Xi POV
Saturday ngayon and yehey wala kaming pasok hindi ko pa minumulat ang mata ko pero yan na ang iniisip ko ahahaha ang sarap ng tulog ko ngayon ang lambot kasi ng unan ko tapos ang bango teka kelan pala ako nagpalit ng punda? bigla kong minulat ang mata ko at nagulat ako ng makita ko ang perpektong mukha ni Jao na nakangiti at 1 inch lang ang layo niya sa mukha ko babangon sana ako ng bigla niya akong yakapin ng mahigpit
"Aww!"
Angal ko pero mas lalo niya pa itong hinigpitan .Oy walang nangyari sa amin ha ang naalala ko kagabi binantayan niya ako kasi nilalagnat ako dahil sa mga sugat ko baka nakatulog na siy sa tabi ko . Ngayon ko lang napansin na nakaunan pala ako sa braso niya
"Ang sarap ng tulog ng Xi Xi ko ah"
Then again for the second time he kiss me in my forehead
"Get off the bed were off to somewhere"
Tumayo na siya at lumabas na ng kwarto ko at pagkalabas pa lang niya hindi ko mapigilan ang pesteng malapad kong ngiti confirm inlove na nga ako kay Jao.
___________
"Saan ba tayo pupunta?"
"Basta"
Andito kami ngayon sa sasakyan at kanina ko pa siya kinukulit kong saan kami pupunta pero makulit din siya at hindi niya sinasabi . Maya maya pa andito na kami sasa isang Mall
"T-teka mag ma mall tayo?"
"NOPE! mag dadate tayo"
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya at napalunok nalang ako. After niya mag park ng sasakyan pumasok kami agad sa mall
"Wait"
Napahinto ako sa paglalakad dahil sa damuhong to . Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa bwesit to ah nangiinsulto ba siya? Pano naka mini skirt lang ako na black at naka simple red sports bra lang ako pero yung hindi kita puson ah yung nabibinat at tinak- in ko ito tsaka syempre naka suot ako ng bonet at sneakers na black
"WHAT?"
Naiiritang tanong ko
"Why do you wear bonet?"
Tanong niya habang turo turo ang bonet ko
"Uh to hide my identity"
"Ah "
Matipid na sagot niya at bigla niya akong hinila
"Teka wait di pa ako magaling"
"Sorry"
Medyo binagalan niya yung lakad niya
" Saan ba tayo pupunta?"
"Sa salon ipapakulay natin ng itim yang buhok mo"
Napatigil ako sa paglalakad sa sinabi niya
"What?"
"Hindi pwede"
Mariin kong sabi
"But why?"
Bumuntong hininga nalang ako
"Ilang beses ko na yang ginawa pero bumabalik din ang kulay ng buhok ko sa tuwing gagamit ako ng kapangyarihan ko"
"But you dont need to, hinding hindi na kita iiwan kaya no need na na gumamit ng kapangyarihan mo at kung mangyari man yun edi ipakulay natin ulit halika na nga"
Medyo napa ngiti ako sa sinabi niya ipinatong niya ang kamay niya sa mga balikat ko at naglakad na kaming dalawa. Hindi na kita iiwan pa? may naalala tuloy akong tao na nagsabi din sa akin niyan noon pero iniwan niya rin ako kagaya ng lahat ng tao sa paligid ko
YOU ARE READING
The Legendary Phoem
FantasyEvery 10,000 years one un ordinary person will born and chosen to be the legendary choosen one, the most powerful in the whole galaxy but in this generation the choosen one refuses to be the legendary one Welcome to the world where magic really exis...