Bölüm 1

15 4 0
                                    

Notalırım ilk bölüm geldi 🎼
En iyikilerinizden öpüyorum sizi 🌈

...

Güneşin kırık ışıkları yorganıma vuruyordu. Açmak istemiyordum işte gözlerimi acılarım yine dökülecekti günyüzüne yine kırılıcaktı yedi yaşındaki o çoçuğun umutları hayelleri...

İstemeden de olsa kalktım yatağımdan çoraplarıma baktım uzun süre ne tuhaf kızdım ben ya ne değişik, çoçukluğunu yırtıp atan ama bir türlü kopamayan.

Yavaşça kalktım o sırada Kimyon atıldı üstüme, benim küçük köpeğim oda acıyordu bana, oda biliyodu.

Kimyonu da alıp mutfağa geçtim masanın üzerinde duran bardağa su doldurdum ve içtim. Sonra elimi yüzümü yıkadım . Üzerimin dünden kaldığını farkedip bir kaç birşey giydim.

Ve sazımıda alıp sokaklara atıldım. Beni benden daha çok anlayan sokaklara.

Biraz sonra caddeye çıktım yine işlekti burası Kadir beni gördüğü an el sallamaya başladı ah can dostum. Hemen yanına gittim ve sarıldım. "şşş burdayım güzelim, noldu sana iyimisin? Of ya ne saçma soru bendeki de Pekmez bana bak! "

Kadir 'in endişesi bende kırık bi tebessüme yol açmıştı. "Sus Tahin'im sus! Konuştukça batıyosun." hafifçe kıkırdadım beni kaldırımlara doğru itti .

"Bazen seni öldürmek istiyorum Pekmez. " bende ,diyemedim.

"Demek öyle , olur be Tahinim. Fiziksel bir ölümü kaldırabilim korkma. Binlerce kez ruhen ölmeme izin verdiğim gibi." o an öyle baktı ki

" Keşke yaralarını sarabilsem diye değilde, keşke seninki gibi bir yara açabilsem kendimde " der gibi .

Hemen konu değiştirdim onuda acılarımla yıpratmak istemedim."Neyse ya ne çalayım Tahin'ime ben?" bu halim ona komik gelmiş olacak ki kahkaha attı.

"Hmm bilmem ne istersen uyarım ben."dedi. "Peki o halde bekle ve gör."diyip göz kırptım bugün sazımı getirmiştim o halde hakkını çıkarmalıydım.

Kendine İyi Bak parçasını çalmaya başladım .Şaşırsada bozuntuya vermedi bu onunla çaldığımız ilk parçaydı.Daha on altı yaşlarındayken...

Şarkının "Bu hep böyle böyle gider mi?" kısmında ona eşlik ettim onun sesi harikaydı zaten. Elimdeki sazın notalarını ise ta içimde hissediyordum yeniden uyan diyordu bana, yeniden...

Kalabalık toplanmaya başlamıştı insanlar büyülü gözlerle bize bakıyorlardı bazıları ise bana, saz çalmamı garipser gibiydiler omuz silktim bu işe yaramaz dünyada, Tahinim hariç kimse umrumda değildi.

Ben müziğimin içinde kaybolmuşken insanların arasından bir çift göz farkettim farklıydı, yeşildi evet ama böyle çimen yeşili her neyse diyip gözlerimi kaçırmıştım ama bir iki dakika sonunda dayanamayıp baktım fakat yoktu.

Türkü bitince Kadir bana döndü ve öyle bi sarıldı ki "Pekmez sen varya, benim ailemsin be kızım biricik kardeşimsin. " dedi.

İçim cız etti.

Ah be tahinim hafif acıları olan insan konuşurda, derin acıları olan insan dilsizdir denir , bende öyleyim işte.

"Öf kızıyorum ama benim adım Pekmez değil AS LI ,neymiş?" ortamı yumuşatmaktı bütün çabam.

"Sende bana Tahin'im diyorsun ama!" mızıkçılık yapıp "Ben derim." dedim.

O güzel gamzelerini göstere göstere güldü,güldüm .

"Hadi bir şeyler daha çalda millet şenlensin. " hep böyle olmamışmıydı zaten,
içimi kavuran o sessizliğin ritmiydi bütün bu çaldıklarım.

