Her Australian Diary [SHQIP] ✔️

+ 8 +

Febriana's P.O.V

Tashme isha e licensuar per profesionin tim koreografe. Cdo gje ishte e realizuar me se miri dhe tani po merresha me grupe kercimtaresh ne nje konkurs kombetar ne Australi. Keta grupe vinin ne Sydney nga qytete te ndryshme dhe konkuronin per te fituar cmimin e pare. 

Ishin teper energjike dhe naive, deshirornin fitoren por ishin edhe miqesore me njeri-tjetrin.  Eshte kenaqesi te punosh me te rinjte, ndonese edhe une nuk kam dy vite qe jam diplomuar. 

Nje nate perpara po merresha me nje grup qe quhet Equinox. Kishin levizje te forta duke qene se edhe kenga e tyre ishte rryma EDM/Rock. I perseritem disa here derisa rame te gjithe ne toke nga lodhja e madhe. Kishin zgjedhur dicka te veshtire por stamina e tyre ishte e mrekullueshme.

U qetesuan, pine uje dhe po pushonin ne dysheme. 

- Zysh Feb, je shume e mire. - tha njera prej vajzave te grupit.

Qesha lehte dhe e falenderova. 

- O zysh, po partner kshu nuk ke ti, u be vone! - tha nje cun per shaka. Ndenja pak ne heshtje dhe u ktheva drejt tij.

- Po ti supozohet qe te jesh ne shtepi nani-nani, po nuk je. - fitova nje 'yyy' mbeshtetese per shaka. - Gjithsesi, jo nuk kam. S'kam ndermend gjersa te shoh grupin qe e meriton t'i jap cmimin e pare. 

Por qe kjo me shkoi paak huuq kur ne dhome erdhi nje miku im.

- Duhet te kthehemi ne shtepi, edhe femijet duhet te pushojne. - tha Clark...

- Okej kalamaja, vrap ne shtepi dhe shihemi neser!!! - u ngritem dhe i takova te gjithe. i fundit ishte djali qe me pyeti.

- Po ky apo..- i gjuajta lehte nga shpina dhe qeshem. Clark ishte pak konfuz por zbritem pa folur.

-Si duken? - pyeti per te nisur muhabetin.

- Po mire mu duken, shpresoj te fitoje me i miri. - iu pergjigja thate. Kur u gjendem prane deres se daljes, i thashe naten e mire dhe u ktheva per te ikur, por ai me kapi krahun dhe me ndaloi. 

- Feb...

- Po? 

-... asgje, flasim neser.

- Okej, naten.. -  u ktheva dhe vura kufjet. Po degjoja Soyou - I miss You (kenga lart). Ah, shume gjera kane ndryshuar. Akoma nuk e besoj se ai iku per te mos u takuar me me mua. Nuk e di cfare po ben, a eshte mire? Si po kalon, dhe me kryesorja.. a kujtohet ngandonjehere per mua?

Te nesermen

Konkursi donte edhe 30 minuta te niste, te gjithe ishin te nervozuar kush me shume e kush me pak. Edhe une ndihesha nervoze, do te nisja shfaqjen me grupin tim. Kisha veshur nje fustan te zi, ne bel nje brez plot gura dhe floket i kisha bere me te verdha.

- EDHE 5 MINUTA! - thirri koordinatorja e shfaqjes, i hodha nje sy te gjithe anetareve te grupeve dhe ishin ne rregull, duhet te shkoja ne skene. I urova fat te gjitheve dhe u ngjitem.