Sevgili Abilerim

3

Hastaneden çıkmıştık ve eve gelmiştik. Abim mısır patlattı ve film açtı. Filmi Poyraz ve Kuzey seçmişti.
"Hangi film?" Dedim heyecanla.
"İzlersen görürsün prenses." Dedi Poyraz ve aynı anda bana sarıldılar.
"Korkutuyorsunuz beni." Dedim.
"Bizden değil filmden kork." Dediklerinde amaçlarını anlamıştım.
"Hadi ama, ciddi olamazsınız. Korku filmi mi açtınız."dediğimde kahkaha attılar. Ayağa kalkmaya çalıştım ama öyle sıkı tutuyorlardı ki ayağa kalkmayı geçtim nefes bile alamıyordum. Abim filmi açtıktan sonra çalışma odasına gitti.
"Abi!"diye seslendim. Ama cevap vermedi.
"Ya abi yardım et!" Diye bağırdım. Ve hele şükür abimin sesi geldi.
"Ne var Buğlem çalışmaya çalışıyorum." Dedi sahte bir sinirle ve çalışma odasına çıkıp kapısını kilitledi.
"Ya Kuzey sen bari yapma." Dedim ama nafile. Film başladı ve gözlerimi sıkıca kapattım. Arada açtım ama hep korkunç yerlerde açmıştım. Sürekli kaçmaya çalışıyordum.
"Boşuna uğraşma Buğlem. Korkunu yeneceksin." Dedi Poyraz ve kahkaha attı. O sırada işe yaraması için dua ettim ve bayılma taklidi yaptım. Bir süre inanmadılar. Ama sonra inandılar. Ahmaklar siz şimdi görürsünüz.
"Lan Buğlem. Noluyo kızım kalksana." Dedi Kuzey.
"Lan bu hastanede de stresten bayıldı. Bişey olmasın şimdi." Dedi telaşla Poyraz. Kendimi tutamadım ve kahkaha atıp hemen odama koştum. Odama girdiğimde kapımı kilitledim. Poyraz ve Kuzey bir yandan kapıya vurup diğer yandan bağırıyorlardı.
"Bence gitmelisiniz film yarım kaldı!" Diye seslendim.
"Sen nasıl bizi kandırırsın ya. Sonsuza kadar orada kalamazsın Buğlem Akkan!" Diye bağırdı Kuzey. Seslerini duymamak için son ses müzik açtım.
Ve o sesle yerimde sıçradım.
Yedek anahtarı bulup kapıyı açtılar. Hemen sağlam birşey bulmalıydım. Ama odamda yoktu. O sırada kapıda abimi görünce rahatladım.
"Manyak mısın kızım sen!"diye bağırdı birden.
"Abi kork-"
"Size ne demeli. Eşek kadar oldunuz hâlâ çocuk gibi kız kardeşinizi korkutuyosunuz. Hele sen Kuzey. Dün bu kız senin yüzünden bayıldı lan bayıldı. Bir daha böyle birşey olursa ikinizi de gebertirim. Tamam mı ikizler!" Diye bağırdığında. İkisi birden kafasını salladı. Abim devam etti.
"Buğlem sende şu müziğin sesini kıs. Çalışıyorum. Lütfen. Sizde gidin filminizi izleyin." Dedi ve herkes abimin dediğini yaptı.

