wiskunde bijles

Hoofdstuk 22

heyyy, ik heb al een tijdje niks geschreven. dat kwam omdat ik het heel druk had met school en andere dingen. ik ga proberen weer elke dag een hoofdstuk online te zetten, zeg even in de reacties of jullie dat leuk vinden☺️☺️.

De volgende dag

Het is de volgende dag. Sam is al een tijdje wakker en ze doet haar schoenen aan. Over 5 minuten moet ze naar school toe. Terwijl ze haar schoenen aan deed, hoorde ze haar telefoon gaan, maar toen kwam ze erachter dat hij nog boven lag. Ze rende met 1 schoen aan snel naar boven en ze zag dat Kaj haar belde. Sam nam op, en Kaj begon te praten. Sam hoorde dat er iets met Kaj was, want hij klonk niet als normaal. 'Kaj, is er wat?' vroeg Sam.

'Ja, ik heb vannacht hele erge ruzie gehad met mijn ouders, en ik wou naar jou toe gaan, maar mijn vader heeft me geslagen en van de trap af geduwd.'

Sam schrok heel erg, dat kan die vader toch niet doen?!

'Toen had ik heel veel pijn, en moest ik naar het ziekenhuis. Ik heb m'n ribben gekneusd, m'n enkel gebroken, en m'n hele gezicht is blauw en zit onder de wonden. Ik durf nu echt niet naar school want ik zie er echt niet uit.'

Sam was heel erg geschrokken en besloot om zich ziek te melden, en Kaj ook, zodat Sam naar Kaj toe kon. Ze had wel 2 belangrijke toetsen vandaag, maar dat maakte haar even niks uit.
Ze ging gelijk naar Kaj toe.

Sam belde aan bij Kaj's huis en ze liep naar binnen. Kaj zat in een rolstoel, met z'n enkel in het gips en een gezicht vol met wonden. Hij wilde me een knuffel geven, maar het lukte niet door de pijn in z'n ribben, dus ik gaf hem een kus. Ik deed mijn hoofd weer weg, maar hij pakte mjn hoofd terug, en begon me te zoenen. Het ging niet zo makkelijk, omdat hij in een rolstoel zat, dus zei hij dat ik op z'n schoot moest zitten. We speelden met onze tongen in elkaars mond. Het was heel lekker. Opeens, voelde ik dat Kaj de knoop van m'n broek los maakte, maar ik vond dit te ver gaan en ik stond op. Ik moest even met Kaj praten over zijn ouders, en vooral vader, want volgensmij wordt Kaj gewoon mishandeld...

Het is een halfuur later en we zitten op de bank. We hadden een goed gesprek gehad over zijn vader en besloten om binnenkort met iemand anders erover te praten, want Kaj ziet zelf ook in dat dit niet goed is. Ik was extreem bezorgd over hem, want als zijn vader hem nu iets aan doet is het heel erg, want Kaj zit al in een rolstoel enzo, dus zei ik tegen hem dat hij de komende dagen bij mij mag 'wonen', want ik wil dat hij nu even goed uitrust en veilig is. Kaj begon te huilen omdat hij het zo lief vond. Ik knuffelde hem en we gingen onderweg naar mijn huis.

Onderweg naar huis moest ik Kaj duwen in z'n rolstoel. We hadden het over allemaal dingen en het was heel gezellig, ookal was Kaj helemaal niet blij en had hij overal pijn. Ik snap trouwens niet, hoe hij met wonden over zijn hele gezicht, nogsteeds even knap kan zijn, haha. We waren bijna bij mijn huis, maar de rolstoel pastte niet door de deur, heel kut, maar daarom moesten we via de achterdeur. Ik liet Kaj even staan en liep naar de deurmat, want daaronder ligt de sleutel van de achterdeur. Ik moest even zoeken, maar ik had hem gevonden. Ik liep over het pad weer terug naar Kaj. Ik vroeg of hij zich nog goed voelde, maar hij gaf geen antwoord. Ik keek hem aan om te kijken wat er was, maar hij lag met zijn ogen dicht in de rolstoel...

Wat vinden jullie van de vader van Kaj? En,, vinden jullie het spannendd?😘😘