secret behind the memories

chapter 30

Andi's POV

Dinilat ko ang mga mata ko. Amoy ng hospital agad ang bumungad sa akin. Tilibot ko ang tingin ko. Hanggang sa dumapo ang tingin ko sa lalaking maamong natutulog sa tabi ko. As in tavi talaga.

Nakaharap siya sa akin. Humarap din ako sa kanya. Miss ko itong lalaking ito.

Hinaplos ko ang mukha niya. Sa mga mata, kilay, ilong, pisngi at labi. Ang pupula ng labi.

Di ko napigilan ang sarili ko at hinalikan ko iyon. Di ko naman ito tatagalan. Lalayo na sana ako nang bigla siyang tumugon sa halik at hinapit ako sa baywang papalapit sa kanya.

"I love you." At hinalikan niya ako. Tumugon naman ako.

Bahagya akong lumayo sa kanya nang bumukas ng pinto. Napatingin ako doon.

"Oh... Sorry... Sorry..." At sinarado ni Jane ang pinto.

Umupo ako. Tiningnan ko si Melvin nanasa tabi ko. Humikab siya.

"Di ka nanaman ba natulog ng maayos? Nagpuyat ka ba?" Galit kong tanong.

Ngumuso siya at tumango. "Gusto ko kasing bantayan ka."

"Bakit? Di naman ako mawawala, ah?"

"Alam ko. Pero gusto Kong ako ang una mong makita kapag nag kamalay kana."

"Nagpuyat ka nanaman dahil sa akin." Malungkot ko na saad. "I'm sorry." Nakayuko kong saad. "Nagiging pabigat na ako sayo."

Mabilis naman siyang napaupo at hinawakan ang mukha ko at iniharap sa kanya.

"Hey, don't say that. Never kang naging pabigat sa akin. Andi, ikaw ang lakas ko."

"At ako rin ang kahinaan mo. Your weakness is that you care too much."

Di siya nagsalita at hinalikan nalang ako bigla. Halik na puno ng pagmamahal.

~•~

"Nahuli nanamin ang suspect." Mauturidad na sabi ng police.

"Sino siya?" Galit na tanong ni papa.

"Ayon sa kanya may nag utos lang. Sa presinto nalang po nating page usapan." Umalis ang police pati rin si mama at papa.

Kami nanaman ni Melvin naiwan.

"Bakit parang ang lakas ng pakiramdam ko na kilala ko kung sino ang nag utos?"

Napatingin ako kay Melvin.

"Melvin..."

"Oh?" Sabay tingin niya sa akin.

"I'm sorry."

"Para saan?"

"Sa lahat. Sa mga sinabi ko noon, sa pagsampal sayo at sa di paniniwala syo tungkol Kay Axel."

Lumapit siya sa akin at niyakap ako.

"Ayos lang. Wala ka namang naaalala noon, eh."

"Kahit na."

"I love you"

"I love you too."

"Yan. Yan lang ang importante sa akin. Na mahal mo ako."

Niyakap niya ako.

Note: Sa isang relasyon dapat kayo ay nagpapatawaran, kahit malaki o maliit na pag aaway o pagtatalo.