SESSİZLİĞİN RİTMİ

Bölüm 2

Notalarım yeni bölüm mü geldi ki🎼
En kırık yerlerinizden öpeyim belki biraz bana bulaşır diye...

Yine o caddedeydik müzikle besleniyorduk biz. Etraftakiler de eşlik edince dizimle ritim tutturmuştum sanırım müzik insanların bu kadar kalabalığın içinde kendisini bulmasını sağlıyordu. Ondandı bu kadar ilgi görmemiz, bilemiyorum.

Kadir yani Tahin'im birden

" Kalk gidelim" dedi.

"Nereye?" bile demedim .Tuttum elinden "Hadi o zaman. "dedim.

Şaşırmadı bu halime dedim ya o bilirdi pekmezinin bu deli hallerini.

Yavaş yavaş ara sokakları geçtikten sonra otobüs durağına geldik otobüs bekliyorduk sanırım.

"Hala sormadın Pekmez nereye, neden diye bu kadar mı güveniyorsun bana?" dedi Tahin'im.

"Eğer bir uçurumdaysak ve sonunda sen varsan hiç düşünmeden atlarım, tutar çünkü beni Tahin'im ,hemde her ne olursa olsun."gözlerinin dolduğunu gördüm ama ağlamazadı o .

Onu sekiz yaşından beri tanırım bir kere bile ağlamadı. Otobüs gelince bindik otagara gidicektik sanırım.

Evet tahminim doğru çıkmıştı otagardaydık .Bindirdi beni bir otabüse Adanaya gidiyordu bu otobüs, memleketime.

Gözlerim doldu nasılda iyi tanıyor beni, dün anlamalıydım zaten beni eve bırakıp başka istikamete gitmesin den. Tahinde sonunda gelip yerleşti. Onun boynunda uyuya kalmışım zaten.

Adanaya çocukluğumdan sonra ilk gelişimdi heyecan varmıydı evet, korku hemde nasıl.

Geçmişimden korkuyordum beni tekrar yakalamasından.

YAZARDAN
...

"Yapma yalvarırım nolur yapma abi!" acı acı çığlıklar atıyordu küçük kız bağırıyordu içindeki kelebekler siyaha dönüşüyordu.

"Bak ben bir daha top atmam amca Tahin attı hem ama ona birşey yapma bana da yapma." kekeleye kekeleye konuşmuştu küçük kız ,korkuyordu bilmediği şeyleri yaşamaktan .

Sonra bağırmak istedi bağıramadı sesi kaybolmuştu, yakarışlarının içinde sessizce beklemeye başlamıştı bu iğrenç mide bulandırıcı adam ona neler yapıyordu böyle.

Birden kapı hafif gürültüyle açılmıştı Tahindi bu küçük kızın abisi,ailesi ,arkadaşı, herşeyi.

Küçük oğlan yani Pekmezin Tahini gördüğü şeyle midesi bulanmıştı buda neydi ? Ne yapıyordu bu adam Pekmezine. Daha dokuz yaşındaydı o da. Ne yapabilirdi ?

Son gücüyle elindeki demir sopayı adamın ayak bileklerine geçiriverdi. Adam erken davranamadan geçirmişti allahtan. Küçük kız hayran kalmıştı Tahinine.

Ama ondanda utanmıştı ya işte , neden olduğunu bile bilmeden .
...

O gün ilk ve son ağlayışıydı küçük adamın kimselere göstermeden küçük kızın ağlayamadığı kadar ağlamıştı ,küçük kızın bağıramadığı kadar da bağırmıştı o gün. İşte o zaman söz vermişti Pekmezini hiç bırakmayacağına...

Aslı'dan devam...

Kadir'in beni dürtmesiyle uyandım. Nasılda maviş maviş bakıyordu yakışıklydı ama ben kısmetini kapatıyordum . Sanki o bunu istiyor gibiydi hayatını bana adamış bir baba gibiydi bazen.

"Hele şükür kızım! Ne horladın be. " dedi.

"Ben mi? "dedim inanmazcasına

"Yok eben, of Aslı valla bazen aşırı dozda sana maruz kalınca, sana çekmeye başlıyorum hadi kalk gidelim."kıkırdadım bu hali çok tatlıydı .

Otobüsten inince bir huzursuzluk sardı içimi. Terleyen avuç içlerimi pantolonuma sürdüm. "Şşşş sakin ol ben yanındayım bak çocukluğumuza döndük."

