I STILL LOVE YOU

PAINFUL PAST

CASSANDRA POV

    3am palang gumising nako , dahil 5am ang flight ko. ginawa ko na ang daily routine ko pagkaligo nag suot lang ako ng white shirt,  maong na short at rubber shoes para presko^^
pagkatapos ko bumaba na ko at pumunta sa parking lot para kunin ang kotse. kagabi ko pa nilagay sa kotse ang lahat ng gamit ko kaya ready na talaga ko para sa pagpunta ko ng japan. sumakay nako sa kotse at nag drive palabas ng gate. pinagbuksan naman ako ng gate nila yaya iza. kahit sa mga maids namin di ako nagpaalam kung saan ako pupunta dahil gusto ko talaga makapag isa para di nila ako masundan. nag drive ako hanggang airport , ung car ko ipapakuha ko nalang kay mang domeng sa parkinglot ng airport.
AIRPORT

nandito na ko sa airport nag aantay nalang ako ng flight ko ng biglang may tumabi sakin at nagtanong ng oras.

"miss ? can i ask you? what time is it?"

"it's already 4:30am"

"maaga pa pala ms. cass"

O.O KILALA NYA KO ?!
WHATT THEEEE?! SINO BA TONG NAGTANONG NA TO?!

at tinignan ko ang nagtanong sakin si O.O mica. MY EX!
anong ginagawa nya dito ??

"what are you doing here?" - me with matching taas kilay -.-?

"di mo ba alam na inuutusan ako ng dad mo?" -mica

"sa tingin mo kung alam ko magtatanong pa ko sayo?" pataas na kilay paring sagot ko.

"bat ba ang sungit sungit mo sakin?" -kalmadong tanong nya.

ang kapal ha?! may gana pa talagang mag tanong ng ganun sakin na parang di nya alam kung ano ang nagawa nya! na parang di nya alam kung bakit ako aalis!
(hey! di nya talaga alam. diba nga wala kang pinagsabihan?-author)
hayyyy. nyeta! manahimik ka jan author -.-?
at tinignan ko na sya na straight to the eye with maching taas kilay at sinagot ng pataray.

"alam mo nga na sinusungitan kita e. sana alam mo din kung ano ang dahilan!"

pagkasabi ko nun nag walk out nako at sakto tinawag na kaming mga passenger na papuntang japan.
pagkaupo ko sa upuan na naka asign sakin, bigla syang pumasok sa isip ko at pumatak nalang bigla ang luha ko T.T at nasabi ko nalang sa isip ko

*promise pagdating ko ng japan kakalimutan na kita*

huhuhu T.T at tuloy tuloy ng umagos ang luha ko. di ko na nga namalayan na nakatulog nako sa eroplano at nagising nalang ako dahil sa flight attendant na nagsabi na andito na kami sa japan. pagbaba ko sa eroplano dumaretso na ko sa hotel na tutuluyan ko nag ayos ng gamit at naligo ulet kahit malamig dito nag sando at manipis na short lang ako. nahiga ako sa kama at nagmuni muni. sa pag muni muni ko naalala ko kung paano nya ko sinaktan , kung paano nya dinurog ang puso ko.

FLASHBACK

may lakad kami ngayon ni mica pero pinatawag ako ni dad sa office nya. sa sobrang kaba ko kung bakit ako pinatawag ni dad di ko na text si mica ng malalate ako ng punta. at sa wakas na karating din ako sa office ni dad. kabadong kabado ko dahil alam ko na about to sa company namin na bumababa ang ratings.

"hi dad(beso) baket nyo po ko pinatawag dad? may problema po ba? about po ba to sa company natin?" -tanong ko kay dad

"no no no. na ayos na namin ang problem na yun my princess." saad ni dad

yuucccckkk! MY PRINCESS -.-? ou dati gusto ko tinatawag ako ni dad na ganun nung bata pa ko pero kung NGAYON yuuuuuucckk talaga -.-?

"ee. kung ganun po dad, baket nyo po ko pinapunta dito?" -cass

"pinapunta kita dito para sabihing magdidinner tayo ng mom mo sa labas, para icelebrate ang pagtaas na ng ratings natin.^^" -nakangiting tugon ni dad.

"uhmmm... dad?"

paano to?! paano ko sasabihin na hindi pwede kase may lakad din kami ni mica ngayon.

"yess nak? any problem with that?" dad ask.

"dad kase pwede ba tomorrow nalang kase i have something important to do pa po ee."

"ganun ba? kala ko pa naman okey sayo nak. kase bukas na rin kase ang alis namin ng mom papuntang Europe nandun kase ang business partner meeting namin. pero kung di ka pwede anak okey lang. take your time." -malungkot na saad ni dad;(

naguguilty ako ;( tama si dad minsan na nga lang kami mag babonding umayaw pa ko. hayy ;(

"sorry dad" -cass

pagkasabi ko nun nag hug na ko kay dad at nagpaalam umalis. malungkot pero kelangan ko panindigan ang pag ayaw ko. ;(

pagdating ko sa parking lot , sumakay agad ako sa kotse at pumunta sa restaurant na pagkikitaan namin ni mica. tinatawagan ko sya pero din sya sumasagot. kinakabahan ako baka kung ano na ang nangyari sa kanya. nagmadali ako magmaneho at nakarating na ko dito sa restaurant. hinanap ko sya sa loob pero wala sya. naiisip ko agad na baka naiinip na sya at umalis pero sa di ko mamalayan ang paa ko parang dinadala ko sa likod ng restarant natakot ako kase madilim dito at maraming puno. parang pinaka park ng restaurant. pero kahit natatakot ako tumuloy parin ako at na shock ako sa nakita ko si mica at grace naghahalikan ? O.O at tumulo na ng tumulo ang luha ko. tuloy tuloy sa pag agos dahil nasasaktan ako.

"cass ?? babe ?" shock na tawag sakin ni mica.

"ano to ha? na late lang ako tapos meron na agad subtitute sakin ha mica!" -galit na saad ko sa kanya habang tuloy tuloy parin ang pagpatak ng luha ko.

"babe, mag papaliwag ako" -mica

"magpapaliwag ka? anong sasabihin mo sakin ha? na natapilok ka at sinalo ng labi ni grace ang labi mo para di ka madapa ha!! siraulo ka! di mo ko makukuha sa paliwanag mo! kase alam ko naman na ipagtatanggol mo ung sarili mo kahit alam mo na nakita ko ang lahat!" -cass

"babe please. pakinggan mo muna ko" -pagmamakaawa nya sakin. umiiyak narin sya.

"pakinggan? baket pa ?? alam mo ba na hindi natuloy ang dinner namin nila mom at dad , dahil mas inisip kita. kahit alam ko na sila minsan ko lang makasama. alam mo ba na sinakripisyo ko ung gusto ng mga magulang ko ngayong araw nato para sayo! tapos ganto! ganto pa ung dadatnan ko! may nagawa ba ko sayo para gantuhin mo ko? ayoko na sayo! maghiwalay na tayo!" galit na galit na sabi ko sa kanya habang tuloy tuloy ang luha ko.

"cass? please! wag naman ganto. pakinggan mo ko. ayusin natin to. please" pagmamakaawa nya

pero di ko na sya pinakinggan at umalis nalang ako. pagdating ko sa parking lot ng resto. sa loob ng sasakyan ko dun lahat bumuhos ang luha ko , luhang punong puno ng sakit T.T at pinagpalit nya ko sa isang empleyado ko lang din? T.T tuloy tuloy na agos ng luha ko nagmaneho ako hanggang sa makauwe sa bahay. sayang lang kase wala ung mom at dad ko na pwede ko sanang mapaglabasan ng lahat. T.T
ng nasa kwarto na ko iiyak lang ako ng iyak hanggang sa makatulog nalang ako.

END OF FLASHBACK

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"masakit maipagpalit ng di mo alam kung may nagawa ka ba para saktan ka nya ng sobra"

                       -author ajean09

yeessss! nag succeed nanaman ang next part ko ^^ sana talaga may magbasa haha^^ support nyo po please ;) thankyou po :*