Beni yalnızlığımda bırakmayan,
Taze bir tomurcuktu henüz,
Sanata dönen hatıralarım...
Ümitler ve karmakarışık zihinler,
Eski günleri hatırlatan yaz günleri...
Izdırap çekilen sessiz dakikalardı.
Gülüyordu; mehtaplı gecelerde,
Kaldırımların körpe dudaklarına vuran,
Ay ışığıydı gölge yapan,
Baharın getirdiği nağmeler,
Yaşanılanlar , hatıralar,
Bana bırakılan son hediye...
Hatıraları hatırlatan son teselli,
Ve!... son romanımdı.🤗