Bölüm 7

6 0 0
                                    

Ben geldim notalarım🎼

Herkesin iyi olduğu bir masal anlatın bana notalarım. Çünkü ben çok yoruldum 🍃

"Aslı Kağnıcı ! "

"Evet, benim beyefendi. "

"Hmm. Notların çok yüksekmiş, toparlayacak bir zamana da ihtiyacın yokken neden fakülteni dondurdun ?"

Oturduğum koltukta rahatsızca oturuşumu düzelttim.

"Bunun sizi ne yönde etkileyeceğini merak ettim doğrusu " dedim.

Kaşlarımı kaldırarak bir cevap beklemeye başladım.
Sanırım böyle bir çıkış beklemediğinden şaşırmıştı.

"Tabi. O zaman başarılı bir eğitim hayatı diliyorum. Son seneniz olsa gerek."

En son söylediğini umursamadan.

"Teşekkürler ve iyi günler."

Adam kısık gözlerini açıp , kirli sakallarını hafifçe okşayıp şuh bir kahkaka attı.

"İyi günler "dedi.

Odadan hızlı adımlarla çıktım.

Nefes nefeseydim bir odada, bir erkekle aynı nefesi solumak.

Tiksindiriciydi.

Seri adımlarla anfiye doğru ilerledim. Geç kalmıştım.
Umarım huysuz bir profösörle karşılaşmazdım yoksa ilk günden geç kalırdım.

Sonun da derse yetişmiştim. Yine kendimi dış dünyadan soyutlamış ,en kuytu köşeyi bulmuştum saklanmak için.

Ders bitince gözlüğümü çıkartıp sırt çantama attım. Lavobaya gitmem lazımdı.

Üzerinde kadın logosunun bulunduğu gri tonlarındaki kapıyı hafifçe ittirdim.

İçeriye girer girmez derin bir nefes aldım ve suratımı yıkadım sanırım şu an yemek vakti olduğundan tuvaletler boştu.

Aynaların yanından ayrılıp boş bir kabine doğru ilerlemeye başladım.

Kısık kısık inleme sesleri kulağımı doldurdu. Oysa kimse yok zannetmiştim.

Ben durup kulak kesilince bu inlemelirin  ağlama olduğunu fark ettim.

Boşverdim en fazla ne olabilirdi ki kesin sevgilisi aldatmıştır ya da ne bileyim milletin içinde rezil olmuştur.
Ucuz.

Lavobadan çıkmadan önce ellerimi kurutma makinesine doğru  götürdüm. O sırada içerde ağlayan kız hızlıca kabinden çıktı.

Çok bakımlı birine benziyordu. Üzerine giymiş olduğu krem elbisesi sünmüştü ama bu onun umrunda değildi sanki.

O sırada bana döndü . Nasıl desem çok güzeldi masmavi gözleri vardı aynı Tahin'im gibi. Ayrıca çok doğaldı suratını yıkarkan ki amacı akan rimeli ya da fondöteni değildi mesela.

Bana doğru yaklaşıp sıpsıkı sarıldı şaşırdım. Kollarımı ona dolamak yerine hemen ondan ayrıldım.

Suratım ifadesizliğini korurken "Anlamadım?" dedim.

Az önceki hâli içimi burksada insanlar umrumda olmamalıydı.

"B ben sadece, biraz sarıl -"titreyerek konuşmaya çalıştı.

"Bak sen kimsin nesin bilmiyorum. Ama bu dünyayı abartarak  yaşama ,sonra mutsuz olan sen olursun ." dedim.

Ardından arkama bile bakmadan dışarı çıktım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 17, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SESSİZLİĞİN RİTMİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin