Kalbin Gözyaşları

8. Bölüm ( Bir gizem çıkıyor meydana)

Buğra sabah yine annesinin imce ama bir o kadar sevdiği sesiyle uyandı. Ellerini yüzünü yıkayıp aklımdan hiç çıkartmadığı Yaren ' le birlikte sanki yanındaymış gibi sofraya oturdu. Bir yandan Yaren ' i düşünüyor bir yandan da kahvaltısını ediyordu. Annesi oğlunun hiç konuşmaması üzerine elindeki çatalı bırakıp oğluna bakmaya başladı. Buğra bir süre sonra sofrada hareketlilik olmadığını fark edince kafasını kaldırıp annesine döndü. Annesi oğlunun gözlerinde bir çok duygu gördü. Endişhe, aşk, telaş... "Oğlum?" Buğra annesine bakmaya devam etti. Biliyordu, annesinin ne soracağını. Ne olduğunu soracaktı. Ama Buğra ne diyeceğini bilmiyordu. Bir huzursuzluk vardı içinde. Annesini bir şey olmadığına inandırıp hava almak istediğini söyledi. Yavaş yavaş dışarı çıktı. Bahçede derin bir nefes aldı. Ama sanırım dayanamayacaktı. Elindeki telefondan sabahtan beri aklından çıkmayan kızın Yareninin üzerine tıkladı. Telefonu kulağına koydu. Çalıyor, çalıyor, çalıyor... Neden açmıyordu? Yoksa bir şey mi olmuştu?  Bekledi  bekledi durdu. Ama yinede o aşık olduğu sesi bir türlü duyamıyordu. Telefonu operatörün sesini duyana kadar kulağından ayırmadı. Ne oluyordu?  Telefonu kulağından çekti. Evet telefonu açmamıştı, sesini duyamamıştı ama hemen de kötü düşünmemek lazımdı. Hem o adamlar yakalanmıştı. Ne olabilirdi ki?  Hemen Yaren' in evine doğru yola koyuldu. O arada Yaren ise dışarıdaydı. Mecbur olmadıkça dışarı çıkmıyordu. Ama ne yazık ki eve gelmediği günlerde Aslı ' nın aklına alışveriş yapmak gelmemişti. Ve evlerinde de hiçbir şey kalmamıştı. Elinde marketten aldığı poşetlerle evine doğru yürüyordu, çok dikkatli, etrafı gözetleyerek. Telefonunu ise evde unuttuğunun farkında bile değildi. Evine yaklaştığında arkasından adım sesleri işiten Yaren korkuyla irkildi. Adımlarını hızlandırdı. Onun adımlarının hızlanmasıyla birlikte arkadındaki adımların sesleride hızlandı. Yaren panikle eve koşmaya başlayınca arkadındaki adımlar yavaşladı. Arkasına bakıp kimsenin olmadığını fark eden Yaren " Eğer o adamlardan birisi olsaydı, ben koşunca oda hızlanır peşimi bırakmazdı." düşüncesiyle yavaşladı. Tekrar önüne döndüğünde  önünde birisini görünce birden bağırarak sıçradı. Sonradan fark etti ki bu Buğra ' ydı. Hemen " Buğraaa!" diyerek boynuna atladı ve sımsıkı sarıldı. Birazda olsa rahatlamıştı. Tabi Buğra ' da Yaren ' görünce rahatladı biraz ama " Yaren! Nerdesin sen?  Niye telefonu açmıyorsun? Çok merak ettim. " diyince Yaren, telefonunu evde unuttuğunun farkına vardı ve kekeleyerek " B-ben markete gittim, telefonu evde unutmuşum." diye cevap verdi. Yaren' de garib bi haller vardı. Biraz korkmuş gibiydi. Yaren, Buğra ' ya " içeri geçelim, kahve yaparım içeriz diyince Yaren' in peşine takıldı. Yaren elindeki poşetleri masanın üzerine koyup hemen kahve yapmaya koyuldu. Bu arada Buğra evi inceliyordu. Gözüne takılan çerçeveyi eline alarak resime baktı. Resimde 4 tane kız çocuğu vardı. Yaşları küçük, bir yetimhanenin parkında çekilmiş bir fotoğraftı. Gülümsedi. Yaren de elindeki tepsiyle içeri girerken Buğra ' yı farkederek yanına çağırdı. Kahvesini verip kendi kahvesini de alıp oturdular. Kahvelerini içerken bu sefer duvardaki bir çerçeve gözüne battı Buğra ' nın bi kadın vardı. Kim olduğunu merak edip sordu. Yaren başını biraz öne eğerek " O benim annem." dedi. Buğra fazla uzatmadan konuyu değiştirmeye çalıştı. Hatırlatıp acısına acı katmak istemiyordu. Annesine ilaç alacağını söyleyerek gitmesi gerektiğini söyledi. Yaren ' e sımsıkı sarıldı, alnında öperek " Sakın üzülme hiçbir şeye bundan sonra ben hep yanımda olacağım."  diyerek kapıya doğru yöneldi. Dışarı çıkıp yürümeye başladı. Ayağının acısını bile yeni farketmeye başlamıştı. Böyle eve gidemeyeceğini düşünüp taksi beklemeye karar verdi. Bu sırada ileriden gelen camları filmli bir araba gördü. 1 metre kadar ilerisine geçince durdu. Buğra ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Arabanın camı açıldı ve yere bir kaç tane kağıt parçası atıldı. Ve hemen araba oradan uzaklaşmaya başladı. Merakına yine yenik düşen Buğra o kağıt parçalarına doğru yaklaştı ve bunların fotoğraf olduğunu fark etti. Yerden alıp dikkatlice bakınca fotoğraflara kalbini söküp eline vermişcesine kasıldı. Çünkü bunlar Yaren ' in annesinin fotoğraflarıydı...
.
.
.
Bu bölümünde sonuna geldik.  Oy verip yorum yapmayı esirgemeyin takipde kalın çok sürükleyici bir şekilde bölümler yayınlanıcak. Hadi yoruma öneri ve fikirlerinizi yazın. 💜