(Don't) Go Away ! | Min Yoongi Or Suga

❃ 26 ❃

Onca yıkılış atlattık ve geri kalktık ama bu seferki yıkılış sonuncu yıkılıştı.
-çünkü bu sefer beraber ayağa kalkmadık

-4 ay sonra-

"Yoongi? Bugün dönüyorsun değil mi?"

"Hmm"

Diye mırıldanan sesi ile alt dudağımı ısırdım.
Hala birazcik kızgındı, ilk iki ay zaten hiç konuşmamıştık.

"Bana hala kızgın mısın?"

"Hayır ne saçamlıyorsun!?"

Demesine kıkırdadım.
Ses tonunda bile kızgınlığını ve kırgınlığını anlayabiliyorum.

"Neyse ben halederim, sen yeter ki koreye dön Yoongi.
Oğlumuz seni görmek istiyor"

"Yaa çok heyecanlıyım! Cidden sadece telefondan görebilmek hiç güzel değil!"

"Yoongi uçağın birazdan kalkar, hadi seni Jaebumie ile bekliyoruz! Görüşürüz aşkım, seni seviyoruz!"

"Bende seni seviyorum aşkım, Jaebum'umu bolca öp ve beni bekleyin, hadi görüşürüz"

Dedi ve aramayı sonlandırdı.
Çok mutluydum, sadece telefondan görebildiğim kocamı yeniden canlı görebilir ve ona dokunabilirdim.
Tabii yeni doğan bebeğimiz Jaebum'u da babasına göstermek ve gösterebilmek beni çok heyecanlandırıyordu.
Kahretsin ki o konuşmayı kaydetmeliydim, sonradan değeri yükseliyor işte..

~

Her şeyden habersiz kanalları geçiyordum ki bir haber kanalında durdum.

"Son dakika haber!
New Zealand'dan kalkan ve Seol'e inen uçak düşüş yapmıştır. İçinde ülkemizi temsil eden ünlü şarkı grubu-"
Sikeyim.

"Bts var. Şu an yardım ekipleri olay yerine varmak üzere ve bizlere malesef sadece grub üylerin sağlıklı olduğunu ummak kaldı.
Uçakda grub üyeleri ve ekipmanları bulunmaktadır, özel bir uçak olduğu için şimdilik uçağın düşüşü bilerek olduğu tahmin ediliyor"

Spikerin dediklerinin yarısını bile algılayamadan yere yıkıldım. Gözlerimin kararmaya başlaması ile kendime vurmaya başladım ve telefonumu hızlıca elime aldım. Eğer şimdi bayılırsam büyük ihtimalle öleceğim, çünkü burada bana bakacak ve beni kontrol edecek hiç kimse kalmadı. Üstelik bebeğimde birazdan uykusundan kalkabilir..
Ama tutamadım, ambulansı arayamadan gözlerim tüm mücadelerimi boş verip kapandı.
Bebeğim

~

"Yo-ongi... Jae..."

Daha gözlerimi bile açmadan aklıma ilk gelen kişilerin ismi kaçtı ağızımdan.
Beynim yavaş yavaş kendine gelmeye başlayınca gözlerimi yavaşca aralamaya çalıştım.
Yoongi ve tüm Bts bir kaza geçirmişti.
Bir rüyaydı değilmi?
Şu an cidden neyin rüya ve neyin gerçek olduğunu algılayamıyorum.

"Ji eun uyandı! Doktoru çağırın!"

"Ona anlatmayacağız değil mi hyung?"

"Sus!"

Ard arda gelen sesler ile kendime gelmeyi başarabildim sonunda.

"Jin,..Tae,..Hobi,..Jimin,..Nam Joon,..Jungkook..... Yoongi nerede!? YOONGİ NEREDE!?"

Diye bağırmaya başlamam ile koluma bir iğnenin sokulması neredeyse aynı saniyede gerçekleşmişti.

"Tamam güzelim... Sakin ol"

Nam joon abimin öne atılıp söylediği şey ile gözlerim acıdan dolmuştu. Şu an kendimi cahil bir deli gibi hissetmem normal değil mi? Herkes bu durumda böyle hisseder değil mi?

"Jaebum nerede?"

Diye sorabildim bu sefer kısık bir tonda, ne sesim nede gücüm kalmıştı. Sanki iğne tüm enerjimi sömürüp atmış gibiydi.

"Kardeşim gelecekler şimdi, sakin ol sen"

"Kim geliyor? Ben oğlumu ve kocamı istiyorum!"

