Secret Wizard

Kristal Kolye

-Bölüm 2-

Kristal Kolye

Felix gölün kenarında oturmuş gölden gelen rüzgarı yüzünde hissediyordu. Aşşağıda olanları hala anlayamıyordu. Oradan hemen uzaklaşmak istiyordu ama sanki birşey onu orada tutuyordu

Öğlen vakti gelmişti. Felix okula gitmemişti ve annesinin çok kızacağının farkındaydı ama umursamıyordu. Olanlara açıklama getiremiyordu. Sonuçta büyünün gerçek olmadığı sözleriyle büyümüştü.

Artık eve dönmesi gerektiğinin farkındaydı ama annesine ne söyleyecekti. Gerçeği söylese bile annesi ona inanmayıp okulu astığını düşünecekti. Kafasını toplayıp ağaçlı yoldan eve doğru dönmeye hazırlandı.

Ağaçlar yine rüzgarla şarkı söylüyorlardı. Bu Felix'i azda olsa sakinleştiriyordu ama orda olanları unutamazdı. Eve vardığında büyükannesi evde değildi. Bu hep olan birşeydi. Büyükannesi genelde dışarda olurdu ama Felix hiç merak edip nereye gittiğini sormamıştı. Eve girdiğinde annesi dışarıya çıkmaya hazırlanıyordu.Annesi Felix'i görünce sakin bit tavırla

-Okul bitti mi Felix? Diye sordu.

Felix biraz duraksadı ve

-Anne sana söylemem gereken birşey var. Bugün okula giderken...

Annesi sözünü kesmişti

-Felix anlıyorum taşınmak istemiyordun fakat buna mecburduk tatlım bu yüzden lütfen ayak uydurmaya çalış olur mu?

-İyide sorun bu değil ki beni biraz dinler misin?

-Üzgünüm tatlım gelince konuşuruz benim acil gitmem gerek hoşçakal

Dedi ve Felix'in alnına bir öpücük kondurup kapıdan çıktı.

Felix üst kata çıkıp camdan annesinin gidişini izledi. Annesi ve büyükannesi her zaman meşguldüler. Felix bundan memnun değildi. Bu olanları anlatması gerekiyordu. Bir süre düşündükten sonra oraya geri dönüp ne olduğunu kendisi öğrenmesi gerektiği kararına vardı. Tam kapıdan çıkıcakken büyükannesi içeri girdi. Biraz telaşlı ses tonuyla

-Felix sen iyi misin? Diye sordu.

Felix neyi kast ettiğini anlamamıştı sonuçta orda olanları bilemezdi

-Evet en iyiyim

-Güzel. Sana bunu yaptım

Dedi ve çantasından bir kolye çıkardı. Bu kolye bir halka gibiydi ve ortasında kırmızı bir taş vardı. Felix şaşkın bir ses tonuyla:

-bu da ne?dedi

-Bu bir kolye seni kötü ruhlardan koruyacak. Dedi ve gülmeye başladı.

-Şaka yapıyorum sadece güzel gözüküyo diye sana vermek istedim canım.

-Teşekkür ederim ama şimdi gitmem gerek hoşçakal. Dedi Felix

Felix diye seslendi büyük annesi ve endişeli bir şekilde "dikkatli ol" dedi. Felix olurum anlamında kafa salladı.

Felix ağaçlı yoldan göle doğru ilerliyordu. Göle geldiğinde rüzgar artık esmiyordu. Ağacı gördüğü yere doğru ilerledi. Ağaç gitmişti ama nasıl olabilirdi. Daha birkaç saat önce burdaydı. Felix'in kafası çok karışmıştı. Neler oluyordu böyle. Tam o sırada gölün kenarından bir ses geldi. Felix sesin geldiği yöne doğru yaklaştı. Dört kişi ellerini açmış ortalarında duran kayaya birşeyler yapıyolardı. Felix yüzlerini seçemiyordu. Sanki kayaya büyü yapıyorlardı. Birkaç dakika sonra kaya birden parlamaya başladı. Felix gözlerine inanamıyordu. Birazdaha yaklaşmak istedi ve daha rahat görebileceği bir yer buldu.

Artık ne yaptıklarını daha rahat görüyordu. Ortalarında duran kaya artık yok olmuştu ve sadece bir parıltı kalmıştı. Dört figür parıltıya doğru yürüdüler. Felix ne olduğunu anlamak için biraz dana öne eğildi ama dörtlünün önüne düştü. Dörtlüden biri Felixe bir ışık hüzmesi gönderdi ve Felix yere yığıldı. Tam o sırada büyükannesinin Felix'e verdiği kolye parladı ve ışık hüzmesi yok oldu. Felix ayağa kalktığında sadece bir kişi kalmıştı ve yerdeki parıltı yok olmuştu. Adam

-Seni budala herşeyi mahvettin!diye bağırdı ve Felix'e bir ışık hüzmesi daha fırlattı Felix ellerini kendine siper etti. Birkaç saniye sonra Felix ellerini açtı ve kolyesinin ona bir kalkan oluşturduğunu ve ışık hüzmesinin o kalkanı geçemediğini gördü.

Bir süre sonra Felix adamın çoktan gittiğini gördü. Artık kafasında soru işareleri dolmuştu. Bu adamlar,büyüler ve daha önemlisi büyükannesinin ona verdiği kolye. Felix bu soruları çözücekti ve ondan saklanan sırrı bulucaktı.