Mejo matagal tagal na ding namatay si Papa. Ngayon ay November 1 at pupunta sila Mama at ang dalawa kong kapatid na babae sa puntod ni Papa para bisitahin sya.
"Boy, sumama kana kasi sa amin."
Pilit ni Mama pero ayoko parin sumama sa kanila. Tinatamad kasi ako. Hehehe.
"Yaan mo na sya Ma. Si Papa nalang bibisita sa kanya. Hahaha."
Pabirong sabi ni Ate. Hala ha! Ako pa tinakot nyo. D naman ako naniniwala sa mga multo.
"D ako natatakot noh!"
Pagmamayabang ko! Kaya ayun, umalis na sila. Mag isa akong naiwan dito sa bahay. D naman talaga ako natatakot kahit mag isa ako ngayon.
Gabi na. Nanunuod ako ng movie sa kwarto ko. Sa kalagitnaan ng panunuod ko biglang nakatulog ako.
Humangin ng malamig..
Nagising ako bigla ng maramdaman ko ang malamig na hangin at feeling ko may nakatingin saken. Idinilat ko ang mga mata ko.
O.O
KYAAAAAAAAAA!!!!!
Si Papa ang nakita ko!!!!
Nakatayo sya sa may paanan ko. Kinusot ko ang mga mata ko pero talagang andun sya nakatayo.
Sa takot ko, nagmadali akong tumakbo palabas ng bahay namin at nag abang ng taxi. Sinundan ko sina Mama sa sementeryo. Tsk! Nagkatotoo ang sinabi ni Ate. Aruuuu..
Nang makita nila ako, sinabi ko sa kanila ang nangyari.
"Sabi ko sayo e. D ka naniniwala saken!"
Sabi ni Ate. Sino ba naman kasi ang mag aakalang totohanin ni Papa ang biro ni Ate na un, diba? Tsaka buong buhay ko d talaga ako naniniwala sa multo hanggang dumating ang araw na to.
.
.
.
Nanunuod kami ng tv sa sala. Si Mama nasa kwarto nya natutulog. Si Ate naman busy sa binabasa nya. Habang ako naman busy sa pinapanuod ko ng mahagip ng mga mata ko ang bintana malapit sa pintuan.
May isang tao na parang sumisilip sa glass window namin. Bakit kaya sya sumisilip? Tanong ko sa sarili ko. D ko maaninag ang mukha nya kasi mejo madilim na. So nilapitan ko ang bintana at ng buksan ko ito para tanungin kung anong kelangan nya bigla nalang itong nawala.
"Oh ano yang tinitignan mo jan? Isarado mo nga yang bintana Boy baka pumasok ang mga lamok."
Utos ni Ate habang papalapit saken.
"May sumisilip kasing tao e. Tinignan ko, nawala naman bigla."
Sagot ko. Mukhang d naman sya naniniwala saken. Binuksan nya ang pinto at sinilip ang gilid papunta sa bintana pero wala syang nakitang tao sa labas. O.o
"Meron talaga Te. Nakita ko!!"
Giit ko. Nakita ko naman talaga kasi e. Diba nga may tao talaga? Hahaha.
Pero dahil d sila naniniwala saken, bumalik nalang ako sa pag upo ko at nanuod ng tv. Tapos na din si Ate sa binabasa nya kaya umupo sya sa tabi ko at nanuod kami pareho.
Bigla naman natigipan si Ate. Nagtaka ako kaya tinignan ko sya. Nakatingin sya sa bintana. Kaya sinundan ko din ang tinitignan nya.
KYAAAAAAAAA again!!!
Andun naman yung tao na parang sumisilip. Sumenyas ako kay Ate na huwag siyang tumayo at sisilipin ko.
Hinawakan ko na ang door knob para buksan ang pinto.
BWAAAAAAAAAAAAAA!!
Ay!
Walang tao???
Asan na naman yun sya??
WALANG TAO!!!
Ewan kung ano to. Ewan kung asan na cya. Ewan kung sino sya. Ewaaaaaaaan!!!
--------------------------------
A/N: Hello guys. Story po un ng friend ko. Hahaha.
Vote. Comment. Be fan. Pray.

BINABASA MO ANG
HORROR STORIES
HorrorThis is a compilation of horror stories from the people I know. It's up to you kung maniniwala kayo or not! :)