SESSİZLİĞİN RİTMİ

Bölüm 4

Beeeen Geldim Notalarım  🎼
A c a b a neler olucak...

Aslı 'dan...

Boynumda çok kötü bir sızı vardı. Gözlerimi kırpıştıra kırpıştıra açtım.

Karşımda yine o yeşil hareler vardı. Tam ağzımı açıp "Ne var he, ruh hastası! " diyecektim ki  ilk defa konuşarak beni şaşırttı. Suratımı en ince ayrıntısına dek incelerken ,benle değilde kendiyle konuşur gibi

"Çok tuhaf " dedi.

Ardından sanki bir suç işlemişçesine adem elmasını kaşıyıp hızla  otobüsten indi.

Şuan allak bullaktım kalbimin ritmini hissettim. Bu da neydi en son o pislik herif bana taciz ederken duran kalbim şimdi ritmini bana duyurmaya çalışıyordu.  Bu adamdaki tılsım neydi?  Çok tuhaf....

Otobüsten yarı ölü bir bedenle çıkmıştım dedim ya, ruhum çoktan ölmüştü. Taksiye bindim yolda ilerlerken bir an şöfore

"Dur, dur, dur!  "dedim.

Bu bu Tahindi benim Tahin'im.

Sakallarını kesmemiş. Belli ki uzun zamandırda uyumuyor, gözleri kan çanağı gibi .
Şöfore parasını ödeyip indim.

Ben dayanamazdım . O benim herşeyimdi ağlamaya başlamıştım.

Bilmeden.

Sessizce çıkan hıçkırığım Tahin'imi irkilmişti .Benden tarafa döndü.Öyle bir baktı ki kendimden utandım ne o arkasını dönüp gitti ne de ben.

Koşa koşa birbirimize sarıldık kırmadan dökmeden.

Kirpiklerinin gölgesine sığındığım adam .Benden gitme...

Öyle sıkmıştım ki onu sanki bir daha sarılamazmışız gibi. " Bana sövsay, kır dök, bağır çağır ama gitme be Pekmezim bu çok ağır..." dedi. Sesi titreye titreye.

Sonra belime bağlanan ellerini yavaş yavaş çözüp beni özgür bıraktı. Koşarak arkasını döndü şu an tam bir çocuktu. Köşede duran gitarının kılıfını bile çıkarmamıştı. Onu çıkartıp hemen ayak uçlarımın dibine çöktü.

Bir kaç akor düzenlemesi yaparak ritim tutturdu.  Söylediği şarkı çok anlamsızdı biz ona anlam yükledikçe değerleniyordu ya ...

GİTME KAL BU ŞEHİRDE

Bende ona eşlik etmek istedim .Ama sustum bu büyü ,onundu.

Kısık kısık bakıyordu bana ,mavilerini parlata parlata .Şarkı bitince "Gitme!  " dedi bağırarak.

Sarıldım.

Dedim ya sol yanımdan çürümeye başladım. Ölü bir beden kendine saklıyordu kelimelerini. Gitmeyecektim.

Onu nasıl da yıpratmıştım şu son zamanlarda.

Tahin'imle biraz didişip, biraz  şakalaştık. Nasılda özlemiştim sohbetini, sesini, kokusunu.  Tahin bana yalvararak gitme demişti ya.

Ben o filmlerde ki güçlü karakterli kız değildim ki dönemezdim arkamı. Hele bu kişi Tahin'imse ,diğer yanımsa.

Her zaman olduğu gibi beni eve bırakmak için toparlandık. Evimi özlemişmiydim, hayır.

Ama Kimyon allah kahretmesin ben onu unuttum. Kalbime çöken ağırlıkla birlikte Tahine döndüm. O da bunu beklermiş gibi "Kimyon iyi sorun yok benim evim de yani. " Gidişim de bile herşeyi düşünmüştü .

Çok düşüncesiz davranmıştım bunu şimdi daha iyi anlıyordum.

"Tahin ben senin hakkını nasıl ödeyeceğim ."derken elleriyle boynuna gömdü beni. Yavaşça iç çektim .

"Pekmez, benim sende hakkım filan yok. " dedi .

Sesi beklediğimden daha mutlu çıkıyordu.

Kapıya gelince "İçeri geçsene birşey konuşmamız lazım."dedim.