Sabah yüzümde hissettiğim traş köpüğüyle uyandım. O köpük, ele sıkılmıyor muydu?
"Ne yapıyosunuz siz ya!" Diye bağırdım birden.
"Sus be bağırma hemen."
"Ne bağırma ya sizden bunun hesabını sormaz mıyım. Abi!" Diye abime seslendiğimde ağzımı sıkıca kapattılar.
"Tamam sus. Sana sürprizimiz var." Dediklerinde sustum. Ellini ağzımdan çekti.
"Hadi giyin." Diye emir verdi Poyraz. İtiraz etmeden onları odamdan gönderdim. Siyah şortumu ve siyah askılımı giyip üzerime uzun kot montumu geçirdim. Ayağıma siyah Converse'lerimi geçirdim. Numarasız gözlüklerimi taktım. Saçımı at kuyruğu yapıp birer tutam çıkarttım. Siyah küçük sırt çantamı da takıp aşağı indim.
"Hazırım." Diye bağırdım. Kuzey ıslık çalarken Poyraz her zamanki gibi söylendi. Poyraz'ın spor arabasına bindik ve yola çıktık.
"Nereye? " diye sordum.
"Sürpriz Buğlem, sürpriz." Dedi Poyraz.
"Abim nerde?"
"Bizi orada bekliyor. Ayrıca nereye gittiğimizi bizde bilmiyoruz. O yüzden bu mal sürpriz diyor." Dedi Kuzey ve kahkaha attı. Bende ona eşlik ettim. Araba durduğunda dışarı baktım.
"Ya canım abilerim benim." Diye bağırdım ve arabadan atladım.
"Kaza oldu diye kutlama olmayacak sandın galiba."
"Yaşa be Berk başkan" diye bağırdım ve abimin boynuna atladım.
"Tamam prenses abartma yoksa yere yapışacağız." Dedi ve yanağıma bir öpücük kondurdu.
"Size aşığım!" Diye bağırdım ve kutlamanın olduğu parka gittim.
                              __
Pazartesi sabahı Poyraz'ın sesini duyduğumda uyandım.
"Kalk hadi be ne uykucusun sen!" Diye bağırdı.
"Ya Poyraz yalvarırım sen uyandırma. Abim uyandırsın en azından senin gibi bağırmıyor."
"Bence bundan sonra seni Kuzey uyandırsın. Artık su mu döker farklı teknikler mi geliştirir bilemem." Dedi ve odamdan çıktı. Merdivenlerdeyken seslendi.
"Kahvaltı hazır çabuk ol." Dediğinde ofladım ve kalkıp yüzümü yıkadıktan sonra formamı giydim. Eteğimi Duygu abla almıştı ve kısalığı da beli de tam bana göreydi. Dizlerimin bir karış üstünde bitiyordu. Kahvaltı için mutfağa indiğimde her zamanki gibi Kuzey ıslık çaldı, Poyraz giymemi söyledi. Ben ise yine abime bakım yalvardım ve Poyraz azar yedi. Bu sabah okula yürüyerek gidecektik. Abim arabasına bindi ve hızla gözden kayboldu. O sırada Kuzey şarkı söylemeye başladı.
"Sevdim seni bir kere, başkasını sevemem, deli diyorlar bana. Desinler değişemem."
"Kuzey sus lan sus. Şarkı öldü şuan." Dedi Poyraz.
"Tamam be."dedi Kuzey ve ardından küsmüş gibi yaptı. Yolda yürürken aşırı sıkıldığımı fark ettim ve telefonumu çıkarttım. Uzun zamandır Instagram'a girmiyordum. Instagram'a girip biraz gezindim. Sonra dm'lere baktım. 1 istek kimdendi bu? Vakit kaybetmeden istek bölümüne girdim. Kullanıcı adına baktım. 'Bugleminprensi' daha ne kadar saçma birşey olabilir diye düşünerek mesajına baktım. Sadece bir tane değildi. Yüzlerce mesaj atmıştı. Son on tanesini okudum.
'Buğlem üstüne sıcak çikolatanın döküldüğünü gördüm. Kuzey'in yerine seni benim kucağıma almam gerekirdi ama lanet olsun şu grurum bana engel oluyor.'
'Kuzey kaza geçirmiş geçmiş olsun.'
'Matematikten 100 almışsın.'
'İyi geceler prensesim. Saat şuan 5'i 16 geçiyor. Ve Kuzey için üzülme inatçıdır o kendine gelir."
'Günaydın prensesim. Kuzey taburcu olacakmış bugün.'
'Kuzey taburcu oldu. Gözün aydın.'
'Kutlamada çok güzel görünüyordun.'
'İyi geceler prenses.'
'Günaydın prenses.'
'Okulda seni görmek için sabıraızlanıyorum.'
Bu kim böyle? Hemen profilini açtım. Sapık mı bu? Tam 1375 fotoğraf var. Hızla fotoğraflara baktım ve hepsi bendim. Abilerim bunu görürse beni öldürür. Hemen mesaj yazmaya başladım.
'Sen kimsin, neden benim fotoğraflarımı paylaşıyorsun?' Oha hiç vakit kaybetmedi. Hemen görüldü attı. Bir kaç saniye sonra yazmaya başladı. Ve hele şükür gönderdi.
'Okulun kapısındasın ve ikizler sana balıyor. Sınıfına çık öyle yaz.' hemen kafamı kaşdırdım ve ikizlerin gerçekten de beni izlediğini gördüm.
"Ne var?" Dedim ve telefonumu kapattım.
"Kimle konuşuyorsun?" Dedi Poyraz sahte bir kızgınlıkla.
"Aa, sanane Poyraz belki sevgilisi vardır." Dedi Kuzey ve kolunu omzuma atıp devam etti.
"Büyüdü artık o abisi." Dedi ve kahkaha attı. Dirseğimi karın boşluğuna geçirdim ve koşarak sınıfıma çıktım. Egolu abilerim asla koşmazlar. Havaları bozulur. Diye geçirdim içimden ve kahkaha attım. Hemen telefonumu çıkarıp sırama oturdum.
'Neye gülüyorsun?' Yazdı hemen. Etrafıma bakındım ama kimse telefonla uğraşmıyordu.
'Beni mi izliyorsun?' Yazdım. Offf aptal Buğlem. Seni izlemeseydi güldüğünü nasıl görebilirdi.
'Kim bilir?'
'Telefonunu kapat ikizler geliyor. İyi dersler prensesim.' Hemen telefoumu kapattım. O sırada yanımda oturup beni izleyen Esin'i farkettim.
"Poyraz mı geliyor? Hem kimdi o?"
"Evet Poyraz geliyor. Kim olduğunu bilmiyorum. Anomim."
"Nasıl görünüyorum?" Dedi ve saçını şöyle bir düzeltti.
"Abartma artık. Faydasız o." Dedim ve sınıfın kapısı açıldı.
"Aha geldiler."dedim ve ayağa kalkıp kapıya yöneldim.
"Abicim?" Dedim şirin olmaya çalışarak ve Kuzey söze girdi.
"Aha bak abi de diyo. Kesin bi boklar çeviriyo bu."
"Telefonunu getir!" Diye kükredi adeta Poyraz. Hemen telefonumu cebimden çıkarıp Poyraz'a verdim.
"Bu hafta sana telefon yok." Dedi ve sınıfına gitti.
"Ya Kuzey bişey yap." Diye yalvardım Kuzey'e.

                          __

Bölümler kısa oluyor biliyorum okunma sayısı arttıkça uzatacağım.