Her Australian Diary [SHQIP] ✔️

+ 6 +

Thone se vera eshte stina e momenteve me te paharrueshme. Ne vere ti kenaqesh me dallget e detit, duke shijuar paralelisht ngrohtesine e rrezeve te diellit e ky kombinim eshte dicka e zakonshme... Per ata te dy vera ishte thjesht dashuri. Febriana dhe Jeremy mezi prisnin te vinte kjo periudhe e vitit ku kishin mundesi te kalonin kohe me njeri-tjetrin.. Data ne kalendar shenonte 7 Korrik dhe grada kishte shkuar ne 35. Ishte shume vape dhe ne dite si keto qendrimi ne shtepi ishte mese i pershtatshem. Por me thuaj nje njeri qe e le plazhin nga vapa!? Telefoni i Febrianes tingelloi ne oren 09:09 ku kjo e fundit po pergatiste ca tosta te shijshëm .Ajo e hapi dhe nga ana tjeter e telefonit u degjua nje ze i embel qe sapo ishte cuar nga gjumi...

-Miremengjes princesha ime! - iu drejtua Jeremy Febrianes. Me besoni, kur ju them se kjo fjali eshte me e bukura per te te rregulluar diten e per ta nisur ate sa me mire. E sidomos vajzat,duket sikur ato dehen pas kesaj fraze...

-Miremengjes bukurosh! - ia ktheu Febriana dhe qeshi lehte. Asgje tjeter pervecse 'miremengjes princeshe ' nuk shkruhej ne mendjen e saj,po te doje t'ia lexoje... ❤️

-U bere gati zemr? Ne 10 do te vij te marr...

-Po,Jer. Po pergatis per te ngrene dhe me ka mbetur vetem te nderrohem.. Ti je gati shpirt?

-Ahh sa me shijon fjala 'shpirt'nga buzet e tua kur e shpiton drejtuar mua... Jo akoma sepse sa jam zgjuar. - ktheu pergjigje Jeremy dhe qeshen. 

-Jeremy mos je bere gje poet keto kohe?

-Dashuria me ka bere poet...Po valle Cfare behet nje poet i marre si une?

-Behet i dashuri im😍

-C'do te thote kjo,princeshe? Nuk jam?

-Jo,sigurisht qe je! Le te themi qe ishte e vetmja fjale qe me erdhi ne mendje...Shiko se do takohemi per 30 minuta,me ler tani!

-Po edhe pak moj...

-Hahaha i paduruar! Pafshim shpirt - dhe Febriana ia mbyll telefonin. Mbaroi me pergatitjen e ushqimit, u nderrua dhe doli jashte te priste princin e saj. Diku tek pas 10 minutash makina e tij mberriti te kembet e Febrianes.

-Zonjushe!-dhe uli pak syzet,-kush ka qene ai budalla qe ju ka lene te prisni?

-Zoteri nuk eshte puna juaj! - dhe kthen koken nga ana tjeter e rruges.Jeremy del nga makina per ti mar qeset dhe e puth lehte ne qafe.

-Dashuri!-u hodh Jeremy dhe i dhuruan nje perqafim njeri-tjetrit.

-Zemr! Ku do shkojme?

-Eja! Do te te coj ne nje vend t bukur...Rruga ishte nje udhetim magjepses.Dielli qe rrezatonte deri tek pantallonat e tyre..makina e hapur,ku ajri i lehte e i fresket i shpurpuriste floket..Febriana e mbeshtetur ne kraharorin e Jeremyt...dhe kenga 'I feel you - Hong Dae Kwang' (kenga siper) ne sfond.Gjithe kjo atmosfere u be akoma me e bukur, kur mberriten ne plazhin e Avalon. Deti ishte i qete. Lane sendet ne shazllon dhe vrapuan, te kapur per dore per ne det. Lagnin njeri-tjetrin e luanin me ujin. Shkuan diku larg, thelle dhe u afruan.. I dhuruan perqafime njeri-tjetrit sic vetem ata te dy dinin e ndenjen per pak ashtu te perqafuar ne mes te detit...

si te ishte vera e fundit qe takoheshin...

ne fakt...

a ishte?

---------------------------------------------------------------------------

Kshu esh kur DaniStilinskit zmrs sime nuk i durohet dhe detyron te postojme dy kapituj. 

Lexim te kendshem!!

KejsiGerdeci