I STILL LOVE YOU

PHILIPPINES

                lumipas ang tatlong araw na hindi ko na pinapansin si mica. nagtetext sya sakin pero hindi ko nirereplyan. siguro tama na. oras na para umiwas ako. eto nanaman ako sa sabing iwas hays. -.-?

pauwe na ko sa pilipinas
katunayan palapag na ang eroplano na sinasakyan ko.

pagkalapag ng eroplano bumaba na agad ako at hinanap ko agad si manong sa airport.

"manong" sigaw ko na may pagkaway kaway pa.

"ma'am , buti na lang nakita nyo po ako agad. andami po kaseng tao kaya kayo po ang di ko nakita haha."

"haha. okey lang  po. tara na? asan ba po ba ung car?"

"nasa labas na po ma'am. akin na po yan." at kinuha ni manong ang mga dala ko at pumunta na kami sa kotse.

"manong? sa office po tayo dumaretso ha? salamat po"

"hindi po ba muna po kayo magpapahinga? magtratrabaho po agad kayo?"

"ay. hindi po. gusto ko lang sila surpresahin^^"

"okey po ma'am. kamusta naman po bakasyon nyo?"

"uhmm. okey naman po. kayo po kamusta naman po kayo sa bahay?"

"okey lang naman po. wala naman pong problema. andito na po tayo ma'am"

"salamat po manong."

pagkasabi ko nun. bumaba nako excited kase ko na masorpresa sila.

"good afternoon po ma'am cass"
bati sakin ni kuyang guard.

ngumiti nalang ako bilang sagot.

sumakay na ko sa elevator.

masaya ako dahil alam ko na masosorpresa sila sa pagdating ko.

nakarating na ko sa 5th floor sa main office ko.

bakit patay ang ilaw ?!

porket ba mataas ang ranking ng company nag national holiday na sila!

paalis na sana ko , pero biglang bumukas ang ilaw.

"WELCOME BACK MA'AM CASSANDRA" sabay sabay nilang sigaw.

wow ha. may pakain pa sila haha.

"akala ko , kayo ang masosorpresa sa pagdating ko. pero baliktad pala. ako pala ang masosorpresa. paano nyo nga pala nalaman na pauwe na ko?"

"pamangkin? sinabi samin ni manong driver mo haha." sagot ni tita habang binebeso beso ako.

"ang daldal talaga ni manong haha. pero thankyou kase nag effort talaga kayo para gawin to."

"osige na kumain na kayo. lea? dalan mo nalang kami ni ma'am cass mo ng foods sa office nya ha. para makapag pahinga na kahit konti itong si mam cass nyo."

"opo ma'am" sagot ni lea

pumasok na kami sa office ko ni tita.

gaya ng utos ni tita. dinalan kami ni lea ng foods.

"cass? bakit ka ba talaga nag bakasyon? dahil ba ito kay mica?"

yumuko nalang ako at tumango.

"cass , hindi mo naman kelangan lumayo e."

"sorry po tita"

"dapat bago ka lumayo inisip mo muna kung makakabuti ba talaga un o hindi."

napapayuko nalang talaga ko habang pinagsasabihan ako ni tita.

"cass? naiintindihan naman kita bakit mo din nagawa un. wala ang dad and mom mo kaya alam kong nadedepressed ka sa mga ganyang bagay. pero cass. tita is here . andito ko para makinig sayo."

"sorry po ulet tita."

"its okey cass. don't do that nalang ulet okey? si mica sa dad mo na sya nag tratrabaho habang si grace ifired her dahil na rin sa sarili nyang kagagahan."

"aahh. okey po tita."

niyakap ko si tita ng mahigpit dahil andyan sya palagi para sakin.

"cass. mamayang gabi na nga pala ang flight ko papuntang L.A. , may kelangan din kase kong asikasuhin dun."

"okey po tita. mag iingat po kayo lagi. salamat po ng madami."

gabi na kaya isa isa na ding nag uuwian ang mga empleyado ko.

si tita naman umuwe na rin dahil mag aayos pa sya ng mga gamit nya oara sa flight nya.

malalim na rin ang gabi kaya nag pasya na ko umuwe.

nag dadrive ako ng may babae akong muntik na mabangga. buti nalang naka preno agad ako.

bumaba agad ako para icheck kung okey lang ba sya.

pero mukhang di sya okey dahil umiiyak sya o humahagulgol na ata kaya nataranta ako dahil baka nasaktan ko talaga sya.

"miss ? are you okey? nasaktan ka ba?" tanong ko sa kanya na puno ng pag aalala.

"nasaktan? oo."

"ha? eh? edi tara na dadalhin na kita sa hospital." natataranta kong wika sa kanya.

"may gamot ba dun para sa pusong wasak?"

ay! buset -.-! ano ba to? nasaktan ko ba talaga to? o iba ang nanakit sa kanya. -.-? lakas kase makahugot e  -.-?

"miss tara na dadalhin na kita sa hospital."

"no. i dont need a hospital. i need a house na pwede ko muna ma stay'an :3" nakapout na wika nya.

baliw ba to ? kanina umiiyak ngayon nag papout habang umiiyak -.-?

"uhmm. hindi pwede sa bahay ko"

pagkasabi ko nun biglang umulan -.-? ano to ? no choice ako ? kundi patuluyin itong baliw na to?

"hindi pwede? hahayaan moko dito sa ulan?" lalo syang umiyak.

hayyyy.

"oo na , oo na. tara na sa bahay. bago pa tuluyang lumakas ang ulan."

dumaretso nga kami sa bahay.

naawa ako sa kanya kaya tinulungan ko sya kahit sinabi ko kanina na ayoko sya sa bahay. sa kabilang room ko sya pinatuloy. pinahiram ko na din sya ng damit para makapag palit sya.

sinabi ko din sa kanya na kung may problema tawagin nya nalang ako sa kabilang kwarto.

lumabas na ko sa kwarto na tinutuluyan nya at pumunta sa kwarto ko sa sobrang pagod ko ngayong araw na to ay bumagsak na agad ang mata ko -.-?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

   yeeeyyy. nakagawa ulet ako ng new chap. ^^ salamat sa mga nagbabasa kung meron haha^^

            -Ajean09