PROLOGUE

6K 117 5
                                    

PROLOGUE:

Nanginginig ang buo kong katawan sa takot habang nakayuko sa pinagtataguan ko.

Naririnig kong palapit na ang mga yabag sa kinaroroonan ko.

Napapikit ako at tinakpan ko ang bibig ko ng dalawa kong kamay para di nya ako marinig sa impit kong pag iyak.

Magkakahalo na ang pawis, luha, at sipon sa mukha ko.

 “Diyos ko po..! Tulungan Nyo po ako..ayoko pang mamatay..”

nasa isip ko ang mga salitang ito..

nang marinig ko ang mahihinang tawa..

na palapit na sa kinaroroonan ko.

BAKASYONTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon