Ölüm İşareti

Bölüm 8

Yüzümü yıkamak için lavaboya gittim. Hayvan nasıl vurduysa elinin izi çıkmış yanağımda. Ama onlardan uzak durmam lazım. Eğer insan değillerse iyi bir şeyde olamaz. Yüzüme su vurup lavabodan çıktım. Merdivenlerden çıkarken o kirpi saçlı çocukla karşılaştım. Bana güldü ve " Paranı yatırınca seni dövenlerle ilgilenirim. " duymazdan gelerek merdivenleri çıkıp sınıfıma girdim. O kumral saçlı kız beni görünce gözlerini kocaman açtı. Onu görmezden gelip sırama oturdum. Ardımdan o geldi

- Bir şeyin var mı?

- Yok, bir şeyim

- Yardım etmemi ister misin? Aşağıdan buz getirebilirim

- Gerek yok

- Bunu sana kim yaptı?

- Ne çok soru sordun ya bir şeyim yok iyiyim ben

Hafifçe gülümsedi

- Sana kırmızı yakışıyor

Bunu duyunca iyicene kızardım. Beyaz tenli olduğumdan renk değişikliklerimde bir hayli fazla belli oluyor.

- Oyy utandın mı? Sen pek utangaç birisin

- Ö.. Öyle biri değilim Pekâlâ yalan söyledim pek beceremedim gerçi

- Pekâlâ, beni yarın bir yerlere götürmeye ne dersin? Gözlerime inanamıyordum ne tuhaf bir okul burası.

- Olur şey... Şey

- Elif

- Kusura bakma isim hafızam pek yoktur

- Adımı bir daha unutursan kötü olur

Deyip sevimli bir şekilde gülümsedi. Bende hevesle yarını beklemeye başladım ama o günden sonra hayatımın bir daha eskisi gibi olamayacağını bilmiyordum. Kızarıklığa bakmak için teneffüste lavaboya bir daha gittim. Gerçekten iyi vurmuş. O sırada kirpi saçlı çocuk ve 2 yaveri girdi lavaboya tek bir baş hareketiyle lavabodaki herkes çıktı. Sadece ben, kirpi saçlı çocuk, iki yaveri ve dokuzuncu sınıflardan köse uzun siyah saçlı küçük yüzlü bir çocuk kaldık. O sırada kirpi çocuk onun saçından tuttu ve kafasını duvara vurdu. Çarpmanın şiddetiyle çocuk yere düştü. Kirpi çocuk ve arkadaşları yerde çocuğu tekmelerken bir yandan da "sen bana nasıl diklenirsin lan onun bunun çocuğu" diye bağırıyordu. Ben daha fazla dayanamadım ve kirpi çocuğun sağındaki adamını çekerek bir tane sağ kroşe patlattım. Kirpi çocuk bunu görünce bana döndü ve üzerime geldi. Yumruk atarken 2 yakasından tuttum ve kafa attım. Arkamı döndüğümde diğer adamının cebinden veya herhangi bir yerinden çıkardığı kelebeği açtığını gördüm. Bir anda kalp atışlarım hızlandı korkudan napıcağımı şaşırdım. Kaçmaya çalıştım ama kirpi çocuk kanayan burnuyla kapıyı tutmuş öfkeli gözlerle bana bakıyordu. Korkudan napıcağımı şaşırdım o çocuktan olabildiğince uzağa gidip sırtımı duvara dayadım. Tam o sırada inanılmaz bir baş ağrısı başladı. Sanki kafama onlarca çivi çakıyorlar. Sanki biri konuşuyor kafamın içinde ve bana "öldür... Hepsini öldür" diyordu. Bir anda kendimi izleyici olarak buldum kendi bedenimi dışarıdan izliyordum. O bendim ama hareketlerimi başkası kontrol ediyordu. Ve gözlerim... Gözlerim rüyamda gördüğüm gibi elaydı. Bıçağı çeken çocuk bana doğru gelince daha bıçağı sallayamadan bedenim ani ve hızlı bir hareketle kolunu savurdu ve çocuğa vurdu. Çocuk savrularak duvara çarptı. Bunu gören kirpi çocuk bana doğru koşarak yumruk atmak için geldi. Bedenim yumruğunu havada tuttu ve hırladı. Ve gözlerime inanamıyorum... Kirpi çocuğun kafasının üzerinde gördüğüm yaşam saniyeleri 100 er 100 er hızla düşüyor. Yoksa bedenim... Bedenim onun saniyelerini mi emiyor. Hayır, hayır kimseyi öldüremem buna engel olmalıyım. Iıııııaaaaaaaaaaa!!!! Bedenimden çık! Kendimi kontrol etmeye zorluyorum ve başarıyorum galiba bedenimi tekrar hissetmeye başladım. Sol elimde kirpi çocuğa bir tane yumruk attım. Çocuk karşıdaki duvara çarptı ve yere düştü. Başım başım... O her neyse pek memnun olmuş gibi durmuyor. Başım çatlıca gibi... Ellerimle başımı tuttum ve saçlarımı çektim. Dayanılmaz bir acı. Dizlerime çöktüm ve ellerimi yere vurdum. Zeminde vurduğum noktalar çatladı ve kırıldı. Ayağa kalktım ve koşmaya başladım. Bu halimle tehlikeliyim insanlardan uzaklaşmam lazım.

