Sucluluk

18 3 4
                                    

Ertesi gun butun elemanları topladım ve bir konusma yaptım. Calısan herkesin benden buyuk olması beni biraz rahatsız etti ama genede konusmaya devam ettim.

- Hepinizin bildigi uzere dun korkunc bir haber aldık ancak yolumuza devam etmek zorundayız. Marjie icin Qverta'yı daha da iyi yerlere getirmeliyiz. Sizinde bildiginiz uzere ben Marjie'nin stajerliginden mudir yardimcisi oldum. Bu yuzden Bay James McDrew'unda yeni mudur yardimciniz olmasini anlarsiniz diye umuyorum. Ardindan burada soyle bir degisiklik yapmaya karar verdim. Her yeni kapakta yeni kreasyonumuzdan bir fotograf kullaniyoruz ancak bu sefer Marjie'nin bir fotografini istiyorum. Herkes Marjie'nin en az uc fotografini bulup James'e getirecek ve en az bir paragraf yazi istiyorum. Onu tanimlayan, onun sevdigimiz yonlerini gosteren gibi. Yazilar ise bana gelecek. Anlastik mi?

Herkesten onay alinca artik gidebileceklerini gosteren bir hareket yaptim. Gitmeden once Melissa'ya:

- Melissa!

- Evet Bayan MG.

- Artik James'in stajeri sensin. Anlastik mi? Eger Bay James olmassa sen isleri yuruteceksin. Ve benden ve James'ten sonra yetkili kisi sensin. Anlastik mi?

- Tabiki Bayan MG

- Guzel.

Ardindan yeni ofisime cekildim. Gercekten cok ferah ve guzeldi. Ancak kapida hala Marjie yaziyordu. Hemen Max' i cagirdim ve bu yazinin degistirilmesini istedim. Ardindan Marjie'nin adinin yazili oldugu ve altinda da "Sonsuza dek kalbimizde" yazisinin oldugu bir cerceve istedim. Istediklerimi yarim saat icinde Max getirdi. Bende Marjie'nin masasindaki fotografi alip cercevenin icine yerlestirdim ve kapinin hemen yanindaki duvara astim. Ve yeni stajerime soylerek ofisten ciktim.

Su an durup dusununce uc gunde iki mevki cok iyi bir gelisme. Polisler benden de suphe etmiyorlar. Gayet basarili bir oyun sergiledim. Asansorden inmistim. Taksi cagirdim ve studyomun yolunu tuttum. Studyoma girdigimde gercekten yorgun oldugumu anladim ve yatagima gectim.

Uyandigimda Marjie kalbindeki buz parcasiyla karsimda duruyordu. Gozleri bembeyazdi ve goz bebegi yoktu. Uzerinde kirli mavi bir gecelik vardi ve kalbinden yere neredeyse tonlarca kan akiyordu. Agzini acip konusmaya basladiginda agzindan hiriltilar yukselmeye basladi. Ancak dediklerini anlayabiliyordum. O hirilti ve bos gozlerle, gercek anlamda bos, bana sesleniyordu. Saclari iki yanina dagilmisti ve bembeyaz olmuslardi. Ama iki yanida kirden gecilmiyordu. Ardindan yanina gittim ve aglamaya basladim. O ise sadece:

- Neden? Miranna, Neden? Neden beni öldurdun?

İste o an kendimden gectim. Gercekten neden yapmıstım ki? Hic emin degildim. Hemde hic. Belkide bilinc altımda bilmedigim sebepler vardı. Belki annemin beni bırakmasına kızmıstım ve yeni bir annenin beni bırakmadan once benim onu bırakmam gerektigini dusunmusumdur. Hic emin degilim. Ve gercekten PİSMANIM.

Sabaha dogru gozlerimi yatagımda actım. Gozume gunes ısıgı gelmeye baslamıstı.Dum aksamkı olayın bir ruya oldugunu anladım. Ancak ise gitmeye hazır degildim. Zaten ofiside kilitlemistim. Hicbir sorun cıkmazdı. Bu sayede James'e mesaj attım.

James ben bugun gelemeyecegim. Yerime bakmanı rica ediyorum.Bir aksilik cıkarsa mesaj atarsın. Bu gun almam gereken paragrafları senin bir kenara ayırman yeterli. İyi gunler.

Miranna

Ardından telefonumu bir kenara koydum ve kitabımı okumaya basladım. Kitap surukleyiciydi. Gercekten kafa dagıtmak icin ideal bir kitaptı. Tam kitabın sonuna yaklasmısken sırtımda bir el hissettim. Arkamı donup baktıgımda gene Marjie'yi gordum. Dun aksamki gibiydi. Sadece daha solgundu. Zaman gectikce curuyordu.

- Bana ne yaptıgına bak! Bana ne yaptıgına bak, MG!

Ardından gene kayboldu. Ancak bu sefer kıpırdayamamıstım. Bir kac dakika gectikten sonra icimin gecmis oldugunu fark ettim. Sanırım az once uyanıkken ruya gormustum. Bu sucluluk duygusu beni yiyordu. Ne yapmalıydım? İtiraf edemezdim. Daha kesin olarak bende emin degildim. Ki sanki benden baska biri yapabilirmis gibi. Sanırım aklımı kaybediyorum. Bu kadar fazla sucluluk hissedebilecegimi dusunmemistim. Psikologa da gidemezdim. Suphe cekemezdim. Elim kolum baglı oturmaktan ve gecmesini beklemekten baska bir cagrem yoktu. Kahretsin Miranna! Neden? Neden?

MilyonerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin