Mehtabın çisil çisil dokumalarındaki,
Ahenk !.. Ahenk!..
Ruhuma vurulan parmaklıklar gibi,
Bir şarklı ittifakı...
Koşarcasına aşılan yollar,
Prenses duaların hani ya!..
Bir ümit ışığı sızıyor,
Göklerin aralığından...
Bu çağların serçesi,
Gözbebeklerimim sebebi derdi,
Ey!.. kaçılmaz çile...
Takma!.. artık bu garibe pençe..
Ah!.. kader...
Sende mi sıradasın?
Ben mi bilemedim sence?
☺
