yılbaşı gecesi

3.7K 84 4
                                    

Eğlenecekleri geceyi iple çekiyordu... Arkadaşlarıyla yılbaşı gecesi toplanıp alkol alıp eğleneceklerdi.Ailesininde yılbaşı gecesini bir akrabalarında geçireceklerini söylemesi onu cok sevindirmişti.İçindeki sinsice düşünce dahada kuvvetlenmişti...O gece gönüllerinden geçeni yapmak istiyordu arkadaşlarıyla...Okula gidip arkadaşlarına müjdeyi vermişti.Ailesinin o gece evde olmayacağını söylemişti.Okuldan erken çıkmıştı.Hazırlık yapacaktı gece için...Eve gitti hızlı adımlarla.Eve ulaştığında ailesi yoktu evde.Odasına gidip üstünü değiştirdikten sonra gece için bir çılgınlık planları yapmaya çalışıyordu.Düşünüyordu.Acaba ne yapabilirlerdi de içlerindeki çılgınlık tavan yapabilirdi...?Telefon geldi , arayan arkadaşıydı.Gece için birşey ihtiyac olup olmadığını sormuştu.Alkol istemişti.Ona göre bu büyük bir fırsattı.Eğlenirken alkolde olmalıydı.Kısa birsüre sonra arkadaşları alkol,kuruyemiş ve cipslerle birlikte gelmişti.Kapıyı açtı.Erken saatlerde alkol kullanmaya başlamışlardı...Çocuğun içindeki çılgınlık yapma düşüncesi hâlen devam ediyordu...Birden arkadaşlarından birialkolü fazla kaçırdığından cinler hakkında ileri geri konuşmaya başlamıştı...Söylediğine göre; cinlerle iletişim kurabiliyor ve hatta cinlerin kendisinin en yakın dostu olduğunu iddaa ediyordu...Çocuk aklından geçen o çılgınlığı yavaşca kafasında oluşturmuştu.Cin çağıracaklardı.Alkolün etkisiyle şuuru bilinçsizce çalışmaya başlayan bu kişiler birsüre sonra cin çağırmak için gereken ortamı hazırlamışlardı...Çocuk,arkadaşının alkollü durumundan da faydalanarak tâbir-i caizse onun büyük konuşmasına neden oluyordu.Çocuk gülerek küçümsüyordu cinleri...Gerçekte gördüğünde nutku kesilebilecek olan çocuk cinleri küçümsemişti!Çocuk,ışıkları söndürmüş mumları yakmıştı.İletişim kurabildiğini iddaa eden çocuğun ağzından şuursuzca şu kelimeler dökülmüştü.''Ey Cin Geldiysen İşaret Ver!'' Herkes birbirine bakıyordu.Meraklı bir bekleyiş vardı.Tekrar o kelimleri tekrarladı çocuk.Tam o sırada bir ağlamayla uğultu karışımı bir ses duyuldu!Bu ses tam karşıda bulunan dolaptan geliyordu.Çocuklar tırsmıştı!Ne yapacaklarını şaşırdılar.Sadece içlerinden birisi sakindi.İddaaeden çocuk...Çocuk tekrar söylendi ; ''Şimdi defol git!Yeterli bu kadar!'' Ama birşeyler ters gidiyor gibiydi.Uğultu ve ağlama karışımı ses kesilmemiş üstelik artarak devam etmişti.Çocuk dayanamayarak ışığı açtı bir cesaretle.!Ve arkadaşlarına baktı biranda.Ama o da ne!?İçlerinden bir arkadaşı yoktu yanlarında.Alkolün etkisi olamazdı bu . Ses kesilmemişti. Devam ediyordu.Tek çare kalmıştı dolabı açmak!Aralarında anlaştılar hep beraber gideceklerdi dolabı açmaya!Dolaba yaklaştılar ... Dolabı açtıklarında karşılarındaki manzara onları dehşete düşürmüştü âdeta!Kaybolan arkadaşı dolaptaydı ve gözleri kıpkırmızıydı!Çocuklar orada bildikleri tüm duaları ve sureleri okudular.!Çocuk kendine gelmeye başlamıştı.Aradan birsüre geçtikten sonra titreyerek konuşmuştu.!''Onları gördüm!Ve 'bizimle uğraşmayın!' deyip beni yolladılar.'' Demişti!

korku hikayeleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin