Sevgili Abilerim

5

Sabah alarmın sesiyle gözlerimi açtım. Banyoya gidip rutin işlerimi halettim. Bir saniye... Burayı baştan saralım. ALARMIN SESİYLE UYANDIM! Kuzey uyandırmadı. Acaba gece başına bişey mi geldi? Beni bu düşüncelerden çıkartan tabiki de Kuzey Akkan oldu.

"Niye uyanıyosun kızım sen buzlu su getirmiştim."

"Bide söylüyosun manyak mısın be sen!"

"Sus lan sana bi haberim var."

"Ha söyle." Dedim umursamaz bir tavırla.

"Bir hafta okul yokmuş. Öğretmenlerin toplantısı varmış sanırım."

"O zaman ne bok yemeğe beni uyandırmaya geldin?" Diye çıkıştım birden. Beklemiyor olsa ki bir an afalladı.

"Sen, ben ve Savaş bir yere gidicez o yüzden. Ama gelmek istemiyosan gelme çok lazım değilsin bana." Dedi ve cevap vermemi bekliyormuş gibi bana baktı.

"Tamam gelicem."

"Bak sessiz ol Poyraz ve abim duymasın. Birkaç gün kalıcaz orada o yüzden yedek kıuafet de al yanına."

"Tamam hadi git sen."

Dolabımı açtım. Üstüme sıfır kollu beyaz tişörtümü ve onun da üstüne kısa şort tulumumu giydim. Ayağıma beyaz Nike ayakkabılarımı, sırtıma beyaz çantamı taktım. Koluma birkaç bileklik ve beyaz bir saat taktım ve son olarak günrş gözlüklerimi alıp saçımı salaj bir örgü yaptım.  Küçük bavulumu çıkardım ve içine şortlu kombinler yapıp koydum. Bavulumu merdivenlerden yavaşça indirdim. Kapıda tabiki bir adet Savaş Yenilmez beklemiyordum. Günaydın dileklerimi ilettim ve Savaş'ın arabasına bindik.

"Nereye gidiyoruz ki?" Dedim çocuk sesi çıkararak.

"Bildiğim bi yer var ordan daire kiraladık üç gün kalıp dönücez." Dedi Savaş.

"Pekâlâ ne kadar yolumuz var?"

"Yarım saat artık susucakmısın?" Dedi Savaş ve gaza kökledi.

                           __
Berk'ten...
Sabah uyandığımda evde sadece Poyraz vardı. Kuzey ve Buğlem'i aradığımda bir kaç gün Savaş'la olacaklarını söylediler. Kahretsin Savaş!
Duygu'nun barda takıldığını öğrenmiştim. Dopru olup olmadığını öğrenmek için bende bara gittim. O anki görüntüler aklımdan gitmiyor. Duygu, Savaş'ın kucağına oturmuş ve Savaş'ı öpüyordu. Savaş her ne kadar karşılık vermesede onu kucağından kaldırmıyordu ve öpmesine izin veriyordu. Duygu elini Savaş'ın bacaklarında gezdirmeye başlayınca dayanamadım ve çıkışa yönelip Duygu'ya ayrıldığımızı belirten bir mesaj attım. Ertesi gün eve geldi ve bana karnında benim çocuğumu taşıdığını söyledi. Önce bu saçmalığa inanmadım ama hastaneye gittiğimizde gerçekler soğuk su misali yüzüme çarptı. Gerçekten karnında benim çocuğumu taşıyordu. Ama ben daha ona dokunamamışken karnında benim çocuğumu taşıması...
İkizlerin dün gece Savaş'la dışarı çıkmasına çok sinirlenmiştim ama şimdi bunun sırası değildi. Kahvaltı için aşağı indim yaklaşık 5 dakika sonra Poyraz'da aşağı geldi. Bu olanları biriyle paylaşmak istiyordum Kuzey ile paylaşsam işi dalgaya vururdu. Buğlem'e söylesem gider Duygu'ya saldırırdı. Evet bunu yapardı çünkü dövüş eğitimine bu yıl ara verdi. Ama onu bir şekilde Savaş'tan uzaklaştırmam gerekiyordu. En mantıklısı Poyraz'a söylemek.

"Noldu abi dalmışsın."

"Yok dalmadım."

"Abi ben sana bişey dicem. Ben bu Savaş'ı sevmedim. Dün gece bizi bara götürdü kızlar falan hemen 'Savaş hoşgeldin kim bu yakışıklılar' gibisinden konuştu. Bu çocuk Buğlem'in etrafında dolaşıp duruyor. Kuzey sevdi hatta dün ilk kez içki içti. Bak Kuzey içki içti diyorum Kuzey."