Merhabalar efendim! Uzun zaman oldu, öyle değil mi?
Bunu okuyacak birileri hâlâ var mı bilmiyorum ya da artık çok da umursamıyorum. Sadece merak ediyorum da, kimse özlemedi MB'yi? Hani insan bir nezaketen mesaj atar da sorar neden kaldırdın yayımdan diye, değil mi? Neyse, neyse...
MB bana bu 5 koca sene içerisinde birçok şey kazandırdı. Birçok değerli arkadaş, birçok sevgili abla gibi... -bu konuya birazdan yeniden değineceğim-
MB benim için hep hayattan yorulduğum zaman kaçtığım, hayatımda söyleyemeyeceğim şeyleri kelimelere döktüğüm bir 'sığınak'tı. MB'deki birçok şeyin hayal olduğu zaten bir şekilde kendini belli ediyordu fakat kalan kısmı tamamen 'ben'dim. Benim hislerim, benim acılarım, benim anılarım...
Geçen sene biliyorsunuz ki -bilenler vardır- üni sınavına hazırlanıyordum. Kaldığım yurtta, her sabah mermerlerini aşındırdığım kütüphanede ve gidip gelmekten yapışıp kaldığım otobüs köşelerinde yazdım MB'yi.
Beni mutlu eden ve stresimi alan yegâne şeydi yazmak. Eksiklerimle, fazlalıklarımla...
Küçücük bir destek istemiştim o zaman ama karşılık bulamadım. Hani demiştim ya burası bana güzel insanlar kazandırmıştı, işte onlar da arkalarını döndüler. Özellikle biri beni çok derinden yaraladı.
Önce mesajlarıma kısa cevaplar vermeye başladı ve sınav hazırlığında olduğundan rahatsız etmek istemedim dedi sonrasındaysa mesajları kesildi, benim mesajlarıma da cevap gelmedi. Bekledim, bekledim ve bekledim... sınavı atlattığımda gelir diye bekledim ama gelmedi. Bahane ettiği sınavı kısa bir süreliğine atlattığımda bile gelmedi.
Ahh şunu söylemeyi unuttum. Geçen sene -ve bu sene de aynı- hedeflerim yüksekti ve hayalime ulaşamadım. Bu sene daha sıkı bir tempoyla ikinci bir şans kullanıyorum. İnşallah hayallerime ulaşabileceğim...
Çok boş ve gereksizce konuştum ama bunları anlatıp kurtulmak istedim.
MB'ye gelince... onun hâlâ biraz daha dayanma gücü var. MB'nin güncelleştirilmiş sürümüyle buralara döndüğümde kimler burada olur bilemiyorum ama geri geleceğim. Çünkü MB benim ve bende MB'yim. O benim terk edemeyeceğim en değerli parçam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mental Breakdown
Mystery / Thriller∞ "Cam kırıkları bana ait değil... belki de kuma dönüşen benimdir. O kadar ki bazen yaşadığım gerçeklikten emin olamıyorum. Başkalarının hayatlarını çalıyormuş gibi bir his var içimde." Bir süredir içinde tuttuğu nefesi verdi. Başını eğip ter iç...