Ona bu yeşil harelerin sahibini anlatmak istiyordum çünkü bu işte beni rahatsız eden bir şey vardı.Hatta beni değil kalbimi.

Havasız ve rutubet dolu evime girdim. Zaten küçük olan evim havasız kalınca iyice boğulan bir hale gelmişti.

  Tahine mahçup bir bakış attım.Umrunda olmadığını anlatmak için omzunu silkti. Onun bu rahat tavrı benide rahatlattı. İçeri geçmesi için kapıyı aralık bırakıp mutfağa ilerledim. Uzun süredir burda olmadığımdan dolayı dolapta pek bir şey yoktu.

Ama Tahinle milli içeceğimiz karşımızdaydı evet süt .Hemde buz gibi hemen iki büyük bardak çıkartıp yeni açtığım soğuk sütü bardağa doldurdum.

İçeri geçtiğimizde Tahin ayaklarını koltuklara doğru uzatmış yatmaya çalışıyordu. Vücudunun yarısı anca sığmış halde yatması o anlık komik bir an olduğu için kahkahalarla gülmeye başladım .

Suratıma dikkatlice bakıp ne olduğunu anlamaya çalıştı.

" Ya seni yerim. Al şunu iç de büyü !" deyip kıkırdadım.

O da beni pek gülerken görmediğinden bu anın keyfini çıkartırcasına tebessüm etti.

Karşısına geçip kendimi toparladıktan sonra

"Bak Tahin ben gitmeden önce  senle yine birgün bir şeyler söylerken bir adam farkettim. Daha çok gözlerine dikkat ettim ama. Yeşildi ama böyle çok tuhaftı..."

Tahin gerilen çenesini gıcırdatıp devam et der gibi salladı elini.

"Önce umursamadım ama Adana'da da senden kaçtığım zamanlarda yine karşıma çıktı yine umursamadım. Zaten sadece anlamsız bakışlar atıp hiçbir şey demeden uzaklaşıyordu.Ta ki ben otobüsteyken......"

Tahine herşeyi anlattığımda sırtımı sıvazlayıp. "Bilmiyorum Pekmez'im ama sen yine de dikkatli ol ben bir araştıracağım .Bakalım kimmiş bu herif!" sonlara doğru sinirini sesinde hissedebilmiştim. Onuda germişti bu durum.

O gün bende kalmasını istedim o da beni kıramadı zaten birbirimizden yeterince ayrı kalmıştık.

Üzerimdeki mutlu yorgunluktan dolayı uyuya kalmıştım. Tahinimin sıcacık göğsünde .

Sabah Tahin!in ıslık sesi ve mutfaktan gelen muhteşem kokularla uyandım.

Üzerimdeki  pikeyi  kanepeye atıp ufak ve sersem adımlarla mutfağa doğru yürümeye başladım.Genellikle sabahları huysuz olurdum .

Bu arada fakültedeki açığım için dondurduğum eğitim hayatıma geri dönmelydim.

Hukuk Fakültesi...   

Haftaya fakülteye başlıyacaktım. Hiç heyecanım yoktu. Samimiyetin sıfır olduğu,insanların birbirini menfaat uğruna kullanması mide bulandırıcıydı. Mesela gerçek anlamda hiç arkadaşım olmamıştı benim –Tahin'im hariç– çünkü hepsi gerçekliğin önüne geçip farklı duvarlar örmüşler önlerine kimseyi tanımak mümkün değil gibiydi. İnsanlar bize hayatlarından görmek istedikleri kadarını sunuyorlardı .

Mutfağa ulaştığımda kalçamı masaya yaslayıp."Tahinim ben haftaya fakülteye başlama kararı aldım." dedim. Sırtı bana dönük olan koca oğlanım heyecanla bana döndü.

" Ciddi ciddi ?" dedi. Kafamı usulca salladım."Oh be Pekmez. Herşey normale dönüyor artık. "dedi ve bana sarıldı.

"Aynen öyle ."dedim.

Sanırım yalan söyledim ...

Eveeeet bir bölüm daha geldi Notalarım  🎼

Bana her türlü eleştiri yapmanızı isterim ama kitabım hakkında .
Karakterim hakkındaki görüşleriniz için düzgün bir platform değil çünkü.

Kendinize İyi Bakın 👈