Tahinin beni rahatlatma çabaları boşunaydı. Taksiye binip bizim eski kasabaya gelmiştik parayı ben verdim.

Böyle şeylerde tahinde benle aynı düşünürdü asla" Ben erkeğim, ben varken sana düşer mi ?" tiplerinde değildi.

İndiğimiz sokak burukça gülümsememe yol açtı saçlarımdan öne düşen perçemlerimi kulağımın arkasına sıkıştırdım ne de güzeldi Tahinle çocukluk.

Biraz ilerde büyüdüğüm ev vardı ,geçmişteki ailem. Evin önüne geldiğimizde Tahinim sırtımı sıvazladı o an farketmiştim bedenim fazla kasılmıştı.

Evin önüne gelince evimizin küçük bahçesine girdim. İki katlı dar odalı evimize .

Çok sessizdi bu sefer çok kimsesiz.

Babamla oynarken ki tatlı çığlıklarım doldu kulağıma annemin, " Odanı topla Asena yoksa Kadir filan yok!"diye abartılı sitemleri.

Kulağımdaki uğultular arttıkça artıyordu tekrardan hasta olmak istemiyordum,tedavi görmek...

Hemen çıktım ve biraz ilerledik Tahinle ve işte o ev.

Beni ilk ruhumdan yaralayan ev.

Öyle bir korku vardı ki içimde sanki tekrar tekrar yaşıyordum o anı Tahine baktığımda o da benden farksızdı küçük çocuğu gördüm bakışlarında, küçük cesur Tahin'imi.

Nasılda" Yapma!" demiştim "Bana bilmediğim birşeyi yapma abi." demiştim.

Duymamıştı, daha yedi yaşındaki bir kız çocuğunun hayallerini yıkmıştı. Bedenine ve ruhuna geçmeyecek pislikler bulaştırmıştı nasıl yapardı ki bir adam bahçesinden attığı topu isteyen küçük bir kıza böyle acımasız şeyler.Hatırlıyorumda tek endişem topumuzu kesmez umarım diye düşünmekti.

Dizlerimin üzerine çöktüm Tahin sadece beni izliyordu bu zayıf, perişan halimi. Eve baktım burdan çıkışım geldi aklıma nasılda masumdu düşüncelerim. Kendi kendime "Abi seni sevdi, abi seni sevdi korkma! " diye sayıklamalarım geliyor aklıma ,Tahinle el ele tutuşup kaçışımız.

Tahine dönüp "Ne istediler ki ondan tahinim, o çok masumdu naptı ki o küçük kız? neden yaptılar ona bunu neden neden NEDEN???" Hıçkıra hıçkıra ,bağıra bağıra ağladım .

Tahin " Özür dilerim, özür dilerim benim suçum ,özür dilerim getirmemeliydim seni buraya ." Tahinin kafasını kaldırdım ağlıyordu.

"Yapma, sakın ağlama, sakın acıma SAKIN!"

Ne demiştim ben acıma mı?

Nasıl biriydim ben kırmıştım onu, kırmıştım Tahin'imi.

Yerden destek alarak doğruldum öyle boş bakıyordum ki. Arkamı dönmeden koşmaya başladım takıla takıla ,düşe kalka arkamdan bağırıyordu Kadir "Pekmez, dur bekle nolursun!" duramazdım. Bakamazdım yüzüne yapamazdım ona bunu "Bitti, yok artık pekmezin tahinim, zarardır pekmez tahine..." dedim içimden .

Sokağın dönüşüne gelince konteynırın arkasındaki apartmanın bodrum girişindeki çukur takıldı gözüme .

Hemen oraya ilerledim. Hafifçe eğdim boynumu. Biraz sonra Tahin'im geldi. Bağırmaya başladı

"Nerdesin be pekmezim? Bilirim ben seni .Kırdın zannediyorsun sen beni. Ben sana kırılmamayı daha dokuz yaşında söz verdim.Gidemezsin ki sen benden gidemezsin! " diye .

Ah be koca kalpli insan ben o güzel yüreğine fazlayım.

NOTALARIM DUYRULUR!!!🎼
Notalarım benim için yorum yapmak hep iyi yönde olmasını desteklemiyor. Çünkü ben bu yolda sizlerleyim. İyi, kötü yorumlarınızı aliyim ki sizin sayenizde gelişebileyim.Şimdiden teşekkür ederim yorum ve oylarınız için.