Gür çıkartmaya çalıştığım sesim çatlamışt. Cidden bir iğne ile kendimi bu kadar halsiz hissedebileceğimi inanmazdım.

"Sakin olun bayan Min. Bir kaç haftadır burada komadaydınız ve vücudunuz yeniden çalışmaya başladığı için fazla gerginsiniz. O yüzden lütfen sakin olun ve kendinize dikkat edin, testlerin sonucu çıktıktan sonra çıkabilirsiniz."

Doktorun söylediklerinin yarısını bile dinlemeden sadece yüzüne baktım ve çıkışını izledim. Sonrada gözlerim kapıda takılı kaldı. Gelmeliydi, mutlaka şimdi gelmeliydim kocam. Yoongi beni yalnız bırakmaz ki? Bebeğimizi daha canlı görmeden yalnız bırakmaz ki?

"Cidden uçağınız düştü değil mi?"

Diye sordum tedirgince. İçimden gerçek olmamasını umarak dua ederken.

"Evet, düştü."

Biliyordum.

"Uçak düştü ve bizi kurtarmak için helikoptler geldi. Senden bayılmışsın ve-...... eğer Yugyeom denen Ceo'n merakından yanına gelmeseydi şimdi bur-ada olmayacaktįn.
Doktorun dediğine göre on dakika daha geç gitseydi yaıina çoktan gitmi-ştin öbür dünyaya.
Jaebum'a bakmak içinde Merve ablan geldi türkiyeden...."

Dedi Nam joon abim gözlerimin içine bakıp elimi tutarken.
Cidden çok korkuyordum, bir kitabın sonunu okumanın korkusu gibiydi bu korku.
Eğer bilmesem merakımdan öleceğim ama yinede bilmek istemiyor bir yanım.

"Ji eun!?"

İçeri dalan kişi ile kalbim neredeyse patlayacak hızlılıkta atmaya başladı.
Kendimi sakinleştirici yüzünden halsiz hissetsemde yerimden hızlıca kalktım ve bacaklarımı hissetmesemde hızlıca yanina koştum.
Bedenim ise ondan bir adım kala yere yığıldı.
Gözlerinde dolan endişeyi görebiliyordum, korkmuştu.

"Hayatım!"

Dedi ve dizlerinin üstüne çöktü.
Bedenimi saran titreme krizi beni zorlasada ona kolarımı sarmayı başarmıştım.

"İyi misin?"

"Çok korktum.. Cidden sana bir şey olacak, öleceksin diye çok korktum.. ıyisin değil mi? Sağlıklısın değil mi? Oğlumuza iyi baktın değil mi? Tıpkı sana benzeyen oğlumuza..."

Sorusunu boş verip bir nefeste sıraladığım tüm sorularımla bilinçli kalmak neredeyse imkansızlaşmıştı. Tüm yükümü yavaşca kolarına vermemi anlamaması için dua ederken konuşmaya başlaması ile rahatlamıştım.

Yoongi'den..

"Ben ölürmüyüm hiç?
Ölüyordum
Uçak düştü, bu doğru ama ben yaralanmadım
Daha bir kaç gün önce bilincim yerine geldi
Ben daha bebeğimizi görmeden, ikinizi bu koca dünyada yalnız bırakıp gider miydim sence?
Bırakmaya bir karış kurtuldum.
Ciddi ciddi bitecekti hikayemiz, ciddi ciddi ölecektim..
Oğlumuza ben baktım..
Merve abla bakmıştı, ben kalkmadan önce ve sonra.
Ona bakabilmek için çok güçdüzdüm. Evet ben Min Yoongi çok güçsüzdü..
Jaebum tüm yakışıklığını benden almış değil mi?
Şakadan diyordum, neşesi yerine gelsin diye. Jaebum tıpkı annesi gibi tatlı ve güzeldi.. Bir bebek nasıl yakışıklı olsun ki?"

"Çok özür dilerim Yoongi.. kendime iyi bakamadım ve bebeğimizide tehlikeye attım..
Ve çok teşekkürker Hayatım..
Hayatta olduğun için, bizi yalnız bırakmadığın için sana minnetarım Hayatım.

"O ne demek Ji eun?
Hadi meleğim uyu biraz hm?"

Demesi ile bende anladım daha fazla dayanamayacağımı ve başımı omzuna dayayıp gözlerimi yumdum.
Uzun bir süre sonra kokusunu içime çekip uyuyabilmemin verdiği sevinç ve rahatlık ile de son söylediği şeylere çok istesemde karşılık veremedim.

"Sana aşığım Ji eun"