It's Okay It's Me (ChanBaek)

•7회•

Hava karanlıktı ve ben bir arabanın içindeydim, yanımda Luhan vardı ve bana bir şeyler gösteriyordu, beraber gülüyorduk.

Şoför koltuğunda babam yanında ise annem vardı. Annem gülüşen ikimize bakıp gülümsüyor babam ise yola odaklanmış bir şekilde kaşlarını çatıyordu.

Şoför ve yolcu koltuğunun arasında bir gölge belirdi ve yukarı doğru uzanıp bir silüet halini aldı ve bana doğru uzandı. Yutkunarak bana doğru uzattığı ele bakıp geri geri çekilmeye çalışırken arabanın alev aldığını ve annemle babamın önde alınları kanlar içinde olduğunu gördüm, yanımda ise Luhan yatıyordu. Silüetin eli bana uzandı. Parmakları boğazıma değdiği anda-

Çığlık atarak uyandım ve odamda, kapının yanında duran masamın orada duran bir silüet gördüm. "SEN KİMSİN?" diye bağırdım. "GİT! UZAK DUR! BANA YAKLAŞMA BENİ DE ALMA!" dedim çığlıklar atarak. Siliüet bana doğru geldi ve kollarını bana doladı. "UZAK DUR!"

"BAEKHYUN!" dedi bana sarılan kollar. "Sorun yok, benim. Chanyeol..."

"Chanyeol," dedim fısıltıyla ve göğsünde yumruk olmuş ellerime kafamı gömüp ağlamaya başladım. "Sakin ol, bir şey yok ben buradayım..." dedi Chanyeol. O bana sakinleştirici sözler söylerken kolumu onu beline sıkıca doladım ve göğsünde ağlamaya başladım.

***

"Al," diyerek bana bir bardak su uzattı Chanyeol. Bardaktan bir yudum aldım ve Chanyeol'ün yatağıma oturmasını izledim. "İyi misin?" dedi.

"Evet," dedim. "Sadece kötü bir rüyaydı..."

Chanyeol anlıyorum anlamında kafasını salladı. Uzanıp elimi tuttu ve, "Anlatmak ister misin?" dedi. Gözlerine baktım ve sonra kapıya bakıp kafamla kapamasını işaret ettim. Dönüp kapıya baktı ve sonra ayaklanıp kapıyı kapattı ve yatağıma tekrar oturdu. Bu sefer daha yakınıma.

Anlatmak için ağzımı açmıştım ki bakışlarımı Chanyeol'ün gözlerinden çevirip kapıya baktım ve sinirle bir nefes alıp, "SİZ İKİNİZ KAPIYI DİNLEMEYİ KESİN YA DA BEN SİZİN BACAĞINIZIN ARASINDAKİNİ KESEYİM?" diye bağırdım ve bağırmamla Chanyeol yerinde sıçradı.

Kapının ardından, "Sana anlar demiştim!" diyen Taehyung'un sesi ve Jungkook'un kafasına bir tane patlatma sesi geldi. Sonra ikisinin de ayak sesleri duyuldu. Gittiklerinden emin olduktan sonra Chanyeol'e rüyamı anlattım.

"İlk kez mi görüyorsun?" dedi. "Hayır ama uzun zamandır görmemiştim..." dedim. "Bazı insanlar böyle rüyaların ikinci şansa delalet olduğunu söyler," dedi Chanyeol. "Ölülerin arasında tek yaşayan olduğunu görmek."

"İkinci şans mı? Ne gibi bir ikinci şansım olabilir ki?"

"Mutlu olabilmek için belki?" dedi Chanyeol. Ayağa kalkı, "Ben gideyim o zaman, sen uyu." dedi.

"Chanyeol," dedim. Durdu ve bana baktı. "Bu saatte neden odamdaydın?"

Masanın üstünden anahtarlığa benzeyen bir şey alıp gösterdi. "Hepinize üstünüzde isminiz yazan Kakao Talk karakterli anahtarlık almıştım, odana bırakayım dedim o anda da çığlık çığlığa uyandın..." dedi. Gülümsedim ve yatağıma geri uzandım. "Teşekkür ederim," dedim. "Önemli değil." dedi ve odamdan yavaşça çıktı. Bense onun ardında bıraktığı parfüm kokusunu içime, ciğerlerimin en derinine kadar çektim ve tekrar uyuyabilmek için gözlerimi kapattım.

Yarın salıydı ve benim gidip Luhan'ı hava alanından almam gerekiyordu.