Bir yabancı gibi baktım bu sabah kendime,
Yusufçuk kuşu gibi duygulu ve sevgi dolu,
Şık çerçeveli aynadaki bakışlarım buğulu,
Ayaklarımda yeni aldığım kırmızı takunyalar...
Masamda akşamdan kalma çekirdek kabukları,
Ne kadarda boşvermişim hayatı ve dostları,
Ya sararıp solan kuruyan leylaklarım,
Odamın penceresine tırmanan sarmaşıklar,
Nerede ? o eski yoldan geçen aşıklar...
Akşamdan kalma ıslak sokaklar ,
Penceremdeki yağmur damlaları,
Ufukta yükselen güneşin dağıttığı huzmeler,
Annemin akide şeker kutusu...
Denize vuran gökkuşağı ve kaybolan yıldızlar,
Tarih oldu anı oldu bir gün daha,
Şimdi herşey umut herşey daha anlamlı,
Masamda duran kurşun kalem ve kâğıtlar,
Evet... otur ve anlat yaz yazabildiğin kadar...
🐞💖🇹🇷