Akşama kadar ben çaldım tahinim söyledi. Beni daha yedi yaşındayken o küçücük elleriyle koruyan Tahinimle, iyikimle . Artık gerçekten yorulduğumda Tahin'ime döndüm. "Beni eve bırak artık Tahin,yoruldum."

Kafasını hafifçe sallayıp onayladı. Sazımı kılıfına yerleştirip ağır bir şekilde doğrulttum kalçamı.

Tahine dönüp "Hadi ama sıkıldım ben. " dedim.

"Tamam ya geldim. " dedi.Kolunu omzuma attı.

Yürüyorduk.

"Pekmez..."dedi Tahin "hııııı?" dedim, bir anneanne edasıyla

"Neyin var bugün senin bir neşessizsin?" ah be Tahinim bir bilsen çocuk yüreğimin siyah kanatlarını çırpıp bana zehrini akıttığını.

"Ya Tahin'im iyiyim ben takma sen. "

Gözümden bir yaş döküldü köprücük kemiğime doğru başımı Tahin'imin sıcacık göğsüne dayadım sonuna kadar çektim tahine benzer kokusunu.

Görmemeliydi bu halimi bırakmazdı çünkü beni."Evet geldik , bak zaten beraber kalalım diyorum yanlış anlaşılırız diyosun bari kendine dikkat et tamam mı Pekmez?"

"Tamam be Tahin'im, tamam."

Hiç inanmamıştı bana çünkü anlardı o Pekmezini .
Beraber kalma meselesini Tahin ortaya atmıştı ama ben itiraz etmiştim.
İnsanların ne dediği ya da yaptığı umrumda değildi .Ama Tahin'in benim her gün kayboluşumu izlememesi gerekti buna dayanamazdım.

Apartmanın girişine kadar koşup arkamı dönüp el salladım oda başıyla selam verip ters istikamete gitti.

Aslında düz gitmesi gerekti merak etsemde sonra sorarım diye asansörün düğmesine bastım. Hiç sevmezdim ben asönsörleri aynalar vardı bir kere, tiksindiğim aynalar .

Suratıma baktım ne kadarda bitiktim öyle, ne kadar soluk. Geceyi kıskandıracak sipsiyah saçlarım vardı, esmer bir tenim ,kulağımın yanında yanağımın arasında ufak bir ben vardı .Sağ tarafımdada ufak bir gamzem vardı, sıradandım yani boyum çok kısa olmasada 1.65 tim. Bunlar umrumda değildi aslada olmayacaktı.

İnsanın dış görünüşü benim için ruha giydirilen bi kılıf gibiydi. Ruh önemliydi ya , ruh güzeldi...

Daireme gelmiştim iki odalı bir şeydi zaten. Anahtarımı alıp kapıyı açtım .

Kapıyı açıncı boğucu bir şekilde kokumu hissettim sinmiştim bu eve ruhumla, notalarımla, kargaşamla, herşeyimle aitleşmiştim buraya artık.

Sazımı kapının kenarına bıraktım ayakkabılarımı çıkarmadan ilerledim. Acıkmıştım hemde çok ama bir duş almam lazımdı. Kimyon uyuya kalmıştı.

Koyukahve tonlarında olan kırık dolabımdan siyah uzun kareli gömleğimi ve iç çamaşırlarımı aldım.

Sanki yıllardır bir köleymişimde bileklerimdeki ipleri daha yeni çıkartıyordum.

Banyayo doğru ilerledim üstümüde çıkarmaya başladım.

Her gece olduğu gibi ruhen temizlenmek istiyordum kirlerimin tenimdeki yeri kadar temizlenmek...

Suyun altına girdim ve keseyi elime aldım öyle sert sürtüyordum ki vücuduma o keseyi sanki yedi yaşında tenime işlenmiş o pislik ellerin lekelerini silebilecekmiş gibi öyle ağlıyordumki sanki o yedi yaşındaki kızın çığlıklarını bastırabilecek gibi.

Sonra havluma sarılıp çıktım ağırdı bu yaşadıklarım hemde çok ağır.

NOTALARIM DUYRULUR!!!🎼
Notalarım benim için yorum yapmak hep iyi yönde olmasını desteklemiyor. Çünkü ben bu yolda sizlerleyim. İyi, kötü yorumlarınızı alabileyim ki sizin sayenizde gelişebileyim.Şimdiden teşekkür ederim yorum ve oylarınız için.

SESSİZLİĞİN RİTMİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin