yorumunu görmezden gelerek.

''Neden?'' dedi tekrar ona dönerek.

''Ben sadece mutluluğu bulabilirmişim gibi görünmüyorum. Bilirsin. Bekle, belki bilemezsin. Muhtemelen sen çoktan mutluluğa ulaştın, belki de ulaşmadın. Neyden bahsettiğimi bilmiyorum.''

Şimdi bu Valerie'nin hayatıydı. Her gün Cal'ın apartmanındaydı, ve neredeyse her saniyeyi beraber geçiriyorlardı, basitçe sanki beraber yaşıyorlardı. Gece de Michael ile konuşuyordu. Bu, Michael'ın günün en sevdiği kısmıydı; anlattığı şeyleri, Valerie gerçekten dinliyormuş gibi hissediyordu.

Ve Valerie'nin hayatı şu anda fena değildi. Gün be gün kabuslardan dolayı çığlık atıp uyanacağını bilerek uyumuyordu. Güvende hissediyordu. Evet, kabus görüyordu ve çığlık atıp, korkarak  uyanıyordu. Ama kendi başının çaresine bakıyordu. Yemek yiyordu, dışarı çıkıyordu. Dünyayı görüyordu, ve artık sadece kendine ve kabusları sahip değildi. Kabus bozukluğu onu kısıtlamıyordu.

Gerçeği söylemek gerekirse mutluluğa ulaşmıştı. Ve bulmaya devam ettiği mutluluğun miktarı ile Michael'ı dinledi. Saatlerce söylenmesine ve öfkesini çıkarmasına izin verdi. Calum'un ona yardım ettiği şekilde Michael'a yardım ediyordu.

Valerie mutluluğa ulaşmıştı.

+

WOWWOWOWOWOOW BU DA BİTTİ WOWOWOWOWOW

OKUDUĞUNUZ İÇİN GERÇEKTEN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİZ

SİZİ SEVİYORUZ <3

-EZGİ/CEREN