Arkamda duvar yanımda duvar,
Ağlıyorum!
Batmakta olan güneş...
Ve kızıllık,
Sonu gelmeyen ovaya bakıyorum,
İçim sızlıyor bir an,
Üşüyorum!
Sonsuzluk denilen şey,
Muhteşem kainat,şu garip dünya...
Ne de bir göl parçası,
Islak mermerler buz gibi...
Ayaklarım çıplak sanki
O soğuğa boyun eğercesine,
Köşede bir gölcük gibi,
Yağmur suyu...
Karıncalara mezar kuşlara derya oluyor
İki gözüm yerde seyrediyorum,
Mermerin karınca deliklerini...
Akşamın alacakaranlığında,
Bilmediğim!
Ama hayal ettiğim o şehre doğru,
Hızla yürümekteyim
Nereye doğru?
Kuzeye mi? Güneye mi?
Yoksa sonsuzluğa mı?
🌙🌙🌙
