The Nerdy Me Who Fell Inlove With My Opposite (Completed)

Chapter 38

Facing the reality

Storm's POV

D*mn!

D*mn!

D*mn!

Where the h*ll is she!?!?

Its already 9:40 in the evening,g*d*mm*t!

Twenty minutes more and this cuisine will be fr*aking close...

I told her to be her at exact 6 pm and now she's not here,Its very impossible for her to be in traffic for that long right?!?!?

And I know her house route all the way here,traffic is not possible at all, so what other reasons can explain this sh*t?

Kaiinis kanina pa ako dito tsk pwede naman niya akong kontakin kung di siya makakapunta para naman hindi ako parang tanga sa kahihintay lang sa wala!

Kanina ko pa kinontak ang secretary ko about her if she'll be able to come at ang sagot lang naman ng secretary hindi daw nito sinasagot ang mga tawag nito.

Arggg buwisit...F*ck Lin,what are you doing to me?!?Please...just please don't leave me hangin'...please naazneen please...I'm begging...

Sabi ko sa sarili ko.

Naupo ulit ako at tinitigan ang upuan at table sa harap ko....

Napabuntong hininga ako.

Maybe... may emergency kaya di siya nakapunta,sabi ng isa sa parte ng utak ko...

Pero sana naman atleast sabihin niya di ba?May phone naman,she can used it to inform me,atleast if what the h*ll is going on...

Pero ni isa wala...ganon na ba kabigat ang kasalanan ko?!?ganon na ba kalala yun?!?para di niya ako pansinin ng ganito?!?ganon ko ba siya nasaktan,upang maging bunga ng lahat ng pagsisisi ko't pangungulila sakanya ngayon!?!...

Ganon ban-...

Ang dami kung tanong na gusto kung mabigyan ng kasagutan na sana ngayon yun mabibigyan ng sagot...pero mukhang pinaglalaruan nga kami ng tadhana dahil hanggang ngayon ni oras man lang niya di niya maibigay...sana...kahit sandali lang...kahit ilang minuto lang...basta't mabigyan niya ako ng sagot para sa ganon...siguro...tumigil na ako sa kahibangang ito...

Di ko namamalayan kanina pa pala ako umiiyak,nakakabakla man isipin para sa iba ang lalaking umiiyak ng ganto...wala akong pakealam kasi tao lang din ako at may pakiramdam,nasasaktan din parang ngayon(natawa ako ng mapait) I am hurt...at ito lang ang alam kung paraan para mailabas ang sama ng loob ko,ang pagiyak..

Napatigil ako sa pagiisip ng kung ano ano ng magsalita ang isang waiter.

"Sir,its already 10 pm...our cuisine will be clos-..."pinutol ko siya.

"Okay(Sobs and smile fakely)I'll be going thanks,though my date didn't come..."putol ko at halata ang pait sa boses ko.

Ngumiti nalang ang lalaking waiter at nang akmang lalabas na ako bigla siyang nagsalita.