The Legendary Phoem

CHAPTER 31

Xi POV

Habang tinitignan ko ang finger kong tumutulo ang dugo napabuntong hininga ako . Hindi na talaga pwde pang magtagal sa katawan ng babaeng yun si Canon napaka careless at clumsy niya baka suya pa ang mgaing dagilan ng kamatayan ko pero paano ko naman gagawin yun? naghanap na ako ng mga maglalakvay at babaylan na silang may alam sa mga gantong kaso pero wala rin akong napala .

Andito ako ngayon sa mall oo sa mall sa may rooftop umalis ako sa academy dahil natotoxic ako sa lugar nayun feeling ko napaka sikip nun feeling ko sasabog ako duon kanina pa ako dito at ramdam ko na ang pagalburoto ng tiyan ko kaya tumayo na ako at bumaba para kumain. Habang naglalakad ako dito sa loob ng mall  tumugil na ang pagtulo ng daliri ko mabuti naman dahil sobrang tao dito sa mall minsan lang ako magpunta sa mga gantong lugar kaya hindi ako masyadong sanay. Habang nakikipagsiksikan ako sa mga tao dito para lang makadaan siya namang naitulak ako ng nasa gilid ko at hindi ko nalamalayang darting yun kaya na out of balance ako sakto malapit na ako sa scalator. Napapikit nalang ako at hinihintay ang pagbagsak ko pati na ang paggulong gulong ko for sure sa scaltor  ,pero naramdaman kong may humablot sa akin at niyakap ako . Napamulat naman ako bigla at ng makita ko kung sino ang yumakap sa akin at nakatingin sa akin ay naitulak ko ito bigla.

"Youre still clumsy little Phoem"

Sabi ni Gon habang naka ngiti sa akin . Siya si Gon matangkad ,gwapo as in gwapo at kababata ko siya . Nagiisang anak siya ng susunod na pinaka makapangyarihang pamilya sa buong mundo. Matagal ko na siyang di nakikita simula ng ipatapon ako ng mga magulang ko sa kinatitirahan ko ngayon . Habang tinitignan ko siya naalala ko lahat ,lahat ng sakit ng hinanakit lahat lahat! Tumalikod nalang ako at nagsimula ng maglakad pero hindi nagtagal may bumuhat sa akin at binuhat ako na parang sako ng bigas

"Walang hiya ka ibaba mo ko!"

"I know na tatakbuhan mo lang ako Phoem kaya hindi kita ibababa"

At hindi nga niya ako binaba hanggang sa maipasakay niya ako sa passengear ng kotse niya. Bubuksan ko na sana ang pintuan ng kotse niya pero nakalock

"Do you eant me to destroy this thing?"

Cold na tanong ko sa kanya

"Youve really change a lot Phoem I wonder if why"

Hinarap ko naman siya

"Why? ,tsk youre asking me why? did you already forgot what happened to me after the attack in the palace 10 years ago? Oh I forgot ofcoarse alam mo yun nakita mo yun ei ,nakita mo mismo pero anong ginawa mo pinanuod mo lang ako?"

"Phoem it is not what you think"

"THEN WHAT SHOULD IT BE?"

"Bata pa tayo nun ano namang magagawa ko sa desisyon ng mga magulang mo"

"Then sana inalam mo man lang kung saan nila ako itinapon kung buhay pa ba ako o hindi na"

Pinunasan ko ang tumutulong luha sa pisngi ko bumabalik sa akin lahat ng ala alang meron kami. Si Gon siya ang chikdhood sweetheart ko ng nakakulong ako sa palace I accidentally meet him during one of the events then eventually naging close friends kami siya ang lagi kong kalaro . Palihim siyang pumapasok sa kwarto ko pero ng dumating nga yung araw na yun pinabayaan niya lang ako . Siya yung taong minahal ko ng sobra pinagkatiwala ko sa kanya ang lahat at umasa ako na balang araw ililigtas niya rin ako

*Flashback (10 years ago)

"Phoem"

Tumingin ako kay Gon na nakatayo sa harap ko ngayon habang ako naka upo sa sahig at sinusuklay ang barbie doll ko

"Someday ilalabas din kita sa kulungan mong to, proprotektahan kita sa lahat ng bagay ibigay ko sayo lahat pati buhay ko lagi mong tatandaan na hinding hindi kita iiwan at kahit na anong mangyari iligtas kita sa kapahamakan kahit na sa mapait mo pang kapalaran"