************************************

- Olanları gördün mü Eray

- Evet Mina. Kendini açığa çıkardı artık onu kaçırmaları an meselesi

- Napıcaz o zaman

- Onu korumaktan başka çaremiz yok

- Öyleyse onunla konuşsak iyi olacak

- Haklısın gerçekleri öğrenme vakti geldi

************************************

Okulun gözden en uzak bölümüne spor salonunun arkasına gittim. Sonunda baş ağrım geçmişti. Ben napmıştım çocuğun saniyelerini emiyordum. Bunları düşünürken yanıma yaklaşanları fark edemedim. Yüzüme gölge düştüğünde kafamı kaldırıp baktım.

- Bak dostum seninle uğraşıcam havamda değilim

- Ben Eray buda Mina seninle konuşmamız gerek

- Benimle ne konuşacaksınız

- Gerçeği

- Ne demek istiyorsun

- Hayatının tuhaf olduğunu düşünmüyor musun insanların ölüm zamanlarını görmek tuhaf değil mi yani

- Sen... Sen bunun neden olduğunu biliyormusun

- Evet sen insan değilsin

- Bir dakika ne demek istiyorsun

- Ne sen ne ben nede Mina insan

- Hayır olamaz kanlı canlı insanım işte

- Kanlı canlı olduğun doğru ama insan değilsin

- Ama

- Sus ve beni dinle sen ve ben insan değiliz ben iblisim Mina melek sen ise melezsin hem melek hem iblissin ama Dünyada yaşadığın için doğduğundan beri insani yönünde gelişti.

- İblismiş hahaha

- Bana bak bu konu ciddi az önce yaptıklarını görmedin mi

- Söylediklerinin mantıksız olduğunu düşünemiyor musun

- Dünyada yaşadın ama insanlardan hep farklıydın daha güçlü daha hızlıydın

- Evet bunu biliyorum ama bu benim melez seninde iblis olduğunu göstermez hem sen benden nefret etmiyor muydun beni kendinden uzak tutuyordun nolduda fikrini değiştirdin

- Senden nefret etmiyorum sadece korkuyorum ama hayallerimi gerçekleştirmede tek ümidimde sensin

- Neymiş senin hayalin

- Cennet ve cehenneme barış getirmek iblislerle melekler yaradılıştan beri savaş halinde ama sonsuza kadar süren bir savaş çünkü 2 tarafta ölümsüz öldükleri zaman ruhları tekrar beden buluyor mesel iblis ölürse cehennemde melek ölürse cennette tekrar doğar ama olay senin için farklı sen öldürülürsen doğamazsın ama senin öldürdüğün kişide bir daha doğamaz o yüzden korkuyorum

- Vay be cidden kafayı iyi yemişin sen

Ayağa kalkıp uzaklaşmaya başladım. Arkamdan bağırdı

- Senin peşindeler

- Tamam anladım kendine iyi bak Erenköy'e yanında gelecek biri lazımsa severek gelirim

- Çıkışta beni bekle beraber gidelim tehlikedesin anlasana

- Ya tamam anladım baay

Çıkışta onu beklemedim koşarak çıktım okuldan. Hava kararmıştı karanlık sokakların arasından evime gidiyordum. Köşeyi döndükten sonra karşımda kara bir şey belirdi. Gözlerini açtığınsa kocaman ela gözlerin parladığını gördüm. Bu o rüyamdaki adamdı. Doğruldu ve kanatlarını açtı. "Sonunda karşılaştık ölüm işareti"

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ramazan şerifeniz kutlu olsun :)