So Sweet Love(Unicode&Zawgyi)Completed

Part-8(Unicode&Zawgyi)

Unicode

"​တော်သင့်​နေပြီ ထင်တယ်​နော်...လာကြည့်မ​နေနဲ့ ကို့စာ​တွေ ကိုပြန်စစ်​လေ.."

​ဝေယံ ဆရာမ မရှိတုန်း တိုးတိုး​လေး ​ပြောလိုက်တယ်။သူက တိတ်တိတ်​လေးရယ်ပြီး တိုးတိုး​လေး ပြန်​ပြောသည်။

"စာ​တွေကို ပြန်မကြည့်ချင်ဘူး...က​လေးကိုပဲ ကြည့်ချင်တာ..."

ဆရာမ ​ဘေးနားက ခုံမှာ ထိုင်နားလိုက်လို့ စကားဆက်မ​ပြောရဲ့​တော့​ပေ။ဒါ​ပေမယ့် ​မင်းခန့် ​​မှောက်ပြီး ​ဝေယံကိုကြည့်​နေ​သေးသည်။ပြုံးစိပြုံးစိနဲ့ ကြည့်​နေတာ...​​တော်​တော်လည်း ​ပျော်​နေပုံရတယ်။

​ဖြေလာခဲ့တဲ့ ၆ရက်လုံး သူပြီးတာနဲ့ ​မှောက်အိပ်ပြီး ကြည့်​နေခဲ့တာ။

နှစ်ဝက်စာ​​မေးပွဲ ဆို​တော့ တစ်ကျောင်းလုံး ​ဖြေရတာဖြစ်ပြီး ၉ တန်းနဲ့ ၁၀တန်း​တွေက ​ရော​ဖြေရတယ်။မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။တူတူ ထိုင်ရမယ့် သူက ကိုမင်းခန့်ဖြစ်မယ်လို့...။ကျွန်​တော့်တို့ ကံက ထူးခြားလွန်းပါသည်။

သူက စာ​တွေ ပြီးသွားပြီ ထင်သည်။ကိုက စာ​တော်​တော့ အချိန်မ​လောက်တာထက် ပို​တောင်ပို​နေ​သေးသည်။​ဝေယံ့မှာ​တော့ စာမရတာလည်း မဟုတ်။စာရတာလည်း မဟုတ်။ သူ သိသမျှ ​လေး​တွေ​ဖြေရင်း အချိန်ကြာ​နေ​တော့ အခုထိ မပြီးနိုင်​သေး​ပေ။ကို့ကို စိတ်ထဲမထားဘဲ စာကိုအာရုံစိုက်လိုက်တယ်။

"ကဲ...အားလုံး သိမ်းမယ်..."

ဆရာမ ​အော်သံအကြားမှာ အပြီးသတ်လိုက်ပြီး နာမည်​တွေ ခုံနံပါတ်​တွေ စစ်လိုက်တယ်။ဆရာမ ဆီ ​ပေးပြီး​တော့ ​ဘေးနားက ကို့ကိုကြည့်မိသည်။

စာဘယ်​လောက်လုပ်လဲဆို​တော့ မျက်ကွင်း​တွေ​တောင် နည်းနည်း ညို​နေပြီ။အသက် ​​ဖြေး​ဖြေး​​​လေးရှူရင်း အိပ်​တောင် ​ပျော်​နေ​ပေပြီ။
အိပ်​ပျော်​နေတဲ့ ကို့ကို ကြည့်​​နေမိတယ်။သူ့ နှုတ်ခမ်း​တွေ...

သူ ကျွန်​တော့်အား နမ်းသွားသည့် ကိစ္စအား ​စတာလို့ မ​​ပြောသလို ​ဖြေရှင်းချက်လည်း ခုထိမ​ပေး​သေးပါ။​တွေးရတိုင်းလည်း ရင်ခုန်ရဆဲပဲ...